Visvakantie met Frank, aan Lohals Langeland

Beste visvrienden, de 21ste mei, 2022, stond voor mij en mijn makker Frank, alweer de zoveelste, visvakantie richting Denemarken, op de planning, welke we al geboekt hadden, in 2021 en wat zagen we er naar uit, weer veel te lang geleden, vroeger gingen we samen of met onze gezinnen, soms wel 2 of 3 keer per jaar en de laatste jaren is het wat minder, maar we genieten er steeds meer van, wat je automatisch doet als je ouder begint te worden, je denkt iedere maal dat het de laatste keer is, doordenkertje!

Deze maal hadden we ons aas bij Dixhoorn bootverhuur en zeeaas besteld, ook altijd voldoende aas op voorraad, mits tijdig besteld en ook misschien, nog wel de goedkoopste momenteel, deze maal hadden we steekzagers en kweekzagers en de zoute tappen, die over waren van de laatste reis.

Vrijdag de 20ste, naar Frank toegereden om mijn spullen in zijn Volvo te laden en de 21ste om klokslag 03.30u, stap ik in bij Frank en de plezier straalt van zijn gezicht, wat hebben we er een zin in en we hebben het over de boetes voor de gsm in de auto, wat ons betreft, kunnen ze niet hoog genoeg zijn, die van ons blijven gewoon in onze zak en onderweg naar Utrecht, willen we een oudere auto passeren en hij komt ineens helemaal naar links en dat scheelt echt maar een haartje, natuurlijk met zijn gsm aan het stuur, dwaasss! Was ff schrikken en verder verloopt de reis voorspoedig, op wat werkzaamheden na en korte files, staan we rond 13u in Spodsbjerg bij Angelcentrum, omdat ik door mijn voorraad drijfkralen heen ben en als we vertrekken heb ik weer een behoorlijk voorraadje en Frank ook nog wat klein materiaal.

Om 14u zijn we in de  haven van Lohals en zien we 2 dames bij de boten en na ze aangesproken te hebben, vragen ze, mister Schuurbiers? We moeten eerst naar hun buro, het contract tekenen voor de boot en de sleutel van ons huis ophalen. we moeten 200 euro borg betalen en ik sluit voor 18 euro een bootverzekering af, geen risico. Daarna terug naar de haven en we krijgen uitleg over de boot en de wind en golven op Lohals en Kjerstin zegt, dat we elke dag 2 maal een weer en golf update krijgen via whatsapp, dus niet verkeerd en daarna gaan we voor het eerst naar ons huis, met redelijk koud weer, we hebben een ruim huis met een grote vriezer, welke we hopen nodig te hebben, voor de rest geen overbodige luxe, gewoon een goed vissershuis, met half overdekt terras.

Bij binnenkomst, raakt Frank behoorlijk opgewonden, bij het zien van wat er aan de muur hangt en mijn gedachten gaan terug naar wat Martin Luther King ooit zei, “I have a dream” en later kan ik zeggen, dat Frank zijn droom eindelijk is uitgekomen, na de aanschaf van een dure Zalmhengel en reel en een aantal lessen bij de vlieghengelclub, wat visreizen naar Zweden om op zijn droom na te jagen en later nog enkele zalmvakanties in Denemarken, is het eindelijk zo ver, hij heeft er een in zijn handen!

We hebben er die dag nog hartelijk om kunnen lachen, bij de ingebouwde openhaard, die vrolijk brand, tijdens het klaar maken van ons visgerief en het nuttigen van wat koude juupies.

Morgen redelijk weer, we kunnen volgens de eigenaresse, de noorlijke kop rond varen naar de zijde bij Hou, dus vroeg de koffer in.

Dag 2: Zondag 22 mei, is de dag, dat het 10 jaar geleden is, dat ik de nier van Johan Megens kreeg en terwijl het met mij gewoon super gaat, nauwelijks beperkingen, gaat het wat minder met Johan, mijn broer, die de naweeën van de Corona heeft, ons Marian heeft een kaarske voor jou aangestoken Johan!

Om 5u ben ik uit bed en op ons gemak, ontbijten we en tegen 7u staan we in de haven, waar we gebruik maken van een transsportkarretje, naar de boot.

We volgen de aanwijzingen op van Kjerstin en de boot is al snel in gereedheid.

Dan vertrekken we en ik mag varen.

De boten in deze haven zijn halfglijders, dus varen op de achterkant en maken nauwelijks buiswater, omdat de voorkant hoog is en we kunnen dik 50 km/h, maar kruisen op 37 en dat is nog een mooie snelheid en binnen een half uur zijn we op de aangewezen plaats en beginnen te driften, maar vanwege de Zuidwestelijk wind, die vanaf de kant komt, worden we werkelijk naar het diepe geblazen en het enige wat Frank vangt is een papgulletje.

Dit hebben we een half uurtje gedaan en zijn toen op anker gegaan op 10,5 meter water en al gelijk lijken we in de vis te zitten, als ik een doublet maatse vis binnen draai, waarbij de grootste schar van de dag.

Ik vis met verschillende lijnen en deze vis zit aan mijn tong weegschalen, die voor de tong totaal niet werkte en ook deze week zouden ze het niet echt top doen. We vangen wel wat vis, maar nou niet echt om over naar huis te schrijven en de meesten zijn ook aan de kleinere kant. Frank besluit om de botten deze week mee te nemen, om er kibbeling van te maken en ik denk dat ze best zullen smaken, als je er maar genoeg kruiden op doet, hahaha. Alle gekheid op een stokje, vroeger namen we de Deense botten altijd mee, bij gebrek aan beter en dat smaakte best!

Zoals ik al zei, we vingen een visje.

Als ik indraai vang ik een zeedonderpad of knorhaan.

Als Frank vraagt of ik het wil nadoen, geef ik daar graag gehoor aan.

We verkassen enkel malen, omdat we de vis kwijt zijn en op 12 meter, gaat ons anker kruipen, de wind is toegenomen, we besluiten even op het anker te driften en vangen dan een uur best leuk, al zijn de vissen geen 35 cm, maar het stopt bij maximaal 30, behalve de botten dan.

Na een 5 tal uurtjes vissen, besluiten we dat we de ruige westkant van het eiland maar weer gaan oversteken, terug naar Lohals haven en we nemen een 20 tal scharren mee, 3 schollen en 3 botten, dus heel gematigd! Maar het is hier nieuw voor ons en misschien vinden we het nog, we hebben tenslotte de hele week nog, denken we dan.

Als we weer bij het huis zijn, verblijven we lekker op ons terras, een napje in de zon en een lekker juupie, genieten man en voor de avond bakt mijn eigen chef, frites, met vers gemaakte kipragout, lekkerrrrr!

In de avond weer lekker vroeg de koffer in, morgen Zuidoostelijk wind, dus we kunnen aan de west kant blijven om te vissen.

Dag 3: Maandag slapen we volgens afspraak wat uit, tot een uur of 7 en zijn na een stevig ontbijt wat later op het water en we hoeven niet ver te varen en gaan driften en op 16 meter water een erg bekende aanbeet en hij voelt lekker aan.

Een lekkere dikke schol van 35 cm, blij mee! Maar het driften brengt helaas niets meer, we gaan veel te snel, ook met 250 gram brengt het niks, dus we gaan weer op anker en op een meter of 12, vangen we wat vis.

We vangen zowat de zelfde aantallen als gisteren, maar veel scharretjes van net 25 of 26 cm en wat van 28 en heel veel ondermaats. Na de middag varen we terug met 19 scharren, 1 schol en 3 botten voor de pan, dus alweer erg gematigd! Misschien gaan we vandaag later weer terug.

Na wat gegeten te hebben, lopen we even naar het water achter ons en Frank denkt ideaal water gevonden te hebben voor de Zefo en Geep, maar ik heb geen Waadbroek bij en voor de zwembroek is het nog te koud, dus ik rust wat uit in het huisje en Frank, gaat van de kant, geen probleem van mijn kant.

Hij gaat tegen 19u weg en rond 21.15u krijg ik een Whatsapp.

Even later is hij thuis, met 1 geep, wat eigenlijk tegenvalt.

Morgen veel wind uit het Zuidwesten, dus waarschijnlijk niet bootvissen.

Dag 4: Dinsdag ochtend na het ontbijt en de koffie, gaan we rond 10u rijden op zoek naar een stek om vanaf de kant zonder waadbroek op geep te kunnen vissen en we komen bij Hou fyr in de buurt en daar zijn de gevolgen te zien van de harde wind van de laatste dagen, massa’s kelp en ander groen aan de kant geslagen.

We vissen hier even, maar het wat is zo vreselijk bruin, dat we samen komen en beslissen te stoppen en op dat moment zien we iets wat voor ons gruwelijk is, maar een heel natuurlijk iets, 2 koppels Eidereenden, met 8 kleintjes en van de kleintjes raakt er af en toe een achterop en uit het niets duikt een grote Zeemeeuw en pakt zo een kleintje in zijn bek en gaat 100 meter verderop in het water zitten, hap slok weg, we zijn erg benieuwd hoeveel jonkies er over zullen blijven?

We gaan rijden, richting Hou Plantage en daar hebben we dieper water direct vanaf de dijk en het is ook helderder, dus we gaan gepen, Frank, met zijn stabilo met vliegjes eronder en ik gewoon met de dobber.

Ik ben de eerste die met een stukje geep, een geep vangt.

Dat was misschien wel meer dan 5 jaar geleden, dat ik er 1 ving, de laatsten aan Nyborg, maar dat is even geleden.

Frank blijft niet achter en vangt er ook 1 van precies hetzelfde formaat en dan hebben we er samen, met gisteren erbij 3, welke ik mag meenemen naar huis, lekker!

Na de aardappels met worst en appelmoes, gaat Frank nog ff van de kant, terwijl ik een glaasje Rosé drink. Gedesillusioneerd komt hij terug, nadaniets!

Dag 5: Woensdag na ons ontbijt zoeken we dezelfde plaats op en mijn dochter Romy heeft me gebeld, dat een vriendin van haar, wel een bot lust, dus ik ga mijn best doen.

We gaan eerst naar de haven om te kijken en er zijn er die gewoon uitvaren en wij kijken erg bedenkelijk, de wind staat Zuidwestelijk en is behoorlijk en we besluiten toch te passen en zo het eruit ziet, kunnen we deze week alleen nog vanaf de kant, dus we hebben de boot gepoetst en onze spullen uit de kajuit gehaald, mocht het veranderen zijn we weer zo vertrokken.

We rijden met een half lege benzinetank even naar de pomp op 1 km afstand en vullen hier  13 liter  bij en hij is vol en daar staan we werkelijk van te kijken, zo weinig, we hadden best veel gevaren zondag, zo blijft het wel leuk!

De spullen naar het huis gebracht en geepspullen in de auto en naar de plaats van gisteren, nu met 2 geephengels, waarvan er 1 met een paternoster en 1 met een dobber.

De eerste indraai brengt al gelijk een doublet maatse botten, vanaf een 30 meter, leuk om in te draaien.

26 en 27 cm, dus de vriendin van ons Romy, Marian, kan bot eten, missie geslaagd!

Frank is mobiel aan het vissen en na een uurtje komt ie moedeloos terug en ook ik vang geen geep, wel telkens 1 of 2 botjes, maar te klein, met afgaand getij.

Als ik dan weer eens beet heb, vang ik iets speciaals.

Een doublet Green Stonefishes en achter me zie je de bui al hangen, Frank is juist bij mij en rent naar de auto, ik laat alles vallen en zie aan de linker kant alle boten terug richting haven varen, achtervolgt door bliksemschichten en dondergeroffel en als ik bij de auto ben, ben ik echt water door nat en als ik in de auto zit, heeft Frank ook het zonnedak nog open gelaten, gelukkig waren we niet veel te laat, aiaiai.

Als het een minuut of 10 later droog is, moet ik alles nog gaan aftuigen en ophalen en als we naar het huisje rijden, stoppen we even bij de supermarkt voor een fles Rosé en een pot haring. Onze gezichten zijn somber gesteld en we denken gelukkig beide hetzelfde, na het weerbericht en de golfhoogtes nog eens bekeken te hebben. Na kort overleg, besluiten we morgenochtend vroeg, huiswaarts te rijden, enigszins teleurgesteld. Tja dit is het risico van Langeland, het weer kun je niet kopen, vroeger bij Osterskov, zaten we 2 weken lang met een harde Oostelijke wind, zodat we slechts 2 keer kort konden uitvaren, maar dat was in juli met 30 graden en het gezin erbij, dan blijft er nog in ieder geval vakantie over.

Als we nu naar buiten kijken, zien we massa’s schuimkoppen en dat zegt genoeg en dat gaat niet meer beteren.

We laten onze boot checken en verrekenen de borg met het beetje stroom wat we hebben gebruikt en mogen de sleutel op tafel leggen bij vertrek.

We hebben snel de spullen in de auto geladen en maken er nog een gezellige avond van, met een juupie en een Rosé.

Om een uur of 4 zijn we uit bed, ontbijten en smeren wat brood voor onderweg en om 04.45u vertrekken we richting huis en omdat het op donderdag een feestdag was, viel het reuze mee met de drukte overdag en al voor 14u zijn we bij mij, na alweer een gezellige terugreis.

Dat we de vis niet echt konden vinden zie ik alleen als uitdaging, dat was in het begin aan de andere kant ook zo en op het laatst ving ik in mijn uppie op 3 uur tijd, driftend,  65 maatse platvissen, waarvan 2/3 schol was, maar helaas bestaan de firma Osterskov en Hauseundboat niet meer en ook aan Spodsbjerg heb ik nog nooit gevist, wie weet in de toekomst, maar zoals ik al zei, ik zie het als een uitdaging, daarom heb ik inmiddels alweer opnieuw geboekt, in Lohals, een huis en boot, samen met mijn vrouw en het vissen doe ik alleen, rond begin September, als de vis lekker vet is! Dan neem ik wel mijn Garminnetje mee, zodat ik mijn eigen tracks driftend kan bevissen.

Tot de volgende,

groetjes Peter