Tongenbal aan de Botlek

Beste Visvrienden,

Ondanks het feit dat mijn rug nog steeds niet de oude is, volgens m’n trouwe maatje Jack zit ik te lang op mijne preekstoel, was ik blij verrast om te lezen dat de tong gearriveerd was. Snel werd ’n dagje ingepland en maandagmorgen 4 juni vertrokken we goed gezind en hoopvol om ’n tongetje te gaan haken richting het Zeeuwse land. Aangekomen op onze steekplek moesten we nog efkes wachten omdat het water nog te hoog stond en trots toonde Sjakie me z’n nieuwe aanwinst.

Hij had dit jaar z’n vakantiegeld goed besteed en ’n paar super bretels aangeschaft zodat tijdens het steken niet ieder half uur z’n broek op z’n enkels hangt. Behalve dat er in dit telkens ophijsen nogal wat tijd gaat zitten heeft het nog twee voordelen, de meeuwen pikken hem niet meer in z’n reet en het vrouwvolk rent niet van het strand. Terwijl we op ons gemakje de nodige pieren en zagers naar de oppervlakte spitten namen we ook ruimschoots de tijd om met andere stekers ’n babbeltje te maken. Zoals bijna altijd hadden we na ruim 1½ uur ploeteren ruimschoots voldoende prachtig aas om onze visdag tot een succes te maken.

Nu snel richting onze stek aan de Waterweg waar we hoopten om toch zeker tegen de avond enkele mooie tongen naar de oppervlakte te kunnen takelen. Ook deze reis verliep voorspoedig en rond 15.00 uur waren we ter plekke en bleken tot onze verbazing de enigste vissers te zijn. Het water stond op z’n laagst en vlug werden onze statieven en hengels opgezet zodat om 15.30 uur onze goed beaasde haken in het water vlogen. Terwijl we onze goddelijke lichamen goed insmeerden met Nivea om ons velleke tegen de felle zon te beschermen was het wachten op wat komen zou??? Na zo’n 10 minuutjes bleken onze haken totaal kaalgevreten te zijn door meneer krabbemans, en dit ging het eerste uur sowieso gewoon door. Om onze hakenvoorraad veilig te stellen werden de haaklijntjes vervangen door korte gevlochten lijntjes die niet zo snel door deze vrienden doorgeknipt worden , als ze in de war raken is het helaas ’n heel geknutsel om het lijntje van je afhouders en/of onderlijn te krijgen. Na ruim ’n uur met regelmaat, om de 6 tot 10 minuutjes, opnieuw de haken van aas te hebben voorzien kreeg ik de 1e echte aanbeet en een bot werd op het droge getakeld, de nul was er af!!! Verschillende krabben kwamen tijdens het indraaien naar de kant en mijn eerste doublet bleek dan ook te bestaan uit een bot en een krab.

Ondertussen waren er al verschillende vissers meer ten tonele verschenen allemaal in de hoop om tegen de avond ’n tongetje te kunnen haken. Vroeg avond kregen we nog even bezoek van Lowieke de vos die ons triomfantelijk ’n jong konijntje toonde dat ie stevig tussen z’n kaken geklemd hield. Tot heden bleek onze bruine vriend beter te kunnen vangen dan wij maar onder het genot van ’n stralend zonneke en ene koele gele rakker was het geen straf om aan de waterkant te zitten. Om 20.00 uur was het water hoog en wat later kreeg ik wederom ’n aanbeet en kon ik ’n brasempje aan wal draaien.

Wat later hoorde ik ’n vreugdekreet van m’n maatje en het 1e tongetje van vandaag was een feit, zou het dan eindelijk gaan gebeuren???

Ondertussen zaten we met zo’n zestal hengelaars, een visser uit Tholen die aan de andere kant langs me zat kwam gezellig ’n praatje maken en ook hij hoopte uiteraard als het donker was op wat aanbeten van de felbegeerde tong. Het duurde echter tot 21.30 uur voordat de vis in de gaten kreeg dat er ’n hoop goed be-aasde haken op de bodem lagen. Rond 22.00 uur werd er over de gehele linie met regelmaat tong naar de oppervlakte gedraaid en was het overal feest.

Doubletjes waren zeker geen uitzondering, helaas zaten bij veel exemplaren de wasknijpers van de luier nog op de vinnen, en werden dus teruggegooid om bij mama nog wat groter te groeien.

M’n maatje deed de naam van Bottenkoning nog eventjes eer aan door ’n ouderwetse bot met flinke afmeting naar boven te halen die hij uiteraard met ’n brede grijns onthaakte.

Het was nu snel opnieuw het aas vervangen terwijl de andere hengeltop alweer aangaf dat er binnen gedraaid kon worden. Mijn buurman uit Tholen wist zelfs nog twee palinkjes te haken terwijl hij ook optimaal genoot van de talrijke aanbeten van de tong. Rond 23.30 uur kwam hij vragen of we nog lang door gingen met vissen omdat hij niet graag alleen bleef staan, de andere vissers bleken al huiswaarts gekeerd te zijn. Om 24.15 uur besloten we om ons boeltje ook in te pakken . Ook mijn buurman uit Tholen draaide zijn hengels in en kwam nog afscheid van ons nemen en wenste ons een goede thuisreis. De aanbeten van de tong bleven met tussenpozen gestaag door gaan maar er is ’n tiet van komen en er is ’n tiet van gaan, we moeten tenslotte nog zo’n 1½ uurtje rijden naar het thuisfront. Ondanks dat we veel ondermaatse tong hadden teruggezet hielden we toch nog 17 mooie exemplaren en 3 botten over voor de koekenpan. Om 2.45 uur arriveerden we weer op ons eigen stekje en konden we, eigenlijk zoals altijd, terugzien op een geslaagd visdagje. Veel zon, een groet van onze vriend de Lowieke de vos en uiteraard later op de avond veel aanbeten en de vangst van enkele mooie tongen. Voor iedereen veel visplezier en ik zou zeggen:

Vang ze………

Groetjes, Henry