Najaars tong en Wintervis, Henry en Jack, Waterweg

Beste Peter en andere visvrienden,

Na het lezen van verschillende visverslagen dat er ook vanaf de kant met regelmaat mooie wijting werd gevangen begon het bloed, en bier, in onze aderen weer sneller te stromen. Na wat heen en weer gebel werd snel ’n afspraak gemaakt en op dinsdagmorgen 8.00 uur tuften we vol verwachting richting de Zeeuwse kust. Bij aankomst was het water al laag en stonden er al verschillende andere vissers te wroeten om ’n leuk partijtje aas boven de grond te halen. Na 2 uurtjes beurtelings te hebben gestoken, het is en blijft toch stevige rug gymnastiek, hadden wij ook ruim voldoende prachtige zagers en pieren. Omdat we op onze vertrouwde stek de laatste tijd veelal bot naar boven takelden kozen we ditmaal voor een andere stek. Iets dichter bij zee hadden we immers meer kans om wat wijting te vangen en wie word er niet blij van ’n lekker bordje kibbeling??? Onze nieuw beoogde stek hield echter wel in dat we zo’n 20 minuutjes met ons materiaal moesten kuieren vooraleer we op de plaats van bestemming waren. Maar verandering van spijs doet eten en terwijl we meerdere vissers voorbij wandelen, die tot heden helaas alleen nog maar kleine wijting gehaakt hadden, waren we eindelijk op de plaats die we voor ogen hadden. Terwijl we onze hengels op aan het tuigen waren kregen we bezoek van een langsfietsende fietser, een visser uit de regio bleek later, die ons vertelde dat we helemaal op een verkeerde plek zaten. Volgens hem was het water hier veel te ondiep, kon je niet in de vaargeul komen , en daar zitten de grote vissen!! , en adviseerde hij ons om toch maar een stuk terug te gaan. Aangezien we niet kwamen om te kuieren maar om te vissen besloten we toch eensgezinds om gewoon te blijven waar we waren. Vrijwel meteen na zijn 1e worp al een vreugdekreet van mijn maatje Jack en hoe kan het ook anders…… een doublet bot!!!

Tijdens het indraaien viel de grootste bot helaas van de haak maar bleef helemaal onder aan de waterkant spartelend roepen dat we ‘m maar moesten komen halen. Het was laag water en na een afdaling over de spekgladde keien kon ik, terwijl ik de hengel van m’n maatje gebruikte als steun, de dikke bot aan m’n vriend overhandigen. Even later was het mijn beurt om een doublet bot vergezeld van een mooie wijting aan wal te takelen.

Tijdens het opkomende water was het een regelmaat van aanbeten met helaas toch meestal ondermaatse bot afwisselend met kleine wijting.

Verschillende keertjes had ik daarbij ook de pech om telkens de lijn of bij de knoop van de voorslag of bij de lus van de haaklijnen met een knal kapot te gooien. Nadat dit tot drie keer was gebeurd en ik me afvroeg of ik nog in staat zou zijn om ’n fatsoenlijke knoop te kunnen leggen tikte de top van m’n andere hengel en de 1e steenbolk vergezeld van een klein tongetje was een feit.

Met deze vangst hoopten we natuurlijk om nu het bijna donker werd nog meerdere van deze exemplaren, maar dan wat groter, te kunnen haken. Onze hoop werd waarheid want enkele ogenblikken later toonde mijn maatje Jack me breed lachend een prachtige tongflap.

Ook mijn hengel gaf wat later de bekende tongenbeet en ook mijn maatje kon ’n plaatje maken van mij en ’n heerlijke tongflap voor de pan.

Het ging nu snel met de aanbeten waarbij nu het donker was ook met regelmaat doubletten mooie maatse wijting gehaakt werd.

Het was heerlijk vissen en onder het genot van een kop warme soep om de koele temperatuur te trotsere, kregen we in korte tijd veel aanbeten. Toen we wat later elkaar gevangen bleken te hebben, dit ontwarren van nylon met gevlochten lijn koste helaas de nodige tijd, werden de aanbeten minder. Zo nu en dan melde zich sporadisch nog een wijting en/of een bot maar we kregen ruimschoots de tijd om te eten en te drinken. De temperatuur werd inmiddels ook steeds onaangenamer en rond 22.00 uur besloten we om op te gaan ruimen. Na ’n dagje aangenaam vertier aan de waterkant kwamen we moe maar voldaan na de wandeling van zo’n 20 minuutjes weer bij de auto aan. Voor de vriezer hadden we dit keer maar liefst 18 dikke wijtingen, 6 mooie tongen en enkele dikke botten. Het was geen verkeerde keuze om eens van stek te veranderen, rond 0.00 uur waren we weer thuis en konden we evenals de ander keertjes terugkijken op een prachtige visdag. Voor al onze visvrienden veel visplezier en……….vang ze!!!!!

Groetjes,

Henry