Henry en Jack, op jacht naar de scheefsmoel

Beste visvrienden,

Nadat we ’n poosje geleden allebei ontzettend genoten hebben van voortreffelijke zonnige zomervakantie was het nu weer de tijd, ondanks de drukke bezigheden van de oudere garde om snel weer ’n visdagje te plannen. Omdat we traditiegetrouw altijd zelf ons aas steken hebben we niet alleen te maken met de weergoden maar ook met het tij , we willen immers na het steken het grootste gedeelte van de dag bezig zijn met vissen. Dinsdag 11 sept. stond om 7.30 uur mijn trouwe maatje Jack op de stoep en nadat we snel onze visspullen geladen hadden ging het goedgehumeurd en onder het genot van veel kletsverhalen richting de Zeeuwse kust. Aangekomen op onze steekplek bleken we de enigste gegadigden te zijn maar het water was al ’n beetje af dus we konden meteen gaan spitten. Het weer was niet onaangenaam doch er waaide ’n stevige bries van windkracht 5 tot 6 over het bultige maanlandschap. De zagertjes maar ook de pieren bleken ook last te hebben van deze stevige wind , ze zaten diep en evenals de pieren zeker niet talrijk. Ondertussen waren er zo’n stuk of zes meer stekers gearriveerd en we waren dan ook blij verrast toen een van deze personen onze vriend Peter, de enige echte Fishguppy, bleek te zijn. Na ’n korte maar vrolijke kennismaking, we waren tenslotte daar om te steken en niet om te zoenen, maakte Peter nog ’n mooi plaatje van ons beide terwijl we aan het steken waren, ook Peter probeerde om nog ’n leuk partijtje aas te spitten alvorens hij naar z’n geliefde vis stek in Denemarken vertrok maar wilde uiteraard ook z’n rug ’n beetje ontzien.

Vrij snel nam ie dan ook afscheid van ons en na ruim 1½ uur vonden wij het ook genoeg en nadat we ons aas netjes verpakt hadden tuften we vol goede moed naar onze stek aan de waterweg. Ook deze reis verliep voorspoedig en toen we arriveerden bleken we ook hier de enigste te zijn die zin hadden om te vissen dus snel uitladen en ons plekje bezetten. Mijn eerste bezigheden waren het goed verankeren van mijn parasol, ook hier gierde de wind flink rond m’n flaporen en om heerlijk ontspannen te kunnen vissen is het van groot belang dat je ook heerlijk uit de wind van je sapje kunt genieten!!! Rond 14.15 uur gingen onze goed beaasde haken te water en was het afwachten geblazen, de wind stond schuin van voren wat toch een aanmerkelijke belemmering was voor verre worpen maar…… om 14.45 uur hoorde ik een luide kreet van mijn vriend Sjakie en jawel hoor, de 0 was van de teller, dit keer deed ie z’n naam als bottenkoning geen eer aan want het bleek een voorn te zijn.

Terwijl ik snel ’n plaatje schoot zag ik ook op mijn hengel ’n doorbuiger en even later was ik de trotse bezitter van ’n mooie bot.

Met regelmaat kregen we beide mooie aanbeten doch het was veelal klein spul wat we naar boven takelden, meestal bot afwisselend met kleine ondermaatse tongetjes.

Gelukkig bleek krabbemans dit keer op vakantie te zijn dus de gevlochten korte haaklijntjes waren geen must en met regelmaat draaiden we binnen met nog redelijk aas op de haak. Het kleine spul snel terug naar mama om groter te groeien en de rest in de emmer voor de vriezer. Rond etenstijd kwam onze vriend Lowieke de vos ook nog eventjes langs om te kijken of er wat te snaaien viel.

Sjakie wierp hem ’n stuk van z’n broodje met leverpastei toe dat hij meteen gretig oppeuzelde, bij de daaropvolgende toegegooide stukjes brood ging ie echter boven het brood op z’n hurken zitten en piste telkenmale over ieder stukje brood dat m’n maatje ‘m toewierp, of het aan de leverpastei lag……… het zal voor on altijd een open vraag blijven!!!Ondertussen kregen we nog steeds leuke aanbeten en konden we zo nu en dan zelfs een doublet tong en bot verzilveren.

Ondertussen was onze hoop toch vooral gericht op als het duister zou gaan worden, zouden we van dichtbij nog enkele mooie tongen kunnen haken?? Rond ± 20.30 uur ging het water af, de stroming was sterk en met de nog steeds stevige wind was het niet optimaal om de aanbeten te zien. Om onze nek niet te breken hadden we ’n rol vloerbedekking meegenomen die we over de gladde basaltkeien met enige tentharingen stevig konden verankeren. Het paadje naar de duistere waterkant werd zodoende ’n stuk veiliger dus….. laat de tong maar komen!!! Ook nu viel het ons op dat op deze prachtige stek steeds meer zooi blijft liggen in de vorm van bierblikken, plastic verpakkingen, vislijn en zelfs halve bbq’s met de daarbij behorende troep word achteloos achtergelaten, beste visvrienden neem a.u.b de rommel gewoon mee terug naar huis, er zijn door deze toestanden al vele prachtige vis stekken afgesloten. Het was wachten en het bleef wachten, sporadisch ’n aanbeet en het begon er op te lijken dat het in het donker slechter zou gaan worden dan overdag. Regelmatig vers aas op de haak, ver weg of dichtbij de vis leek verdwenen te zijn. Tijdens een van m’n talrijke indraaien vond toch een paling het nog interessant om aan m’n haak te blijven hangen maar de grote tongen leken van de zeebodem verdwenen te zijn. De weinige aanbeten werden hoofdzakelelijk gedaan door tong die net wel of niet aan de maat was afgewisseld door ’n middelmaatse bot. Rond 22.15 uur besloten we om er stillekes ’n eind aan te breien en langzaam ons boeltje in te gaan pakken. Na nog wat met een hengel te hebben door gevist terwijl we aan het pakken waren stonden wat later rond 22.45 uur beladen met twee volle emmers rotzooi, ook van andere vissers… weer bij onze auto. Onze gezamenlijke buit voor de vriezer was 20 botten, 11 tongen en 1 schar dus we mochten eigenlijk helemaal niet mopperen. Om 12.45 uur arriveerden moe maar voldaan weer onder mijn carport en konden we moe maar voldaan zoals bijna altijd weer terugzien op een leuke en gezellige visdag. Aan al onze visvrienden zou ik zeggen…….VANG ZE !!!!!!!

Groetjes, Henry