Met Northseacharters op weg naar de 100 stuks

Tongvissen met Northseacharters

Gisteren rond een uur of 10 was Frank bij mij en even later Werner R, met wie we mee mochten rijden, helemaal top Werner! Samen met Werner had ik voor de zagers zorg gedragen, samen zo’n 6 kilo kunnen steken, wat ons wel voldoende leek. Rond 11 uur zijn we aan Neeltje jans en de 4 vrienden uit de Europoort zijn al ter plaatse, even stevig de handen geschut met Rob(tongenfluisteraar)Slingerland, Willem(Shimanoman), Nico(Dokter Bernard) en Super Mario en dan gaan Frank de vlieger, Werner de grootverbruiker en ik en de rest aan boord en dan is het even wachten op Erik de verschrikkelijke en als hij er is, kunnen we loten voor de plaats bepaling. Frank op 1, Rob op 2, Willem op 3, Werner op 4, ik op 5, Nico op 6, Erik op 7 en Mario op 8 en we hebben allemaal een erg ruim plekkie! Er worden al van meet af aan grappen en grollen gemaakt en de stemming zit er weer in! Iedereen maakt de hengels gereed in afwachting van Ludo en dan ineens Aaaauuww, we kijken verschrikt en Frank blijkt meteen al beet te hebben.

Een haak in zijn middelvinger tot op de pees, maar gelukkig hebben we dokter Bernard aan boord en na wat trek en sleurwerk en een pijnlijk gezicht, is hij weer zo goed als nieuw, onze Frank!

En dan onze Willem, hij waant zich nog steeds in Noorwegen!!!

Daar waren ze met een pilker vanaf de steiger te vangen! De klok tikt door en door en om 12.30u zien we een vrachtwagen over de stormvloedkeerring rijden, onze kant op, Ludo dacht dat we pas om 13.00u zouden vertrekken, maar geen nood, halen we ruimschoots in!

We zijn weg en liggen alleen in de sluis, wat niet lang duurt. Terwijl Rob en Frank discussiëren wie van hun 2 de grootste ooit heeft gevangen, overleggen we even de stek die we gaan kiezen en de keuze is snel gemaakt.

Binnen een half uur liggen we op de stek en gaat het anker erin en liggen we in de volle stroming van het opkomend getij. Het begin is niet denderend, terwijl we berichten horen van de boten die ergens anders liggen, van 10 tongen of meer binnen het uur, is het bij ons nog matig, met hier en daar een tongetje, waarbij Frank het spits af bijt.

Terwijl Rob zijn eerste van de dag vangt,

wat, na wat zou blijken, ook meteen een van zijn grootste zou zijn, van de dag, zit Werner actief te vissen door telkens een beetje met zijn lijn te spelen en oeps, mooie beet en ook zijn eerste is een feit!

Echt veel is het nog niet en ik krijg totaal geen beet en vang alleen een mini wijtinkje en veel groen. Werner vraagt of we niet moeten verkassen en ik vertel hem nog even geduld te hebben, omdat deze stek vooral vis brengt van juist voor hoogwater en dan met afgaand, wat later ook zou blijken.

Dan naderen we het eind van het komende water en de beet begint er een beetje in te komen, behalve bij mij.

Erik en Rob hebben gelijktijdig een mooie beet, Erik vangt een mega wijting en Rob een maatse zeester.

Dan komt Frank in actie en vangt een leuke.

Daarna komen ze eigenlijk wel vlot binnen.

O ja, ik was bijna vergeten te vertellen dat we weer een jarige aan boord hebben, Werner R is 49,5 geworden en dat is gevierd met lekkere Limburgse vlaai.

Als dan ineens Super Mario, keer op keer naar het gemak loopt, met hoge snelheid en wij een hoop rare geluiden horen, waarbij het bodemwater in het gemak verdacht klotst, moeten we helaas constateren dat hij een beetje zeeziek is en van ons hoeft hij daarvoor niet naar het toilet, wij willen wel een kiekje schieten, maar helaas, het is van korte duur, na nog een vlaatje, is hij weer beter. We zien Erik de verschrikkelijke ineens takelen en dat ziet er goed uit!

Echt een hele mooie voor Erik en even later Werner weer een mooie, ik word gek!

Terwijl Werner en Willem nog een tongetje binnendraaien, horen we Rob roepen, dit is een heeeele mooie.

En inderdaad, het resultaat van Rob, mag er wezen!

Tot nu toe staan Rob, Nico en ik nog droog, maar wij zijn nachtvissers vertelt Rob aan Frank.

Super Mario komt er ook steeds beter in.

Terwijl mijn buurman Werner er al 4 heeft, een meter naast mij zittend, vang ik mijn eerste pas als het water weer af begint te gaan.

Gelukkig, ik begon al te twijfelen aan mijzelf en mijn materiaal!

Terwijl Erik in de wolken is met een pracht van een bot, vangen Frank, Werner en ik weer een tongetje.

Willem vangt een leuke tong en Mario vangt er 2 kleinere achter elkaar.

Ondertussen, als Super Mario, weer helemaal het mannetje is,

denk ik een mooie te vangen.

Maar dit valt in het niet, als Erik weer indraait!

Dan is ook Dokter Bernard van de 0 af en is er nog maar 1 met een nul, ik zeg niet wie!

Het schijnt tegenwoordig de mode te zijn, met de broekboerorkesten, die nu worden op gestart, door Willem, maar wat wil je, met al die rauwe vis?

Even later moeten we dokter Bernard weer aan het werk zetten, als Frank weer eens in zijn vinger snijd, bij het schoonmaken van zijn tong.

Denk dat Ludo, dokter Bernard maar het best in vaste dienst neemt?

En ondertussen gewoon zijn visje vangen, die dokter Bernard!

Dan een vreugde kreet, warempel De Tongenfluisteraar heeft er ook een en nog een mooie ook!

Hij is er echt blij mee en dat al voor het donker is!

Ludo heeft regelmatig SMS verkeer met Werner J, die afgelopen keer een teleurstellende tongvangst had en nu is de vangst wel goed, hij is verbaast, hij moet zijn boot maar oranje schilderen en Maxima en Alexander uitnodigen, vertelt hij Ludo!

Inmiddels is het bijna half 8 en we spreken af om allemaal nog eenmaal in te werpen en dan ondieper te gaan liggen en als we dan weer opgedraaid hebben, staat de teller op 25 stuks.

We varen een stukje en gaan op 4 meter liggen en al voor het donker heeft Dokter Bernard, een snoeiharde beet en dat ziet er goed uit, maar helaas, weer een paarde makreel!

Werner had er eerder ook al een, maar ze mogen zwemmen, geen liefhebbers voor!

Willem krijgt gewoon een meter vanaf de boot een tongenklap en hij hangt en dat al ver voor het donker, dat belooft!

Weegschaal favoriet bij Willem en als hij hem weer laat zakken, een meter vanaf de boot, weer een tongenklap en deze is nog mooier!

Mario vangt er weer eentje en ik vang een doubletje.

Het lijkt nu goed op gang te komen en we tellen met zijn allen mee. Ludo doet reuze zijn best om alles op de foto te zetten, maar er zijn best wat foto’s mislukt, te wazig om wat te zien, jammer!

Al snel is het aan het duisteren en staat de teller al tegen de 50 en Ludo zegt we gaan net zo lang door tot we er 100 hebben, maar ook de NW wind neemt geleidelijk toe en het begint wat ruwer te worden en we moeten voorzichtig zijn met Super Mario!

Bij de Tongenfluisteraar blijft het minder, hij vangt juist zijn 2e, maar hij blijft sportief en blijft gewoon door vissen.

In het donker gaat het echt los.

We beginnen steeds meer in de 100 te geloven.

Werner, naast mij, is nu ongeveer net zo rustig, als ik in de middag toen ik niets ving!

De meesten blijven nu gewoon vangen, het is haast moeilijk om geen tong binnen te draaien!

Wat een tongenfestival!

Gezellig dat het is, niet normaal maar en die Willem heeft Werner besmet met het Broekboer virus, wat een symfonie!

Inmiddels is de stroming eruit en de boot ligt gewoon op de wind, maar we vangen nog steeds, dus niets aan de hand.

Ineens is Werner daar weer en hij heeft weer praatjes! Wat lijken wij vissers toch allemaal op elkaar, leuk man, dit is zo genieten!

Nico en ik vangen allebei nog een doubletje.

Dan staat de teller op 69 tongen en het lijkt op zijn einde te komen en met de toegenomen noordelijke wind lijkt me dat de boot niet snel op de stroming van opkomend water te gaan liggen, zo ondiep, dus we besluiten om 1 uur, om het nog even te wagen en dan op te ruimen, sommigen ruimen alvast een hengel op en anderen gaan door, er komt nog steeds vis binnen.

Dan gaat de boot grote zwenkingen maken op de afgaande flauwe stroming en dat vist niet prettig, de wind overheerst! Dus we varen terug na een erg geslaagde sessie, die 100 blijft de volgende uitdaging!

Was het 2 uur later laagwater geweest, hadden we het op ons gemak overschreden!

Mario heeft er 15 om mee te nemen en per ongeluk, zijn grootste terug gegooit, toen hij water wilde verversen, terwijl er nog een tong inzat, ja, wat bier allemaal kan doen met een mens!

Ikzelf heb er 15 meegenomen. De rest heeft er ook allemaal een leuk aantal, met soms erg leuke tong ertussen, vooral bij Erik. Jammer dat een visser het gemiddelde moest drukken?

De teller bleef steken op 78, wat erg mooi is!

Maar wat een schipper is die Ludo! Waar andere schippers op hun horloge kijken, of het nog geen tijd is, moedigt Ludo de vissers aan om nog maar een tijdje door te gaan, daar worden wij, vissers vrolijk van!

In de sluis maakt Ludo nog een fotootje van ons gezelschap, allemaal blije mensen en wij betalen de schipper.

We nemen aan de steiger afscheid van Ludo en bedanken hem voor de ontieglijk goede dag en nemen afscheid van elkaar.

Dit was alweer een topdag, met nu wel erg veel tong, dankzij onze schipper!

Na een rustig ritje, zijn we weer snel in de Wouwse plantage en neem ik afscheid van Werner en Frank en maak nog een totaalfoto van mijn vis.

O ja, zou het bijna vergeten, we hebben in overleg de naam van De Tongenfluisteraar verander in de Fluisteraar!

Groetjes peter