De Dinsdagploeg

Als winden waaien uit alle hoeken, dan zijn de vissen verre te zoeken.

Omdat het tijd werd dat er weer eens een nieuw gezegde in het Nederlands woordenboek kan worden opgenomen, heb ik bovenstaande kop bedacht. Is het waarheidsgetrouw of is het waarheids gehalte hetzelfde als bij Klazien uit Zalk? Ik vrees er voor. ’t Zal het laatste wel zijn.

Feit is wel, dat de weerberichten en met name de windrichting op vele sites anders stond dan voorspeld. En ook de kracht van de wind viel best tegen. Na wat “omzwervingen” was het duidelijk dat wij niet bij de R1 (Oostkapelle) zouden komen. Varen lukt dan nog wel, maar vissen…..

Wij zijn dan ook terug gevaren en niet ver van de kering gaan ankeren. 7 stoere binken (maar toch al een beetje op leeftijd) hadden zich opgegeven om mee te gaan deze dag. Dré was dus de 8e persoon om mee te vissen. Er werd geloot en Louis stond op acht en ik op drie. Martin had een superstek: hij stond op de kont van de boot. (4)

De visserij begon moeizaam en dat zou eigenlijk de hele dag zo blijven. Wel draaide Jan al in het begin van de dag een mooie bot naar boven. Het bleef de enige bot van de dag.

Dirk heeft altijd al “het geluk aan z’n kont hangen” en kon een gulletje laten noteren van precies 40 cm.

De “Zeearend” zou naar de wrakken gaan, maar via de marifoon werd duidelijk dat dit alleen bij een gedachte zou blijven.

Vorige week kon ik –met één hengel- 67 vissen laten noteren. Vandaag bleef de teller staan op 13 vissen. Voornamelijk schar.

Wel werden aan boord een paar –maatse- wijtingen gevangen. Maar van het vangen van rondvis is geen sprake. Het blijft bij een verdwaald exemplaar.

En een aantal van 15 vissen per persoon was wel de limiet vandaag. Mart werd nog “gediskwalificeerd” voor de dagprijs, omdat hij op de plek van Martin aan het vissen was.

Neen, zelfs “trucs” hielpen vandaag niet. Volgende week dinsdag –bij goed weer- wordt al weer de laatste visdag van 2013.

Een beetje miezerige dag met een wat “magere” vangst. Jawel, Beeldbuiskinderen, dat is de realiteit van deze dag en geen fabeltje.

Maar…………..”morgen” kan het weer anders zijn. Stel je voor: je vangt elke dag 300 scharren………..Dat is het ook geen vissen meer, maar takelen. Een maaltje voor de pan, een paar vissen in de diepvries en wij zijn weer “boven Jan”. En ook thuis zullen ze dat waarderen. Elke dag spinazie of wortelen ( u kent dat wel: uit “mijn” eigen groetentuin) en de rest in de diepvries. Daar word je ook niet vrolijk van. Je moet dan “verplicht” na acht maanden nog spinazie en wortelen eten. De versheid is er dan wel vanaf.

Deze week konden wij toch weer bijschrijven als een dag “uit het leven van een bootvisser”. Wie weet misschien komt er nog wel eens een boek uit, voor “de overlevering”. Onzin natuurlijk, een game spelen vindt het nageslacht veel leuker dan de flauwekul van Opa! De vraag is meer: bestaat er in 2050 nog wel een bootvisser?

Kamperland,

17 december 2013/Ben Biondina