De Big Marlin op de Westerschelde

Walvischstaart, Paardenmarkt, Carolusbankje,: prachtige plaatsen!

Vandaag al weer mijn 3e bootvisdag op rij deze week! En dit keer met leden van de commissie zeehengelsport van Sportvisserij Zuidwest Nederland. Die leden leggen hun reiskosten apart bij een betrouwbare bank en door de zeer hoge rente die op deze goudrekening wordt vergoed, kunnen zij jaarlijks een keer met z’n allen gaan vissen. Nou ja, met z’n allen? Twee leden van de commissie (Henri en Rien) konden helaas om verschillende redenen niet mee. Jammer. Maar onze trouwe Belgische kracht –KDB- let wel: D altijd met grote D schrijven- was wel van de partij en dan is de toon al gauw gezet! Hij had goede berichten van de Paardenmarkt. Nu weet u wel, op de markt moet je niet alles geloven, maar Koen was er zeker van dat wij op de Paardenmarkt veel gul zouden vangen EN niet van die ‘papgullekes” zoals hij pleegt te zeggen. Dus wat doe je dan: als zo’n expert je adviseert? Natuurlijk meteen naar de Paardenmarkt. Corné, Emiel, Rob, en ik durfden deze goeroe –je kunt wel zeggen expert- natuurlijk niet tegenspreken. Nu weet u het misschien niet: de Paardenmarkt ligt tegenover Knokke. Jawel, in dat (buiten) land (België) waar wel een Koning is, maar geen regering. En dat is het hem nou: als niemand wat regelt in België, gaat het juist goed! U begrijpt mijn cynisme wel. Eén uur en drie kwartier varen en……………….om 13.00 uur nog geen enkele gul. Ja, daar zat hij dan onze grootvorst. Berouwvol staarde hij voor zicht uit. Het was mislukt. Dan maar ietsje verder naar de Walvischstaart. Daar lagen de “Pirate” en “Wiesje” al uren lang wijting en schar te vangen.

En toen kreeg ik pech. Mijn vangsten gingen wel door, maar als iemand 3 grote wijtingen ving, dan ving ik 2 ondermaatse vissen. Koen rook zijn kans als een wild dier en ook Dré sloop als een hyena dichterbij.

Er klonk gesis uit beide monden en ik moest dit allemaal ondergaan. Maar het ergste moet nog komen! Dat gemekker van die twee mannen kon ik nog juist hebben, maar toen Hank van de “Wiesje” weg voer riep hij naar Koen: ik hou van jou! Toen ik naar hem riep of hij van sexuele geaardheid was veranderd, riep hij naar mij: Ben ik hou ook van jou! Mijn dag was kapot. Erger had niet gekund! Koen en ik waren getransformeerd tot janetten. Wij leken stoere mannen, maar ja Op de foto (Rob met Koen) zie je ook al hoe het met Koen was gesteld.

Maar toen was Rob nog zijn vriend. Hoe dan ook: wij hebben weer heel veel gelachen en best veel vis gevangen.

Dré kon Mariette een plezier doen met verse wijting en ik kon Joke een plezier doen met mooie schar. Koen was ook de lachende 3e. Hij gaf zijn vis weg aan Rob en moest niets schoon maken. Rob en Emiel hadden allebei een prachtige emmer vis. Zoals ik al eerder schreef: er is heel veel wijting en schar te vangen.

De gul blijft een zoekverhaal. De ene week wel, de andere week niet. Ook Dirk liet ons over de marifoon weten dat het maar povertjes was. De schipper heb ik vooruit betaald voor de prachtige verre tocht. Dus ik was mijn pressiemiddel kwijt om hem ook nog eens even “onder handen te nemen”. Corné was de geluksvogel vandaag.

Niet alleen ving hij de hele dag goed, maar een schar van 35 cm vang je ook niet elke dag! Trouwens Dré, heb je gemerkt wat een anti-alcohol fananten er in die commissie zitten? Sisi en cola waren “hot” vandaag. Als u mijn verhaaltje serieus neemt mag dat wel, maar ik zou dat zeker niet doen. Het zoute wereldje is maar klein. En de goede sfeer onder elkaar is typerend voor deze groep sportvissers. Zou dat komen omdat wij geen vis verkopen?

Kamperland, 6 november 2011/Ben Biondina

Ps.: Hank, ik hou ook van jou!