De dinsdagploeg op stoom!

Jo, bedankt voor de pralines!

Dat wij vandaag vis zouden gaan vangen, had ik wel verwacht. Maar best veel en mooie vis…………

Vandaag waren wij maar met z’n vijven. Met de schipper mee, zes. Crisistijd, hoor je veel. En inderdaad: al met al begrijp ik best dat het vandaag de dag uitkijken geblazen is met een gezin met kinderen en een “normaal” loon. Maar, als ik het kabinet mag geloven (!), wordt het beter. Want niet alleen Jan met de Pet heeft het moeilijk, ook middenstandszaken –waaronder hengelsportzaken- draaien onvoldoende omzet en verlangen ook naar betere tijden.

Dré had er vandaag veel zin in. Dat viel aan alles te merken. Wij gingen snel weg en er werd linea recta koers gezet naar de plaats van bestemming. Zaterdag en zondag had hij daar ook al leuk gevangen.

Wij lagen nog maar juist op de plaats van bestemming, toen de eerste zeehond zich al meldde. Dat is vandaag de dag geen uitzondering meer, maar eerder regel. Ook bruinvissen zie je regelmatig. Dat moet er vis zitten, denk ik dan.

Na het ankeren vlogen de onderlijnen weer door de lucht. Mart had één hengel uitgerust met een wapperlijn met een 4/0 haak. Gul of zeebaars was de wens.

Pikeur van de dag werd Mart niet. Cor uit het Brabantse Veghel had de dag van zijn leven. Hoe hij het deed weten wij nog steeds niet, maar als wij een schar vingen van 25 cm, dan ving Cor er één van 29 of 30.En dat ging bijna de hele dag zo door. Cor was dan ook verreweg de visser met de meeste vis.

Dré ving niet alleen een bot van 42 cm, maar op het allerlaatste moment nog een tong. Mart had daarvoor ook al zo’n beestje gevangen, maar helaas onder de maat. (24 cm)

Iedereens had weer wat mee gebracht om de inwendige mens te versterken. Maar Jo van Leo, had pralines gekocht. En die waren heeeeeeeeeeeeeeeel lekker.

Rond een uur of drie was de stroom zo fel, dat verder vissen geen resultaat meer had. De platvis heeft moeite om zich in de stroom op de bodem te houden en jaagt dan niet meer. Ik sloot het einde van de dag af met 31 vissen, waarbij 2 botten. Mart had er 33 en Cor? Hij heeft ze niet geteld, maar ik schat een dikke veertig. En…….onder de 23 cm ging alles weer in zee.

De maat van de vis was over het algemeen groter dan de laatste keer.

Maar nog niet echt vet. De paaitijd is ook nog maar net voorbij. Mart kreeg nog een felle beet en wist bijna zeker dat dit een gul was. Hij kwam echter niet naar boven en Mart zag in zijn gedachten al het verlies van een grote gul. Hoop doet leven.

Iedereen heeft weer genoten van een heerlijke, zon overgoten dag op het water. Iedereen ging ook met een leuk maaltje vis naar huis. Vissen is een heerlijke sport. Meer dan 509.000 mensen beoefenen deze sport georganiseerd. Veel bestuursleden, commissieleden, controleurs, vismeesters, wedstrijdleiders en nog heel veel andere vrijwilligers zetten zich in voor deze fijne sport. Sportvisserij Nederland en de aangesloten federaties geven zo’n 80 mensen werk en deze mensen zorgen voor professionele begeleiding. Bent u nog geen lid? Snel doen! Samen zijn wij sterk en kunnen wij er voor zorgen dat wij de sportvisserij tot in lengte van jaren verder kunnen mee doen in deze complexe samenleving.

En hebt u wat tijd over of voelt u zich geroepen vrijwilliger te worden? Meldt u dan aan bij een hengelsportvereniging, want vele handen maken licht werk.

De “zoute” sportvisserij heeft u veel te bieden en is toegankelijk voor iedereen. Kom vanachter uw computer en geniet van de vele facetten die de sportvisserij u biedt. Binnenkort is de geep en zeebaars weer op de kust. En een eigen gebakken zeebaars op uw bord is een ware delicatesse.

En hebt u uw eerste stappen in de sportvisserij gezet? Pas dan op. Dat virus raakt u nooit meer kwijt!!

Kamperland, 1 april 2014/Ben Biondina