Ben en Koen op de haaien

Vlaams “klappen” aan boord van Koen De Bièvre.

Eénmaal per jaar is Koen in Zeeland. Ja, hij is heel vaak in Zeeland, maar dan komt hij een dagje met de boot en gaat hij vissen. Die ene keer waarop ik doel, is zijn vakantie. Al meer dan 20 jaar bezoekt hij dan Noord-Beveland en is dan 2 weken te gast in een vakantiehuisje. Nou ja, te gast………???

Dit jaar was het bar en boos. Vuile vaat, de ramen smerig, plakkende vloer en kapotte inventaris. Koen gaat op pad en in zijn beste Vlaams legt hij uit wat er aan de hand is. Het wordt genoteerd in een computersysteem. Nou, dat is niet mis!!!!! En dan volgt er niets meer! Geen excuus, geen actie: NADA! Een gast in Zeeland die ruim 20 jaar lang minimaal 2 weken hier zijn duur verdiende centjes (meer dan € 2000,–) uitgeeft. Waar hij heeft geboekt? Ach, wellicht onbelangrijk, maar wel iets waar de recreatieondernemer zich zorgen moet gaan maken en wel over zijn eigen organisatie. Zeeland is toch een 1e klas vakantieland of toch niet??????

Maar goed, wij gaan dan altijd een dagje sportvissen. Het berichtje dat Frank Dekker een ruwe haai heeft gevangen van 1.49 meter was –vermoed ik- misschien wel de reden om de hele morgen voor de Oosterscheldekering te gaan liggen vissen, onder het motto: je weet maar nooit of zijn broer of zus in de buurt is of nog beter: zijn vader of moeder!

Maar het was niets met de haai voor de kering. 0 haaien van 08.30 uur tot 11.30 uur. Ondanks onze voorzorgsmaatregelen, zoals het bevestigen van staaldraadjes aan de afhouders als zijlijntjes. Wel nog een paar mini tongetjes, maar haai? Niet één.

Na 11.30 weg gegaan naar het Steendiep. Veel “geklots” onderweg, maar de stoel van Koen is torsie geveerd. Zo te voelen aan mijn “gereedschap was mijn stoel helemaal niet geveerd. Ja, ieder voordeel heeft zijn nadeel.

Om 12.15 de prachtige lijnen van Mr. Gastel weer uitgegooid, maar is de volle stroom is het niet eenvoudig een haaitje te verschalken. Die pak je vaak als de stroom er bijna uit is of er juist weer in komt. Koen vertelt op zo’n dag de mooiste verhalen en ik begrijp dan dat een ijsje een crême glace is en botten laarzen zijn. Mijn woordenschat –zo die al groot mocht zijn- wordt weer verrijkt met een groot aantal Vlaamse woorden. Die woorden klinken vaak “zachter” dan het Nederlands hoewel ik dat niet kan zeggen als hij zegt: Allez, ik laat niet met mijn kloten spelen, hé! Nee, dat klopt, dat was mij al overkomen.

Het vissen was opnieuw een taaie bezigheid. De rondvis is weg, de scharren zijn naar dieper water (denk ik) een enkel tongetje vergist zich in de prachtige zagers van ’t Piertje uit Colijnsplaat. Peter heeft altijd goed en vers aas!

In de loop van de middag ving ik mijn eerste gladde haai: 74 cm en na een uurtje noteerde Koen er ook één 75 cm. Tussendoor had Koen 2 minihaaitjes: een glad haaitje en een hondshaaitje met een prachtige tekening!

Op de terugweg ving ik voor de kering nog een gulletje van 40 cm, maar dat was het wel. In de haven aangekomen zagen wij een boot liggen van een (beroeps) zeebaarsvisser, die 40 mijl uit de kust motorpech kreeg en de hulp kreeg van de KNRM. Hij vroeg –aan de steiger- onze hulp om hem naar de helling te varen, waar hij op een trailer kon. En dat heeft “onze” Koen dan ook weer goed gedaan. Want op het water heb je de plicht je naaste (boot met pech) te helpen! Was dat op het land ook maar zo…

Frituur “De Helling” was nog open op dit late tijdstip, zodat wij nog een drankje konden nuttigen bij Marianne, Kees en Mike.

Dus fiets je in de buurt van dit cafétaria, of ga je een dagje vissen: rijd dan niet voorbij! Hier hebben ze nog echte kibbeling, een lekker drankje voor een lage prijs en met een glimlach geserveerd.

Alleen daarvoor zou je hier al ieder week komen, nietwaar Rinus?

Kamperland, 17 juli 2014, Ben Biondina

Voor meer foto’s

Zie ook Onze Facebook Pagina.

We zouden het erg op prijs stellen als u een like geeft, voor onze pagina en de verslagen, om verder te groeien in de toekomst!