Henry en Jack, ouderwets botten meppen

Beste visvrienden,

Sinterklaas is weer het land uit en het einde van het jaar is al weer in zicht. Hopelijk hebben jullie allemaal, net als ik, genoten van een traditioneel surpriseavondje?? Dit jaar hadden wij deze leuke avond bewust gepland op Black Friday, geen racistische relschoppers voor m’n deur omdat er ’n gitzwarte Piet bij onze houtkachel pepernoten uitdeelt !!! Ook m’n trouwe vriend Sjakie en ik vonden dat we het jaar passend af moesten sluiten met ’n visdagje op de wijting en/of de gul. De weergoden waren ons de laatste tijd niet gunstig gezind, we kunnen immers ook alleen aas steken bij laag water vooraleer we onze viskunsten kunnen gaan vertonen. Woensdag 18 december bleek dan toch die dag gekomen te zijn en nadat m’n vriend al ’n bezoekje bij het ziekenhuis had afgelegd stond ie om 9.15 uur met ’n big smile op z’n snuit onder m’n carport. Snel onze spullen laden en vol optimisme, zoals altijd, richting de Zeeuwse kust om ’n partijtje verse pieren te gaan steken. Helaas zat er vandaag ook ’n addertje onder het gras, de bouwers maar ook de boeren wilden deze dag wederom aandacht vragen voor hun problemen door middel van langzaamaanacties op de wegen. Tilburg ( verzamelplaats) maar ook De Moerdijk ( veel stikstof uitstoot) liggen op onze route naar het strand en het is natuurlijk verdomd lullig als geile Geert met z’n compagnons op z’n gemakje op z’n trekker je visdagje flink in gaat korten. Gelukkig verliep onze reis voorspoedig en moesten we zelfs eerst nog efkes wachten omdat het water nog niet ver genoeg af was. Er bleken geen andere liefhebbers te zijn om aas te steken en na zo’n 1½ uurtje rug gymnastiek hadden we evenals anders ruimschoots genoeg mooie pieren en wat zagers om deze dag succesvol te laten verlopen. Nu wederom ’n autoritje naar onze vis stek aan de Waterweg, eigenlijk wilden we naar Rozenburg doch hier moet je met de visspullen ’n takkeneind wandelen vooraleer je bij de stek bent en daarbij hadden we vernomen dat er al meerdere keertjes autoruitjes ingetikt waren op de parkeerplaats waarna de auto’s doorzocht worden op waardevolle spullen en we gaan de narigheid niet opzoeken natuurlijk. We kozen voor de stek op de kop in Vlaardingen, de plaats waar de Limburgers vaker vissen, het water is hier redelijk diep en we hoopten hier meer kans te maken op het vangen van wat wijting. Ook hier waren we de enigste gegadigden dus snel onze spullen uitpakken en proberen of de vis trek had in ‘n portie prachtige pieren.

Het was opkomend water en er stond ondanks de voorspelling van “Buienrader” een stevig ijskoud briesje recht op onze snuit. Terwijl we onze eerste pieren zwemles gaven kregen we bezoek van ’n postbezorger op z’n scooter. De man bleek ook ’n verwoed visser te zijn en nadat hij zich netjes had voorgesteld, Michel uit Schiedam begon hij op gemoedelijke wijze ’n babbeltje te maken. De brave borst vertelde ons waar in deze regio ook nog mooie stekken te vinden waren, hij kende uiteraard als verwoed visser verschillende leuke plekjes waar veelal wel ’n visje te haken viel. Ook zei hij dat we door de grote aanvoer van zoet water waarschijnlijk hier alleen botten zouden vangen in plaats van wijting, maar we waren nu eenmaal op deze stek en de tijd zou het leren!! In zijn enthousiasme vergat ie bijna dat ie ook nog ’n groot aantal poststukken moest gaan bezorgen en na ’n hartelijk afscheid, tufte hij weg op z’n scooter om z’n werkzaamheden te hervatten. Het was opkomend water en terwijl m’n vriend z’n vrouwtje aan het vertellen was dat we heelhuids waren gearriveerd, met z’n 78 jaartjes heerst er tussen hun beide nog steeds ‘n “kalverliefde” putte ik 2 emmers water op de kant om de eventueel gevangen vis koel te houden en onze voorpootjes zo nu en dan te kunnen reinigen. Sjakie had al meerdere mooie aanbeten gehad die evenals de voorlaatste keer resulteerden in lege haken maar na zo’n 3 kwartier was, hoe kan het ook anders, hij de eerste die de nul van de teller haalde met ’n mooie bot.

Eventjes later begonnen ook allebei mijn toppen te stuiteren dat er aan de andere kant iemand aan de bel hing en ook bij mij was het bot die niet van m’n piertje af kon blijven.

Met regelmaat werd er vis omhoog gehaald, veelal ondermaatse bot, steenbolk en wijting leken in z’n geheel verdwenen te zijn, zou postbezorger Michel dan toch gelijk krijgen?? Maar we waren aan het vissen en ook al was het overgrote deel klein spul ge bent toch heel den tijd aan het hengelen en daar gaat het tenslotte om. Onze hoop was toch ’n beetje om bij afgaand water, zo rond 20.15 uur, toch nog verrast te worden door wat maatse wijting.

Rond 21.00 uur werden de beetjes talrijker en kon ik zelfs zo nu en dan doubletjes bot naar boven takelen.

Ondanks de koude wind was het met ’n mok hete soep heerlijk toeven op ’n bankje aan de waterkant en we genoten dan ook met volle teugen. Om 21.30 uur was het dan eindelijk zover, na ’n zwieper op de top, uiteraard dacht ik aan ’n dikke bot, kon ik m’n 1e maatse wijting in het emmertje doen.

Zou het dan toch nog gaan gebeuren??? Met tussenpozen konden we inderdaad wat wijting haken doch deze was helaas veelal ondermaats en kon dus weer terug om verder te groeien. Terwijl we wat zaten te grappen en te grollen kwam er onverwachts ’n prachtig verlicht cruise schip voorbij, het leek wel kerstfeest aan de waterkant, dit was pas echt genieten!!!

Na 22.15 uur begonnen de aanbeten echter stukken minder te worden en besloten we rond 23.00 uur om te gaan stoppen, we moeten immers nog ’n flink eindje tuffen en je weet maar nooit met Geile Geert op z’n trekker nog op de weg zit!! Al met al hadden we ondanks dat we ontzettend veel vis teruggezet hebben weer een fantastische dag achter de rug, en moe maar voldaan stonden we om 1.00 uur weer thuis onder m’n carport. Voor het thuisfront hadden we gezamenlijk 22 botten en 3 wijtingen en terwijl ik dit schrijf stuurde m’n makker Sjakie me bijgevoegde foto van z’n gefileerde buit.

Samen met z’n Tonny maken ze van deze bot een visgerecht dat zijn weerga niet kent en waar menig visrestaurant jaloers op zou zijn, ik zou zeggen; Smakelijk eten vriend!! Verder wil ik bij deze natuurlijk ook alle visvrienden (en vriendinnen) hele mooie en gezellige feestdagen maar ook ’n visrijk en vooral gezond 2020 toewensen. En………….misschien kunnen we in januari nog wel enkele mooie gullen uit het zoute water lullen, ik zou zeggen VANG ZE !!!

Groetjes, Henry