Pastoor en Misdienaar, vissen er op los aan de Waterweg

Visverslag 11-11-2022

Beste Visvrienden,

Nu we bijna half november wegens het mooie weer ons gazon nog moeten maaien begint het er op te lijken dat we ook nog efkes moeten wachten totdat de wintervis zich wat massaler aanmeldt om gevangen te willen worden.  Na de gezellige en mooie  visdag van zo’n 2 weekjes geleden waarbij we nog enkele prachtige  knoeperds van najaarstongen  konden haken kon het natuurlijk niet uitblijven dat we op korte termijn weer een visdagje zouden gaan plannen. Nadat we afgelopen week goede dunne gevlochten lijn met ’n hoge trekkracht op de spoelen van m’n visvriend Sjakie hadden gedraaid was het ook de hoogste tijd om zijn pas verworven z.g.a.n. molens uit te gaan proberen. Vrijdag de elfde van de elfde, de dag waarop we in het Zuiden de nieuwe prins voor de aankomende carnaval gaan kiezen bleek een geschikte dag te gaan worden.  Een dag na springtij en laag water om 10.52 uur, een prima tijd om traditiegetrouw ons eigen aas te kunnen gaan steken.  Er was wel een redelijke wind voorspeld van zo’n 4 Bft. maar wij als oudjes zijn natuurlijk wel gewend aan wat windjes!!  Om 8.00 uur stond  Sjakie al te popelen om af te reizen naar het Zeeuwse strand en enkele ogenblikken later zaten we dan ook met gezwinde spoed zeewaarts.  Onderweg zoals altijd volop kakelend over het wel en wee in ons kleine kikkerlandje. Mede door de besturing van ons huidige kabinet  vallen we van de ene in de andere crisis, het klimaat, het asielbeleid, de energie, het kan allemaal niet op. Tot overmaat van ramp blijken ze ook nu nog op het punt te staan om het geld van onze gepensioneerden  te gaan vergokken. Onze reis verliep dit keer gelukkig zonder fileleed en toen we zonder problemen de Moerdijk gepasseerd waren ging de radio efkes voluit en zaten we beide in de auto luidkeels mee te brallen met het bekende nummer van de Dire Straits, Walk of Life !! Sommige voorbij stuivende automobilisten  keken wel verbaasd maar ook glimlachend toe terwijl we ons kostelijk vermaakten met dit fantastische oude rocknummer.  Toen we bij het strand arriveerden was het snel de laarzen aan en de dijk over. Er stond inderdaad een snijdende koude wind en we bleken dan ook op een enkele steker na  de enigste te zijn die aas wilden om te gaan vissen. Na z0’n 2 uurtjes “gezonde” fitnesstraining  hadden we ruim voldoende pieren en wat zagers om er een mooie visdag van te kunnen maken en nadat we dit netjes verpakt hadden in kranten met wat turf tuften we vol verwachting  richting de Waterweg.  Op de ondertussen alom bekende stekken in Vlaardingen hadden we windkracht 4 recht op onze neus, dit is niet bevorderlijk voor verre worpen maar ook zeker niet aangenaam om te vissen dus besloten we om niet door de Beneluxe tunnel te rijden maar een stek te zoeken aan de andere kant van het water met de wind in de rug.  Toen we daar arriveerden bleek hier nog niemand te zitten dus snel uitpakken zodat we daarna de auto op ’n nabijgelegen parkeerplaats konden zetten. Om 14.00 uur gingen de goed beaasde haken te water en was het wachten op wat komen ging.  Omdat ik hoopte op wijting had ik een hengel voorzien van een wapperlijn met ’n lengte van 1.20 mtr. met daaraan 2 fluorgele haaklijntjes van zo’n 30 cm. Het was goed toeven met de wind in de rug en terwijl ik m’n 1^e biertje opentrok kreeg m’n vriend de eerste tikken op z’n toppen.  Na het indraaien bleek dit een doublet uit de kluiten gewassen grondels te zijn maar…. de nul was van de teller.

De aanbeetjes van veelal grondeltjes afwisselend met kleine botjes bleven met regelmaat aanhouden,  er  was dus vis aanwezig maar niet voor de pan. We genoten beide van de langsvarende schepen  en rond 16.15 uur kreeg ik dan toch plots een rammel die meer voorspelde dan ’n grondeltje. Eventjes later bleek dit een doublet botten te zijn die wel in de emmer mochten.

Deze botten bleken aan de wapperlijn te zitten dus ging ook Sjakie onmiddellijk over met het vervangen van z’n toverstokjes naar ’n wapperlijntje.  Terwijl hij hiermee bezig was ving ik m’n 3^e mooie bot, in ieder geval had ik nu al ’n maaltje vis.

Terwijl het snel donker werd  ging de temperatuur ook snel naar beneden  en was een warme jas geen overbodige luxe. Rond 18,45 uur ving dan ook m’n makker z’n eerste bot voor de pan die hij trots aan de fotograaf toonde,  deze vis hing echter toch weer aan de toverstokjes.

Terwijl ik m’n fototoestel aan het opbergen was zag ik dat mijn hengeltop de bekende beet liet zien waar ik vurig op zat te hopen.  Het was zwaar binnen draaien  maar deze moeite werd ruimschoots beloond, een knoeperd van een tong die na meting 39 cm. bleek te zijn, hier wordt een visser vrolijk van.

Terwijl ik de tong aan het meten was kreeg Sjakie ook een mooie rammel, ook hier was het zwaar draaien dus vol verwachting stond ik te kijken. Hij bleek z’n andere lijn ook te pakken te hebben terwijl aan de lijn met de aanbeet een steenbolk bleek te hangen dus begonnen we met ’n ontknoping  die hopeloos bleek doch zonder lijnverlies opgelost werd.

Na dit karweitje was het tijd om m’n aas te controleren  en bleek er aan de wapperlijn een mooie dertiger wijting te hangen.

Terwijl ik deze aan het onthaken was kreeg ook m’n vriend een leuke rammel en ook dit bleek een mooie wijting te zijn, zou ie dan toch eindelijk gearriveerd zijn??

Hoopvol werden de haken voorzien van grote dikke pieren en meteen na m’n inworp was het prijs, ook nu was het flink draaien maar de 2^e mooie tong was een feit wederom een dikke dertiger.

Sjakie was met z’n lampje rond z’n steunen tassen aan het zoeken en bleek z’n werphandschoen kwijt te zijn. Nadat we beide zo’n 5 minuten  intensief gezocht hadden bleek die spoorloos te zijn maar gelukkig had ie nog ’n reserve bij. Tijdens de zoektocht stond de hengel van Sjakie flink te klapperen en een doublet botten was de klos, hier werd het oude baasje helemaal blij van.

Vrijwel meteen na deze foto ving ik m’n 3^e grote tong, allemaal ruim boven de 30cm.

wat ’n feest en dat allemaal bijna half november!!! Ook  m’n maatje kreeg ’n mooie tik, z’n nieuwe molens werden vandaag goed op de proef gesteld en feilloos draaide hij een grote vette bot op de kant.

Terwijl ie enkele ogenblikken later weer, zoals veelal het geval  is, intensief met z’n mobieltje bezig was kreeg ie ’n dreun op z’n top die zowaar z’n hengel 10cm. omhoog uit z’n steun trok.

De mobiel werd naarstig opzij gesmeten en de krachten van Sjakie als zowel van z’n nieuwe molen werden zwaar op de proef gesteld, dit moest een grote knoert zijn. Terwijl ie ‘m al ’n heel stuk richting  de kant gedraaid had bleek ie plotsklaps vast te zitten en een jawel hoor, ’n ogenblik later knapte zijn onderlijn precies aan de wartel waarmee ie aan de hoofdlijn zat. Beteuterd stond ie erbij te kijken, dit was vette pech. Snel werd er een nieuwe lijn aangezet en enkele ogenblikken later hoorde ik ’n juichkreet, zou ie dan eindelijk ook ’n mooie tong hebben??  Het bleek dat ie z’n werphandschoen had gevonden, die bleek dus gewoon in z’n broekzak te zitten, zo zie je maar weer, ouderdom komt met gebreken!!  Ondertussen kreeg ik wederom een prachtige trilling op de top en ongelofelijk maar waar m’n 4^e mooie grote scheefsmoel was ’n feit, m’n dag kon helemaal niet meer stuk. Toen m’n  makker hier ’n plaatje van wilde schieten bleek de flitser het niet te doen, achteraf  had ie aan ’n verkeerd knopje zitten draaien. Rond 22.15 uur kreeg dan ook Sjakie de bekende trilling op de top en wat later kon ook hij z’n 1^e tong van deze dag in z’n emmer deponeren.

Raar dat we alle tong van vandaag gevangen hadden aan de wapperlijnen en met pieren in plaats van met de zagers. Enkele ogenblikjes later ving Sjakie ook z’n 2^e tong en straalde ie met heel z’n snuit. Ondertussen begon het toch steeds verder af te koelen en de luchtvochtigheid was enorm dus alle was zeiknat.  We besloten om door te vissen tot 23.00 uur, de vermoeidheid begon toe te nemen, we waren ’s morgens al goed op tijd uit ons mandje en…we zijn de jongsten niet meer. Terwijl ik dit verslag zit te schrijven lees ik dat Fishguppy Gino een prachtige visdag had in Westkapelle en zijn hint om ook voor Sjakie en mij deze stek ‘ns gaan te bezoeken gaan we zeker overwegen. De wijting aan zee blijkt samen met Sinterklaas gearriveerd te zijn.  Al met al we hadden vandaag, eigenlijk zoals altijd, weer een prachtige visdag met de daarbij behorende lol en gezelligheid. Van mijn persoonlijke vangst heb ik nog efkes snel ’n plaatje gemaakt voordat het fileermes erin ging, waarschijnlijk zijn dit we de laatste scheefsmoelen van dit jaar.

In het holst van de nacht arriveerden we precies op klokslag 1.00 uur weer veilig in Eersel en kon ik enkele ogenblikken later bij een  na smeulende houtkachel, onder het genot van ’n stevig borreltje, nog efkes nagenieten van deze dag. Hopelijk gaan we bij onze volgende trip wel de nodige lekkerbekjes vangen, maar zoals gezegd misschien moeten we voor de wijting en de schar toch de Waterweg efkes links laten liggen.  Aan  al onze visvrienden veel plezier aan de waterkant en natuurlijk voor iedereen enkele lekkere maaltjes wintervis.

Groetjes, Henry