Henry en Jack, vissen aan de Waterweg

Beste Peter,

Ondanks de sobere visvangsten van de laatste tijd konden we het toch weer niet laten om een hengeltje uit te gaan gooien. Donderdagmorgen 6 okt. stond om 8.30 uur mijn supermaatje Jack aan de deur en tuften we zoals gewoonlijk goedgemutst richting zeeland. Aangekomen bij de plek waar we ons aas wilden steken zagen we dat de meeste stekers her en der aan het rondkuieren waren en dat voorspeld meestal niet veel goeds. Het bleek ook nu weer dat de zagertjes de kunst van het verstoppertje spelen niet verleerd waren maar nadat we de nodige gymoefeningen met onze rugspieren gedaan hadden zat er toch weer een prachtige portie zeeaas in onze emmertjes. Terwijl we dit aan het inpakken waren werden we nog verrast door een langsfietsende Duitse toerist. De brave borst had zoveel oog voor onze bezigheden dat hij frontaal tegen de tegenover ons liggende slagboom op fietste en daardoor lelijk en val kwam, gelukkig droeg hij een helm, dat deden ze vroeger al, en was de schade beperkt met een kapotte bril, een flinke portie schrik en verschillende schaafwonden. Nadat we als goede medeburgers de man weer overeind getakeld hadden, en hem ons zeeaas van dichtbij hadden laten zien, kon deze na een poosje zijn fietstocht weer voortzetten. Nu snel naar een hengelsportzaak, ze hebben bij ons in het zuiden de klok wel horen luiden maar dat geld zeer zeker niet voor hengelsportzaken met een goed zeehengelsport assortiment. Nadat we in Ouddorp, dat lag een beetje in onze route, ons magazijntje hadden aangevuld met haken, lijn, wartels en klikafhouders werd het de hoogste tijd om ons visstekje op te gaan zoeken. Om 15.15 uur arriveerden we aan de waterweg waar we overigens de enige vissers bleken te zijn. Na een kwartierke vlogen onze goedbeaasde haken in het zilte nat en terwijl ik zat te genieten van een lekker kopje tomatensoep kreeg ik bijna onmiddellijk een lichte tik op de hengel.

Jawel hoor…… het bijtertje bleek een voorn te zijn maar…… het begin was gemaakt en iets is beter dan niets!!! De namiddag verliep met zo nu en dan wat klein spul naar boven halen, wat levendig was werd onmiddellijk teruggezet, en wat niet meer bewoog werd gewoon ter plaatse verorbert ( zie foto)

Toen bleef het eindeloos stil en nadat het begon te schemeren en met afgaand water kregen we eindelijk in kort tempo toch verschillende aanbeten.

Het overgrote deel bestond uit mooie maatse bot en zo nu en dan wat kleine tongetjes op een uitzondering na, die door mijn maatje Jack aan wal werd getakeld. Vanaf 21.30 uur viel de stroming weg en was het dus jammer genoeg ook helemaal gedaan met de aanbeten. We besloten rond 22.15 uur om in te pakken, we moeten tenslotte nog zo’n kleine 2 uurtjes kachelen voordat we weer op ons eigen nestje zijn. Ook deze keer namen we wederom een hoop vuilnis mee die helaas andere door vissers vergeten was om mee naar huis te nemen, nogmaals denk a.u.b. aan onze schaarse visstekken!!!

Voor de pan van mijn maatje hadden we gezamenlijk toch weer 15 maatse botten en een mooie tong zodat ook het vrouwke haar bakkunsten weer kan vertonen.

Al met al konden we toch weer terugzien op een leuk en gezellig visdagje. Veel visplezier en een goede vangst voor al onze visvrienden.

Henry