Pastoor en Misdienaar, vissen op tong

Beste visvrienden,

Eindelijk was het dan zover, door de versoepeling van de coronaregels maar zeker ook door het momenteel wat mildere ziekteproces van de vrouw van m’n vriend en trouwe vismaatje Sjakie konden we weer ’n visdagje inplannen. Eind januari was onze laatste sessie geweest en na het lezen van de tongenvangst van fishguppy Peter stond ik in m’n schuur al meerdere keertjes voor m’n vis kist te steigeren om te kunnen vertrekken. Op woensdagochtend, de haan was nog maar net gestopt met kraaien, stond m’n vriend om 6.15 uur al onder m’n carport, dit beloofde een lange dag te worden. Sjakie gaf er de voorkeur aan, voorkomen is beter dan genezen, om tijdens de reis naar de Zeeuwse wateren mondkapjes te dragen dus zo geschiedde.

Snel onze spullen laden en om 6.30 uur waren we op pad, we hadden gesprekstof genoeg met als hoogtepunt natuurlijk de coronapandemie.

De EU liet in deze bizarre tijd aan iedereen zien waar ze daadwerkelijk voor stond, Franske Timmermans leek met z’n milieu en klimaatgoeroes totaal van de wereld te zijn verdwenen. Ieder land klooide maar wat aan en had z’n eigen regeltjes, zo had ons buurland Belgie een totale lock-down, de grenzen en winkels dicht, fietsen en joggen mocht wel maar vissen was verboden !! Gelukkig hadden wij een “slimme” lock-down, door de 1½ meter regels kwamen ze in de gevangenis in de problemen en lieten we verschillende criminelen vrij ( gelukkig wel met ’n enkelbandje), onze oudjes daarentegen werden massaal in hun woonvormen en/of verpleegtehuizen opgesloten, al met al, sommige regels gingen ver boven m’n petje, gelukkig heb ik meer verstand van vissen dan van politiek dus… Onze reis verliep voorspoedig, tussen Tilburg en Breda stonden we eventjes in de file, de politie hield bij de Belgische grens een corona controle wat voor de nodige vertraging zorgde. De mondkapjes zorgden uiteraard ook voor de nodige hilariteit want het valt natuurlijk niet mee om met zo’n ding op onderweg ene krentenbol naar binnen te frommelen!!! Toen we op onze steeklocatie arriveerden bleek er ondanks de redelijk goede vangstberichten weinig animo te zijn om zelf aas te steken maar ach, om onze lekkere asperges te steken vliegen we ook massaal Roemenen in!! Het water was al ver af dus we konden meteen aan de slag, de broodnodige zagertjes om de tong te vangen, hadden zich goed verstopt dus het bleek ’n hele klus te worden om voldoende aas naar boven te wroeten. Blij verrast waren we dan ook toen bleek dat onze visvriend Peter zich ook op het strand bevond en na ’n korte maar gezellige babbel ging ieder weer door waar we voor gekomen waren “rug-gymnastiek !!!”

Na ruim 2 uurtjes hadden we zoals gewoonlijk ruim voldoende mooie pieren en zagers om de gehele dag, we wilden zeker doorvissen tot in het donker, de tong en andere vissen te verleiden om toe te happen. Nadat we snel ons aas netjes verpakt hadden met zeeturf en kranten tuften we naar onze vertrouwde locatie aan de waterweg en ook daar aangekomen bleken we ook de enige vissers te zijn. Terwijl we aan het uitladen waren stopte er echter ook al ’n visser, na een spontane kennismaking bleek het Paul Goorden uit Roosendaal te zijn, met z’n hobby biljarten, ’n koel pintje bier en natuurlijk vissen leek dit weer ’n gezellige dag te gaan worden. Terwijl we met z’n drietjes onze hengels aan het optuigen waren verschenen er al meer vissers aan de waterkant dus we waren benieuwd hoe druk het tegen de avond zou gaan worden. Het was laag water en rond 13.00 uur suisden onze goed beaasde haken in het zilte sop en was het wachten op wat komen zou. De zon deed prima z’n best en met ’n koel blikje bier was het heerlijk toeven aan de waterkant, na ’n kwartiertje gaf m’n top met enkele korte tikjes al aan dat er volk aan de andere kant van de lijn zat. Bij m’n eerste indraai bleek dit ’n mini botje te zijn dat met zijn formaat geen enkele moeite zou hebben gehad om ’n rondje in m’n blikje bier te kunnen zwemmen.

Na ’n half uurtje zag ik dat m’n makker Sjakie ’n mooie bot naar boven draaide, nadat we deze gemeten hadden, 36 cm, staat ie waarschijnlijk meteen bovenaan op de lijst voor de grootst gevangen bot?

Met tussenpozen kreeg ieder met regelmaat wat aanbeten die telkenmale van veelal kleine bot bleken te zijn dus Sjakie kon z’n naam als bottenkoning eer aan doen. Toen we erover na aan het denken waren of het mogelijk zou kunnen zijn dat Peter al de tong uit de waterweg getakeld had kreeg ik om 15.30 uur eindelijk de vertrouwde aanbeet van de tong. Met z’n lengte van 26 cm was ie in elk geval aan de maat en verdween ie in m’n emmertje voor het thuisfront, we wisten nu in ieder geval dat er nog tong rond bleek te zwemmen.

De zon begon steeds feller te branden en de vis bleek volledig verdwenen te zijn, na om het kwartier in te draaien bleken de haken wel kaalgevreten door mijnheer krabbemans. Verre worpen, korte worpen, afhouders of wapperlijntjes, pieren of zagers er bleek niets te zijn wat de vis kon verleiden om toe te happen. Jammer dat het fitness clubje met mooie meiden waarschijnlijk op ’n andere locatie bezig waren anders hadden ze nog kunnen genieten van de prachtige en geheel ontblote “gespierde” bovenlijven van Paul en mij!! Ondertussen had zich toch wel ’n vijftiental vissers verzameld aan de waterkant maar zoals bij eenieder was er nergens activiteit dus…..heerlijk genieten van de zon en ’n koel sapje. Het was natuurlijk geen straf om met dit prachtige weer aan de waterkant te vertoeven maar uiteindelijk kwamen we natuurlijk allemaal om wat vis te kunnen vangen. Jack had niet voldoende drinken bij maar gelukkig verdwenen de rookwolken boven z’n grijze haren na verschillende teugen van mijn ijskoude water dat ik gebruik om de vis koel te houden. Gelijk toen het begon te schemeren leek ook de vis ons aas weer aantrekkelijk te gaan vinden en werd er over de gehele linie met regelmaat tong naar boven gedraaid. Kleine zagertjes bleken de voorkeur te hebben, na elke 10 minuutjes wel ’n aanbeet die soms resulteerden in een doublet tong waarvan de meeste net bovenmaats waren met ’n gemiddelde lengte van 25 tot 27 cm.

Bij Sjakie bleek, hoe hij het ook probeerde, de tong het helaas helemaal afweten, uiteraard wist ie wel de nodige botten te verzilveren. Ook buurman Paul draaide met regelmaat z’n tongetjes uit het water en toen slaagde ook Sjakie uiteindelijk een kreet, het bleek geen tong te zijn maar een baars van 40cm.

In het donker had ieder z’n eigen bezigheden, lijn ontwarren etc. etc. en als het nodig was werd ook geholpen door onze buurman Paul als we bleken elkaar gevangen te hebben. Het is altijd fijn om ’n leuke buur als visser te hebben waarmee je gezellig en spontaan ’n babbel kunt maken en bij Paul zat dat wel snor. Na ’n paar korte tikken en ’n flinke doorbuiger bleek zich een mooie grote paling aan mijn aas vergrepen te hebben die ik gelukkig zonder dat m’n lijn helemaal in de knoop zat kon onthaken. Ook m’n vriend bleek even later een paling aan de haak te hebben terwijl ik bezig was om ook een baars op het droge te draaien.

Dit was genieten met een grote G , er blijkt dus wel een waarheid in te zitten dat de tong zich in het donker beter laat vangen. Ondertussen was het 23.30 uur geworden en alle vissers bleken door de regelmatige vangsten geen aanstalten te maken om naar huis te gaan. Ook wij hadden nog ruim voldoende aas om nog wat te blijven alhoewel de vermoeidheid een beetje toe begon te slaan, we waren immers al vroeg op pad en er staat bij ons beiden al ‘n 7 voor het jaartal. Sjakie had inmiddels toch ook 2 maatse tongen in z’n emmer dus toch ook met tal van verschillende soorten vis, bot, baars , paling en tong helemaal in z’n sas. Onze buurman Paul ging aan het opruimen en vroeg aan ons of wij interesse hadden in zijn gevangen visjes wat een tiental net maatse tongetjes bleken te zijn. Uiteraard namen we beide dit aanbod graag aan, nu had ook mijn vriend immers voldoende tong om de pan op het vuur te zetten. Na ’n hartelijk afscheid ging hij richting Roosendaal en wij besloten om door te vissen tot ongeveer 1.15 uur dan zouden we ook ons aas ongeveer op hebben. We bleven tong vangen, de grote flappen echter bleken vandaag niet thuis te zijn maar we mochten zeer zeker niet mopperen over onze vangsten.

Nadat ook wij onze spullen opgeruimd hadden maakten we terwijl we naar de auto liepen nog ’n praatje met enkele vissers die gewoon door bleven gaan. De grootste tong die vandaag op deze stek gevangen was had volgens hen het formaat van 32 cm. maar ook de tong die zij hadden was meestal maar net bovenmaats. Terug in de auto was het inmiddels 1.30 uur en voor ons is het uiteraard ook nog zo’n 1½ uurtje tuffen voordat we weer bij het thuisfront zijn. Om 3.00 uur arriveerden we inderdaad weer op ons eigen stekje en konden we terugzien op ’n zeer geslaagd en zonnig visdagje. Van mijn buit heb ik nog ’n plaatje gemaakt, de totale vangst van ons , zonder de gekregen tong van Paul was, 10 botten, 10 tongen en 1 baars van 40 cm.

die was dus eigenlijk net niet aan de maat maar na de operatie om de haak te verwijderen zeker niet meer levensvatbaar, bij ons op de weekmarkt liggen dikwijls veel kleinere dus…….prima voor de pan!!! Al met al is er veel ondermaatse vis teruggegaan om nog groter te kunnen groeien, uiteraard proberen we om die op ’n later tijdstip weer op de kant te krijgen. We hopen dat we op korte termijn wederom samen kunnen gaan genieten aan de waterkant en tegen al onze visvrienden zou ik willen zeggen, probeer gezond te blijven en VANG ZE !!! Ik ben benieuwd naar jullie visavonturen.

Groetjes,

Henry