Hengelhuishuijgens naar Soroya

Na lang aftellen was het eindelijk zover, vrijdag 8 maart 2013. Samen met mijn vader Johan gaan wij voor het eerst een week op visvakantie. Uit ervaringen van vrienden en kennissen hebben we gekozen voor de hotspot van Noorwegen, Soroya. Omdat wij nog geen ervaring hebben met de visserij hier hebben we er voor gekozen om van de kennis en ervaring van Marc gebruik te maken. Wij hebben namelijk gebruik gemaakt van zijn Stella Polaris en de fantastische locatie, het Skippershuset.

Vrijdag 8 maart De wekker loopt om 03:00 uur af, pa opgehaald en om 05:00 uur zijn wij op luchthaven Schiphol. We vertrekken om 07:00 uur naar Copenhagen, vervolgens naar Oslo, door na Tromso om uiteindelijk onze eindbestemming het vliegveld in Hasvik om 15:47 uur te bereiken. Tot aan het vliegveld te Tromso, loopt de reis voorspoedig. De laatste binnenlandse vlucht van Tromso naar Hasvik stond om 14:30 uur gepland. Deze vlucht werd uitgesteld naar 15:30 uur, vervolgens naar 15:45 uur wegens technische omstandigheden. Om 16:00 uur kregen wij het bericht dat er voor zondagmiddag geen vliegtuig meer naar Hasvik ging. Dat was een enorme tegenvaller. Telefonisch contact opgenomen met Marc om dit door te geven, en op zoek gegaan naar een alternatief met medewerking van de vliegtuigmaatschappij. Nadat Marc met de behulpzame medewerkster heeft gebeld zijn ze tot een oplossing gekomen. Dit is een vlucht van Tromso naar Alta om vervolgens de volgende ochtend met de ferry vanuit Oksfjord aan te komen op Hasvik. De kosten hiervan zijn voor rekening van de vliegtuigmaatschappij. Dit zou betekenen dat we zaterdagochtend rond de klok van half tien alsnog aan zouden komen op onze bestemming in plaats van zondagmiddag. Deze keus was dus snel gemaakt. We zijn alsnog om 22:00 uur gevlogen naar Alta om uiteindelijk om 01:00 uur in het Riga Hotel te arriveren. Hier kregen we beiden een afzonderlijke super de luxe hotelkamer toegewezen inclusief ontbijt.

Zaterdag 9 maart Na een korte nacht, hebben wij om 05:30 uur ontbeten. Vervolgens stond de taxi om klokslag 06:00 uur klaar om ons naar de ferry te brengen die om 08:15 uur vertrok. Na een werkelijk fantastische taxirit waren we bij de ferry aangekomen. De rekening bedroeg 3500 NOK!! Hiervoor het briefje afgegeven wat we ontvangen hadden van de vliegtuigmaatschappij en hoppa toen zaten wij in de ferry op naar Soroya. Na een schitterende tocht over het water komen wij uiteindelijk om 09:30 uur in de haven aan op Hasvik. Hier staat Hans al te wachten om ons vervolgens naar het Skippershuset te brengen. Maar eerst gaan we langs de supermarkt om de nodige boodschappen te kopen zodat we deze week niets tekort komen. Na een warm welkom door Marc en zijn vrouw hebben we onze spullen uitgeladen en onze intrek genomen in deze fantastische locatie. Helaas staat er deze dag teveel wind om uit te varen in de middag en hebben we onze hoop gevestigd op morgen. We worden door Marc en zijn vrouw uitgenodigd om bij hun ’s avonds te komen eten. Op het menu staat de specialiteit van Soroya, Bakkelou of te wel gedroogde stokvis. Na een werkelijk overheerlijke maal, de nodige drankjes en de verhalen over de vismogelijkheden op Soroya, hebben we uiteindelijk ons bedje gevonden. Moe maar voldaan wachten we vol goede moed de dag van morgen af.

Zondag 10 maart Wakker om 05:45 uur, vol met adrenaline met in de hoop vandaag te kunnen gaan vissen. En het is al licht, vanuit het Skippershuset heb je een fantastisch uitzicht over het fjord waar we gaan vissen. Het is zwaar bewolkt, er staat veel wind en het sneeuwt enorm. Helaas is het vandaag niet verantwoord om het water op te gaan. Vissen doen we heel erg graag maar veiligheid gaat voor alles en zeker ook bij Marc. Wanneer er een mogelijkheid is om te gaan vissen dan doet hij dit zeker maar dit mag niet te koste gaan van de veiligheid. Want dat het weer hier op Soroya zeer snel kan veranderen dat hebben we gezien en ervaren. Kijk dus uit, veiligheid voor alles!

Maandag 11 maart Vissen! Na een stevig ontbijt en de lokale weersverwachting bekeken te hebben komt Marc naar ons toe. We gaan het proberen! Het weer is nog verre van optimaal, maar de wind is behoorlijk afgenomen en deze neemt verder in de dag af. Om 08:15 uur zijn we bij de haven. Hier ligt de werkelijk, fenomenale Arvor van Marc op ons te wachten. Nadat we de juiste kleding aan hebben en de hengels en molens van Marc geïnstalleerd hebben, is het zover. We gaan op jacht naar de Skrei! Gelet op het materiaal wat Marc heeft, niets dan lof. Penn, WFT hengels, Atlantis, Van Staal molens, het is er allemaal. Normaal gesproken zou de Skrei al in het Fjord moeten zijn. In deze tijd komt namelijk de lodde of te wel zandspiering, paaien in het fjord waar deze vervolgens sterft. De skrei aast op deze lodde. Volgens Marc bevind de lodde zich momenteel nog buiten het fjord, de reden hiervan is wellicht de voor Noorse begrippen, ‘zachte’ winter. Dit betekent dat het dus nog weleens zoeken zou kunnen zijn naar de vis. Na een aantal driften waar we de nodige vissen gevangen hebben, ging ineens de slip van Johan enorm tekeer. Ons persoonlijk record was een kabeljauw van 7 kg vanaf het strand gevangen, jaren geleden. Maar dit was anders, veel heftiger, uiteindelijk na een heftige dril kwam daar werkelijk een bak naar boven toe wat resulteerde in de eerste badge voor Johan, een schitterende vis van maar liefst 21 kilo!

Na nog een aantal driften met daarnaast een paar mooie vissen boven de 10 kilo was deze eerste dag voor ons zeer zeker, dik geslaagd!

Dinsdag 12 maart 32 kilo! Na de eerste dag gevist te hebben gisteren, waren wij uiteraard gebrand om deze dag wederom de Skrei te kunnen belagen. Het weer was een beetje hetzelfde als gisteren. Wat betekent noordenwind en sneeuwbuien. Het was zeker deze ochtend weer zoeken om een vis te vangen. In de middag ging dit veranderen, we kwamen op een mooie school terecht en hier hebben we dan ook de nodige mooie vissen gevangen tot een kilo of 14. En toen gebeurde het, de slip van de Penn Atlantis 7000 waar ik mee viste gierde en bleef gieren. Dit voelde enorm, ik had hiervoor een vis van 14 kilo gevangen maar dit was nog heel anders. Na een heftige en zware dril kwam de vis meter voor meter naar boven toe. Op een diepte van ongeveer 20 meter zagen we kleur, en bellen van deze vis. Johan stond al klaar met de gaff en toen zagen we hem pas goed, wat een bakbeest. De gaff gehaakt en dan de vis over de railing hijsen, nou dat was helemaal niet zo makkelijk. Uiteindelijk met pa en mijzelf de vis over de railing getrokken en toen genieten. Wat een vis!! 20 kilo was hij zeker maar wellicht dat er nog meer in zat. Na de weging van Marc bleek dit varken maar liefst 31 kilo te wegen.

Mijn vakantie was geslaagd!

Woensdag 13 maart Zeeziek! Wat een schitterende dag, we zagen voor het eerst de zon en weinig wind. Na de vangst van gisteren met daarnaast het schitterende weer kon deze dag niet beter beginnen. Nadat we de boot sneeuwvrij hebben gemaakt kunnen we van start. Aangezien het zo rustig was met de wind en golfslag in het fjord, besloot Marc om buiten het Fjord te gaan vissen, op de open zee. Nou dat zagen wij wel zitten, want volgens de beroepsvissers zat op zee , heel, heel erg veel vis. Na een 40 minuten varen kwamen we bij de krijtrots waar Marc stopte om een fantastisch schouwspel aan ons te laten zien. Honderden, wellicht duizenden meeuwen nestelen zich op deze gigantische rots aan open zee, wat is de natuur hier mooi. We merkten alleen dat de zee nog ruw was na de winderige dagen van hiervoor. Uiteindelijk nog een 20 minuten doorgevaren en toen zagen we een gigantische school met vis. Zakken en hangen, ongelooflijk wat een vis hier. Veel vis tussen de 4 en 13 kilo, geweldig om dit mee te maken. Maar na een half uurtje werd het toch een beetje groen voor mijn ogen. Na overleg met Johan hebben we besloten om aan Marc te vragen of hij terug naar het fjord zou willen gaan. Wat een fiasco, en wat baalde ik hier enorm van. Te meer omdat Johan en ik vergeten waren om onze zeeziek pillen deze morgen in te nemen. Zoveel vis en dan ziek, wat is dit ongelooflijk zuur. Johan wilde nog één keer ingooien en de slip gierde weer enorm. Na een zware dril wederom een 20 kilo vis voor Johan.

Wat geweldig voor hem! Maar wat was ik blij dat de dril tot een einde was gekomen en dat we uiteindelijk terug konden keren richting het fjord waar de golven veel rustiger waren. De stemming aan boord was tot een dieptepunt gedaald, na de eerste drift ving Johan nog een mooie vis van ongeveer 12 kilo maar hierna was het kommer en kwel. Mede doordat we op het kenteren van het tij zaten. Een paar hele kleine gulletjes van nog geen 30 centimeter was het resultaat van deze middag.

Donderdag 14 maart Slachtdag! De laatste visdag van onze vakantie was aangebroken. Na het fiasco van gisteren en de ervaring van de visserij buiten op open zee, wilden we graag deze dag nogmaals op open zee gaan vissen. Maar nu nadat we de pillen wel ingenomen hebben. Het weer was fantastisch, heldere strakke blauwe lucht, en een noordenwind die in de loop van deze dag ging draaien. Het weerbericht afgewacht en het zou vanochtend moeten kunnen. In het begin van de middag ging de wind aanwakkeren en zouden wij waarschijnlijk eerder terug moeten keren. Maar we hadden de visserij gisterenochtend meegemaakt en zo wilde we de vakantie ook afsluiten. Marc dacht hier hetzelfde over. Motor gestart en wederom onderweg naar open zee. Toen wij om omstreeks 09:30 uur arriveerde was de zee nog behoorlijk ruw, maar niets kon ons in de weg staan. We hadden de pillen ingenomen en het was onze laatste dag, dus vissen maar. Werkelijk waar ongelooflijk, het is letterlijk zakken en hangen. Dit moet je meegemaakt hebben om je dit in te kunnen beelden. Wat een vis, kabeljauwen tussen de 4 en 15 kilo, zoveel als je wilt. Wat is dit gaaf! En we merkten dat de wind en golven niet toenamen maar sterker nog afnamen. De ene na de andere vis volgt en ook Marc besluit om even mee te vissen. Wij vissen met de pilker en Marc gaat het proberen met de cutbaits. Hij vangt direct vis en gemiddeld zijn ze wat groter dan aan de pilker. Dan giert de slip van Marc en hij weet een schitterende vis van in de 20 kilo te vangen, en direct weer één. Wat een visserij! Vervolgens krijgt Marc een snoeiharde aanbeet en hij geeft ook aan dat dit weleens een hele grote vis kan zijn, helaas lost deze vis zich. Aangezien de bak behoorlijk vol raakt, gaat Marc de vis schoonmaken. Johan en ik vissen verder, en we vangen de ene na de andere vis. Mooie vissen ertussen, Johan vangt er nog één van in de 20 kilo en Govert vangt er nog twee van in de twintig kilo.

Dit brengt het totaal aan 20 kilo vissen van vandaag op 5 stuks, ongelooflijk. Helaas vliegt deze dag voorbij, het is inmiddels half drie en het is tijd om terug te keren naar de haven. Wat hebben we vandaag een vis gevangen, Marc schat ongeveer een 750 kilo vis!!!!

Vrijdag 15 maart Huiswaarts! Om 05:00 uur op vandaag, Hans komt ons om 06:00 uur ophalen om ons naar het vliegveld in Hasvik te brengen zodat wij terug huiswaarts kunnen keren. Wat hebben we een geweldige week gehad. Veel vis gevangen, Johan 3 vissen boven de 20 kilo, Govert 2 vissen boven de 20 kilo en nog één boven de 30 kilo. Daarnaast veel vissen tussen de 10 en 14 kilo mogen vangen en nog veel meer vissen tussen de 5 en 9 kilo. Wil je veel en grote vis vangen dan is Soroya echt een aanrader. Aangezien het voor ons de eerste keer was zijn wij ontzettend blij geweest dat wij de hulp van Marc hebben ingeschakeld als schipper, zeker omdat de vis nog niet massaal aanwezig was in het Fjord. Ook hier moet je dan weleens zoeken naar vis en wanneer je dan gebruik maakt van de kennis en ervaring van deze schipper, dan is succes verzekerd. Dat durf ik na deze week, echt wel te zeggen. Uiteindelijk zitten we om 07:00 uur in het vliegtuig op weg naar huis, ik verlaat Soroya met een brok in mijn keel. Blij om na zo een geweldige week weer terug naar vrouw en kinderen te gaan. Geweldig dat ik dit samen met mijn vader mee heb mogen maken. En wat verlang ik weer om terug te gaan keren naar dit fantastische eiland. Veel en grote vis, de schitterende natuur, de zeearenden, de papegaaiduikers, het huisje, de gastvriendelijkheid.

Stiekem ben ik toch wel verliefd geworden op Soroya! We will be back!!

Govert en Johan