Crisis op de Oosterschelde

Dag Peter ,

Na de vorstperiode heb ik uiteindelijk mijn nieuwe ankerlier kunnen inbouwen die ik aankocht bij Jos Boone op de “ruil en verkoopkoop beurs” te ouddorp van de delta vissers.

Op woensdag 29 februari na de laatste afwerking ervan en na het optrekken van de mist tegen de middag moest ik die toch eens gaan testen. Wat loopt die lekker, gedaan met het labeur om het anker te lichten. Ik had wat aas voorzien om toch te proberen een visje te verschalken . Begonnen op een diepte van 12 meter , watertemperatuur amper 5 graden, kerend tij. Na een uurtje kwam de stroming er weer in van het opkomend tij en besloten om toch eens te gaan verplaatsen naar 14 meter , met die lier in No time gepiept ,doch weer zonder resultaat. Zo ging het verder naar 16 meter, dan naar 18 meter en ja op 20 meter plots bingo . De nul is van de teller ,maar wat was ie klein . De schemer viel al en besloten om binnen te varen. ’t Was weer fijn om op het water te vertoeven na die lange winterperiode. Zelfs zonder visvangst.

Besloten om de rest van het aas de volgende dag op te vissen. Om 8 uur aangekomen maar wat een mist. Toch de boot en getuig klaar gestoomd en wachten maar op de aangekondigde opklaringen. Uiteindelijk om 10 uur zag ik het eind van de haven en dan toch een poging gewaagd buiten te varen. Maar van zodra ik de haven uit was viel de mist weer als een gordijn naar beneden. Vlug mijn reddingsvest aangetrokken en persluchtclaxon bij de hand uit de vaargeul op 10 meter diepte gaan ankeren net voor de haven in de hoop dat het toch nog zou opklaren.

Niets was minder waar, het bleef potdicht. De lijnen lagen in. Het aas bleef er uren aan, zelfs geen krab te bespeuren. Wat had ik spijt dat ik vertrokken was. Ik hoorde schepen al toeterend voorbijvaren , ik was er niet echt gerust in. Hoelang zou ik hier nog moeten blijven liggen voor het opklaarde. Ik hoorde mensen praten op de oever van de haven maar zag ze niet. Onverantwoord eigenlijk . Zo zie je dat de voorspelde opklaringen niet altijd een feit zijn. Plots een aanbeet, nou ja , toch iets wat ik die dag nog niet had gezien. Een verdwaald mini scharretje kon de verleiding van het aas niet weerstaan. Vlug foto en retour .Kwa visvangst bleef het daarbij.

Rond 14u30 zag ik plots de oever en besloot ik niet langer meer te wachten en binnen te varen. Eens in de haven …scheen de zon.

Donderdag 15 maart gaven ze weer een prachtige dag. Dus dagje verlof genomen om samen met mijn vader nog een poging te wagen. Na een stek of 2 op de Oosterschelde te hebben gedaan en het keren van het tij HW om 08u30 besloten om buiten de kering in de stroming te gaan liggen. Onderweg 2 bruinvissen opgemerkt. Het weer was prima, toch een lichte mist afwisselend met flinke opklaringen. Geen sprietje wind, platte zee. Watertemperatuur 6.7 graden. Hier en daar al wat groen en wat schuim. Zou de zee al gaan bloeien ?

Af en toe een lichte aanbeet maar de vis bleef uit. Toen ik met zagers wou proberen, ik had 1 onsje besteld, verschoot ik mij een bult toen ik het pakje opendeed. Amper 4 zagers waarvan er een 38 cm lang en zo dik als mijn duim was. Dan maar een lange wapperlijn gemonteerd met haak N° 1 in de hoop op een gulletje. Tegen de middag ,de stroming ging er al wat uit , plots 3 visjes kort na elkaar. Een flinke meun en een ondermaats scharretje op de pier en …je gelooft het nooit op die zager een maatse schar. We kregen dan nog bezoek van een zeehond die lekker op zijn rug een visje aan het versmaden was

Na het keren van het tij nog 1 ondermaatse wijting gevangen op de zager. Het was een mooie dag wat betreft het weer. Ons hoofd flink rood aangebrand en onze batterijen weer opgeladen. Hopelijk gaat het water vlug wat opwarmen zodat ook de vangsten wat aantrekken. Vrijdag of zaterdag as zijn we opnieuw van de partij.

Groeten Luc