Delta vissers wedstrijd door Ben Biondina

Wedstrijdvissen kan ook erg gezellig zijn!

Afgelopen donderdag mailde ik mijn vismaat Adrie. “ik denk dat het zaterdag wel door gaat. Moet ik nog aas of messen halen?”. Het antwoord was 200 zeepieren en 2 kilo mesheften. En inderdaad, vrijdagmiddag stond op de site van de Deltavissers: de wedstrijd van zaterdag 19 mei gaat door! Ondersteund door een mooie kleur groen. Yes, eindelijk weer eens een wedstrijdje vissen. Ben ik dan zo’n wedstrijdman? Nee, helemaal niet, maar ik vind de ambiance wel leuk. Veel bekenden ontmoeten, praatje maken, wegen, biertje drinken etc. etc. Om 07.15 uur was ik aan boord bij de “Big Marlin” en haalde daar een kilo pieren op. De dag er voor was ik bij Seafarm (Adrie Bout) geweest om 2 kilo mesheften. Het aas was dus geregeld. Even later stond ik bij de helling aan de Neeltje Jans. Adri was er al met z’n boot; een Beekman 540 fish met Yamaha, 80 pk. En ook vader en zoon Geelhoed stonden al paraat. Even “een bakkie gedaan””, gedaan zoals Adrie dat zegt en de boot te water gelaten. Dat gaat vrij gemakkelijk, omdat onder de boot een kanteltrailer zit. En omdat de Saburu een prima auto is, voor het traileren. Maar daar heb je natuurlijk het meeste plezier van als je de boot weer uit het water moet halen. Wedstrijdleider Ger van Lit riep om 08.30 uur door de marifoon dat wij binnen een kwartiertje konden rekenen op het startsein. En omdat het horloge van Ger wat voorliep kon de armada op tijd vertrekken. Wat een mooi gezicht is dat altijd! Iets meer dan 30 boten geven dan vol gas en dat geeft een apart gevoel. Zoiets van: gaan met die banaan! Na 35 minuten waren wij al op de Meerkerk. Maar de reis er heen was best een beetje schokkerig. Adrie staat te sturen en ik zit of sta dan. Zitten is soms niet zo gezellig. Je wordt er regelmatig aan herinnerd dat je een jongentje bent en bij wat grotere klappen op de boot hebben de “edele delen” het soms zwaar te verduren. Voor ons: Marco en Rob. Bij de Meerkerk wordt er snel geankerd en het peloton van boten heeft zich hier als een zwerm bijen verzameld. Vis? Niet normaal zo veel. Maar let op: de schar moet bij een wedstrijd wel 23 cm zijn, anders telt die niet mee. En wordt er geconstateerd dat je bij de weging een scharretje hebt dat kleiner is dan 23 cm, dan ben je de sigaar! Of de klos! Of het haasje…… En één deelnemer kreeg daar nog met te maken. Na een drie kwartier keken Adrie en ik elkaar eens aan. Dit wordt het niet als wij de wedstrijd willen winnen. Allemaal klein spul en voordat je dan 10 kilo bovenmaatse vis hebt……………dat gaat het niet worden. Dus het anker opgehaald en richting de ZBJ gevaren. Onderweg zegt Adrie:” ik heb hier meer dan 20 meter”, stoppen? Eigenlijk wilde ik naar de ZBJ-boei, maar wij hadden hier wel nog wel 2 meter meer diepte dan bij de ZBJ. Dus ankeren. Het werd dus: alles of niets. Maar het werd beter! Mooiere, maatse scharren, maar ook andere vis –wijting en schol- kwam naar boven. En de koelbox begon er qua inhoud beter uit te zien. Na een half uurtje waren wij niet meer alleen. De Rana “Oemoemenoe” (Delta 48) van ex-voorzitter Arie de Lange stoof voorbij, maar draaide bij en kwam vlakbij ons in de buurt liggen. En later bleek, dat ook bij Arie volop maatse schar werd gevangen. (ook nog een haaitje, maar die tellen gelukkig niet meer mee!) Aan boord werd nauwelijks gegeten of koffie gedronken, behalve dan de cake van Wilma en de koek van Joke. Ophalen, nieuwe onderlijn zetten en/of be-azen en weer ingooien. Dat was de hele dag hetzelfde liedje. Er zit heel veel schar. En gek eigenlijk: nu hoor ik niemand meer over kotters of zeehonden……… Om 14.45 uur werd het anker opgehaald en na 35 minuten varen voeren wij de haven weer binnen. Marcel Brevé –de andere wedstrijdleider- hield blijkbaar alle binnen komenden in het oog. En ook dat vind ik een goede zaak! Wedstrijd is wedstrijd. Op tjd vertrekken dus. Bij frituur “de Helling” werden wij weer vriendelijk ontvangen door Kees en Marianne en namen wij een versnapering ook wel “Juupje” genoemd. Adrie niet, die blijft Coca-cola-aandeelhouder. Er was veel belangstelling bij het wegen en zoals ik al schreef was er iemand met een te klein scharretje. Ik kijk naar het gezicht van Rob en ik zie een lach en een rij ontblote tanden. Je zou ook kunnen zeggen: hij lachte in zijn vuistje……………Want dat bracht Rob en Marco op plaats één. En ook dat is wedstrijdvissen. Voor iedereen gelden dezelfde regels. Helaas:pindakaas! De eerste plaats ging dan ook verdiend naar deze twee mannen. Oemoemenoe & Co haalde een fraaie 3e plaats en Adrie en ik mochten –met iets meer dan 15 kilo- de 5e plaats bij de 31 deelnemers opeisen. Adrie eet graag vlees en nam de bakplaat. Ik heb moeite met op tijd wakker worden, dus de klokradio ging mee naar huis. Leuke prijzen –niet over de top- die de wedstrijd ook gezellig maken. De prijsuitreiking werd verricht door voorzitter Han, die gelukkig weer in blakende gezondheid aanwezig was. Maar de man die het meeste plezier had vandaag was Ger van Lit. Hij raakte in de gratis loterij zijn vogelhuisje kwijt. En dat had hij al jaren diverse keren verplaatst. Het werd nu weer verplaatst: naar België. Zou die man in een appartement wonen? En wilt u de einduitslag zien? Kijk dan op de site van de Deltavissers. w.w.w.deltavissers.nl Kamperland, 20 mei 2012/Ben Biondina