Bootvissen Oosterschelde, met Dixhoorn

Beste visvrienden,

Eindelijk was het dan donderdag 11 april, de dag waarop Fishguppy zijn trouwe schrijvers van de veel gelezen visverslagen beloonde met een all-inclusive visdagje. Uiteraard voor ons als kantvissers een geweldig mooi aanbod omdat we weinig of bijna nooit met een boot het water op gaan, graag had ik deze dag dan ook gezellig onder het genot van een sapje en een hapje wat bijgekletst met wat andere trouwe schrijvers over de vele visavonturen die eenieder zoal heeft meegemaakt. Jammer dat ondanks de oproep van Peter dat er nog ’n paar plekjes over waren diegene die hiervoor in aanmerking kwamen op deze dag helaas andere verplichtingen hadden.

’s Morgens om 4.30 uur stond mijn trouwe maatje Jack al op de stoep en nadat we snel onze hengels ingeladen hadden ging het richting de Wouwse Plantage waar we rond 6.00 uur Peter op zouden halen. Het verkeer was ons op deze vroege morgen gunstig gezind en om 5.50 uur stonden we dan ook al bij Peter op de stoep waar we een gastvrij welkom kregen. Nadat ook hij z’n spullen in onze auto had geladen was het de hoogste tijd voor ’n bakje koffie waarna we richting Yerseke tuften. De gehuurde boot “de Zeemeermin” was van de fam. van Dixhoorn en nadat we door Nelleke, van Dixhoorn bootverhuur en zeeaas een mooie schippersvrouw zonder poes doch met ’n hond, ook hartelijk werden verwelkomt konden we om 7.00 uur het water van de Oosterschelde op.

Omdat we met z’n drietjes samen toch de mooie leeftijd van 206 jaar bereikt hadden kregen had Nelleke 3 gemakkelijke strandstoelen op de boot zodat we riant konden vissen!!! Door de stevige wind was er meer dan voldoende deining op de boot wat meteen al zorgde voor de nodige hilariteit.

Na zo’n 1½ uurtje varen werd het anker uitgegooid omdat volgens kapitein Peter dit wel ‘ns ’n leuk plekje kon zijn om de schar te belagen. Peter was enkele dagen voordat we gingen vissen al 2 dagen uitgerukt om ons en uiteraard zichzelf van ’n partijtje prachtig aas te voorzien, zowel zagertjes als pieren. Dit eigenhandig door hem gestoken aas was dus supervers en hopelijk zou dit ook gewaardeerd worden door de rondzwemmende scharren. Toen onze goed beaasde haken op de bodem lagen was het weer tijd voor koffie en ’n worstenbroodje en als de schar net zo gretig was als wij op dit smakelijke broodje zou het deze dag zeker goed komen. Nu was het wachten op wat komen zou, wat later bleek dat bij het indraaien onze lijnen en haken voorzien waren van grote trossen zeewier en algenbladeren. Door de stevige wind en de flinke stroming kwamen deze hoogstwaarschijnlijk los van de talrijke mosselbanken maar voor ons was het zeker geen pretje om telkenmale deze zooi van de lijnen te moeten plukken.

Ondanks onze “stevige “spierballen besloten we dan ook om rond 10.00 uur het anker te lichten en ’n ander stekje op te gaan zoeken. Nadat we wederom een half uurtje gevaren hadden plonsde het anker naar de bodem nu op een diepte van zo’n 20 meter. Zou hier dan de schar zitten???

Ondertussen was de wind wat gaan liggen en ook het zonnetje brak stevig schijnend door de wolken. Na enkele indraaien kon de 0 van de teller en kon ik mijn 1e scharretje binnen draaien vrij snel gevolgd door het 2e exemplaar.

Zou het hier dan gebeuren….???? Het was heerlijk toeven op de rustig deinende bood, een stralend zonneke en zo nu en dan ’n visje naar boven takelen onder het genot van ’n sapje en ’n hapje, wat wil ’n mens nog meer??? Peter had voldoende proviand aan boord gehesen om een klein peloton mariniers enkele dagen te kunnen laten overleven en de heerlijke kippenboutjes en spare- ribs smaakten voortreffelijk.

De aanbeten waren echter minimaal en we begonnen ons bezorgd af te vragen of Nico samen met z’n broer Jan bij hun laatste vissessie niet heel de Oosterschelde leeg gehengeld hadden!!! Met grote tussenpozen konden gelukkig ook m’n maatje Sjakie en ook Peter hun scharretjes binnen de boot takelen.

Tussendoor waren we met regelmaat getuige van een telefonische liefdesgroet, van wel meer dan 50 jaar!!!!!!

77 jaar, volop in de kalverliefde!!Omdat Fishguppy nog ’n prijsje beschikbaar had gesteld voor diegene die de langste vis ving werden we beiden nog getrakteerd op enkele setjes click-afhouders zodat we thuis weer de nodige onderlijnen konden knopen en aangezien de scharren ongeveer allemaal dezelfde lengte hadden…..gewoon Super. Ook wij hadden van onze kant ’n kleine attentie voor Peter om onze dankbaarheid te tonen, een fles ongeëvenaarde Hasseltse Witte, hopelijk geniet ie er van op enkele zwoele zomeravonden.

Het was met dit niet voorspelde mooie weer ondanks de matige vangst echter volop genieten, we hadden immers meer dan genoeg, vooral sterke verhalen, te vertellen. Menigmaal klonk er een schaterend lachsalvo over het water wanneer er weer een of ander sterk visverhaal en/of mopje werd verteld en met de daarbij behorende sapjes was het ’n geweldige visdag. De tijd vloog voorbij en omstreeks 16.00 uur moesten we het anker lichten voor de terugtocht naar de haven in Yerseke dat immers weer ruim 1½ uurtje varen.

Op de terugtocht kwam Sjakie er eindelijk achter waar de doorspoeling van het toilet zat terwijl wij dachten dat we ergens vis roken!!!

Terwijl we terug aan wal snel onze spullen in aan het laden waren wachtte mijn maatje Jack nog een verrassing. Een oud-collega van hem die hij in geen jaren meer had gezien runde een groot schip waarmee ze rondvaarten, zeehond excursies en groepstochten deden. We werden verzocht aan boord te komen om ’n biertje te drinken terwijl m’n maatje Sjakie volop geknuffeld werd door z’n oud-colega, wat ’n hartelijk weerzien. De schipper van deze boot vertelde ons dat hij de vangsten van de sportvissers op Oosterschelde de laatste jaren aanzienlijk terug had zien lopen. Bij zijn rondvaarten waren er op de zandplaten grote aantallen zeehonden te zien, dat varieerde tussen aantallen van 20 en 100 stuks die het visbestand op dit water ook voortreffelijk vonden. Hij vertelde dat ’n zeehond gemiddeld dagelijks zo’n 5 tot 6 kilo vis naar binnen werkte dus waarschijnlijk was onze matige vangst niet te wijten aan Nico en Jan, sorry jongens!!! Na ook hier weer ’n poosje vertoefd te hebben was het de hoogste tijd om Peter naar huis te brengen en ook hier kregen we weer ’n hartelijke ontvangst van z’n vrouwke Marianne. Nadat we de spullen hadden uitgeladen was het ook hier bijna verplicht om nog efkes ’n koffieke of ’n sapje naar binnen te werken. We waren ’s morgens al vroeg uit de veren, hadden meer dan genoeg gegeten en gedronken en onze roodverbrande koppen begonnen moeheid te vertonen dus…. Ondanks de matige vangsten konden we terugzien op een geweldig leuke visdag en hadden Sjakie en ik ook nog ’n heerlijk maaltje schar voor het thuisfront. Een dagje bootvissen met een mindere vangst maar ontzettend veel lol is zeer zeker iets dat onder de norm “Sportvissen”valt.

Peter rest mij nog je ontzettend te bedanken, ook namens m’n maatje, voor deze onvergetelijke dag het was in een woord: SUPER!!!! Aan de rest van onze trouwe Fishguppy schrijvers zou ik zeggen; Blijf jullie visverslagen delen op deze prachtige site en hopelijk zien we jullie nog eens ergens aan de waterkant om persoonlijk wat met elkaar bij te kletsen, via de verslagen horen en zien we ( middels foto’s) wat er in ons visrijke kikkerlandje allemaal aan en op het water gebeurt.

Groetjes en ik zou zeggen: VANG ZE!!!!!! Henry