Ankervissen met de dinsdagploeg

Als schar een kabeljauw was……………….

Louis kwam mij ophalen. Het was 07.00 uur en een kwartiertje later stonden wij aan boord van de “Big Marlin” van schipper Dré Vriends uit Achtmaal. Er was niet één onbekende bij. En allemaal mensen die kunnen vissen. Wij gingen naar de Steenbanken, omdat daar de schar iets groter is en je ook nog kans hebt op andere vis, zoals wijting en haai. Het is een uurtje varen, maar de zee was erg rustig en de stemming zat er al goed in. Rond de klok van 09.00 uur werd het anker uitgeworpen en toen kon het feest beginnen. Inwerpen, even wachten en de eerste tikken op de hengel waren een feit. Schar! Dan binnendraaien en aan alle drie de haken zat een vis.

Dré vroeg even later wie er zin had in aardbeienvlaai. Meegebracht door Mart, omdat hij 65 jaar was geworden. (gefeliciteerd!). Wat mij betreft mag hij iedere week 65 jaar worden. Na de vlaai kreeg ik een forse aanbeet en ik had een haaitje aan de haak. Het beestje was 71 cm groot en werd gemerkt.

Er werd een vangstformulier ingevuld en nu hoop ik maar, dat hij in Spanje wordt terug gevangen. Aan boord kon iedereen zoveel schar vangen als hij zelf wilde. Iedereen had doubletten en tripletten aan de onderlijn. Je zou bijna denken: is dit wel normaal? Dré nam een rustdag, zat de krant te lezen of te “doezelen”. Tot dat Dirk Lukasse een mooie beet zag aan de top van zijn hengel. Hij dacht aan een grote wijting, maar het bleek een haaitje te zijn. En een flinke! Na een korte strijd kwam hij aan dek; 89 cm!

Ook deze haai werd onthaakt, gemeten, gemerkt en terug gezet in de natuur. Hij werd de 1e haai in het leven van Dirk en hij genoot (terecht!) zichtbaar van deze vangst. Na de middag werd het een beetje “hobbelig”. Windkracht 5 uit het Noorden zorgde voor schuimkopjes op de golven. Blijven zitten en niet te veel lopen is dan het devies. En laat ook vooral je bierflesje niet alleen staan! Daar kun je niet tegen op drinken…….. Fons hoor je niet, want die man is de rust zelve. Maar vangen? Deze “ouwe rot” van juist 70 jaar doet voor niemand onder en vangt altijd zijn visje.

Meestal vangt hij wat grotere vis. Een minpunt was de val van Jan. Hij maakte een smak op de wat gladde vloer, verloor het evenwicht en kwam op zijn rug terecht. Beterschap Jan! Louis had ook een “smak”, maar dan een smak vis. Ik schat een kilo of acht. Aan het einde van de dag mocht Fons een prijs in ontvangst nemen van de schipper, zo maar. Dirk werd 1e met de grote haai en overladen met tassen en tasjes, voor allerlei hengelsportattributen. En hoe was het eten vandaag? Meer dan genoeg. Jan had heerlijke, gefrituurde en gekruide BOT (ja u leest het goed) bij zich. Ik ben helemaal niet zo’n “viseter”, maar deze bot was voortreffelijk! Nol had die avond ook nog wat te doen. Vrouw Kitty lust erg graag vis, dus dat werd vis schoonmaken. Ja, Nol, de liefde van de vrouw gaat door de maag! Weer een heel gezellige dag met heel veel schar, prima verzorging en een leuke ploeg mensen. Gezelligheid aan boord is heel belangrijk, als je met z’n achten 8 uur op een boot zit. ’s-Avonds viel ik regelmatig in slaap voor de TV en zat al snel te dromen. Als iedere schar (ik had er 68) nou eens een mooie gul was geweest. 68 gullen mee naar huis…….. Ik weet zeker, dat de wrakvissers, onmiddellijk zouden gaan ankervissen. Ach, het is maar waar je tevreden mee bent. 68 gullen van 3 kilo is ook 200 kilo vis. Gaan wij de zee op om te vissen of worden wij lid van HSV de Kruiwagen? En wat te denken van de schipper? Die moet natuurlijk elektrisch aangedreven kruiwagens gaan leveren. Nee, laten wij het maar houden zoals het nu is. Drie families hebben mijn vis opgegeten en daarvan heerlijk gesmuld. En deze “vriendendienst” wordt zeer gewaardeerd door onze buren, kennissen en vrienden!!

Kamperland, 30 mei 2012/Ben Biondina