Henry en Jack, tong avonturen aan de Waterweg

Beste Visvrienden,

Afgelopen zomer was er veel zon en helaas weinig vis. Over het algemeen eindigen veel vissessies met bedroevende vangsten. Nu de herfst zich aankondigt krijgen we dan plotsklaps het prachtige verslag van onze Fishguppy, Stefan  Volop Tong in de Waterweg !!! En wat voor tong, voor flappen van 38 en 39 cm heeft Stefan waarschijnlijk ’n speciale ovale pan moeten kopen.  Van zo’n bericht wordt iedere sportvisser meteen vrolijk, in m’n schuurtje begonnen m’n hengels al spontaan in het foedraal te klapperen. Pijlsnel werden wat telefoontjes naar m’n trouwe vismakker Sjakie gepleegd om zo spoedig mogelijk ’n visdagje in te plannen. Maandag 10 oktober, om 10.22 uur laag water, voor ons een prima tijd om aas te gaan steken. Buienrader gaf voor “s middags tussen 13.00 en 15.00 uur wel wat regen maar we zijn niet van papier en hebben goede grote paraplu’s.  Stefan is wel echte nachtbraker en vangt zijn vis op het tijdstip dat kleine kinderen en oude mensen in hun mandje behoren te liggen maar….. vanaf 20.00 tot bijv. 23.00 uur kun je nog een aardig poosje in het donker vissen. Om 8.00 uur stond zoals gewoonlijk een stralende Jack bij m’n carport, voor hem telkenmale een groot feest als ie af kan reizen naar het zilte nat. Snel inladen en op naar de Zeeuwse kust.  Onderweg hadden we zoals gewoonlijk meer dan genoeg stof om over te zeveren en na zo’n uurtje autorijden  was het eigenlijk al broodnodig dat er aan de binnenkant van de voorruit ruitenwissers zaten. De politiek, het asielbeleid, de boeren maar zeker ook de hoge energieprijzen. Vroeger sloten we ’n hypotheek af om ’n huis te kopen. Tegenwoordig om het te kunnen verwarmen.  We waren nog lang niet uitgekletst toen we na ’n voorspoedige reis bij het strand arriveerden. Er was weinig animo van andere vissers en we kwamen er al snel achter waarom. Er stond overal nog redelijk wat water, er waren weinig strontjes te zien en wanneer je begon met spitten moest je terdege continu opletten dat je kuil niet vol water liep. Voor ons als ervaren stekers geen probleem, Sjakie had thuis al geoefend door z’n hele voortuintje om te spitten, maar het duurde toch ’n stuk langer voordat we ruim voldoende pieren en zagers in de emmer hadden om er volgens onze begrippen ’n leuk visdagje van te kunnen maken.  Ook de pieren waren ditmaal wat kleiner van formaat maar dat mocht de pret niet drukken. Na ruim twee en ’n half uur stevige rug gymnastiek hadden we zoals gewoonlijk  ruim voldoende en tuften we moe maar tevreden richting de Waterweg terwijl op de voorruit de eerste druppels verschenen, ditmaal aan de buitenkant. Toen we aankwamen bleek de geplande stek nog vrij te zijn dus snel uitladen en de paraplu’s verankeren zodat niet alleen wijzelf maar ook onze hengelspullen  wat beschut waren. Om 14.30 uur gingen onze lijnen met ’n grote boog  en goed beaasde haken het water in en was het wachten op wat komen zou. Het was opkomend water, we vissen allebei met de gekleurde toverstokjes en korte gevlochten haaklijntjes, de manier zoals Peter het ons lang geleden op een nabijgelegen stek had voor gedaan. Na zo’n kwartiertje kreeg m’n makker een mooie beet en jawel hoor, de  eerste tong was de Sjaak!!

Dit beloofde veel goeds, kleine tikjes op m’n toppen bleken bij mij helaas veelal kleine botjes te zijn die uiteraard weer meteen terug naar hun mama mochten om groter te groeien. Wat later kreeg ook ik een fatsoenlijke doorbuiger, hoopvol draaide ik binnen doch dit bleek mama bot te zijn, wel ’n exemplaar voor de pan.

Terwijl ik deze in de emmer deed kreeg ik een stevige bekende aanbeet op m’n andere hengel en hoera…..een doublet tong.

Een mooie voor de pan en ’n kleintje retour.  Ook m’n maatje kreeg met regelmaat rammeltjes op de toppen grondeltjes, kleine botjes maar tussendoor ook leuke vis voor de pan. Ondertussen was de wind flink aangetrokken en werden we getrakteerd op een stevige regenbui, de weersvoorspelling  kwam deze keer toch uit. Na ’n mooie aanbeet kreeg ik helaas een vastloper, dit resulteerde in een gebroken onderlijn, balen!! Toen m’n vriend na de regenbui z’n lijnen binnen draaide was een mooie tong, ditmaal ’n dertiger, het haasje.

Dit was gewoon genieten met een grote  G !! Met een koele gele rakker in je knuist je verstand  vergapen aan grote voorbijvarende schepen met ’n helikopter platform ongelofelijk dat zoiets blijft drijven.

Ondertussen vond een taxiboot het helaas nodig om met volle snelheid kort op de kant voorbij te razen waarbij hij een van m’n lijnen meenam, gelukkig kon ik net op tijd m’n hengel grijpen die vervaarlijk doorboog in m’n steun, een flink stuk hoofdlijnen uiteraard de complete onderlijn naar de Filistijnen.  Snel het zaakje repareren en gaan met die banaan.  We vissen altijd met slechts  2 haken aan de onderlijn omdat onze gespierde bovenarmen  meestal de kracht niet meer hebben om een eventueel triplet veilig op de kant te draaien en een bekend spreekwoord luidt : Beter een vis in je hand dan de lucht van tien!!  Toen het wat begon te schemeren kreeg ik wederom een prachtige doorbuiger, dit bleek een wijting te zijn van een mooi formaat, ons geluk scheen niet op te kunnen.

Het waren wel niet de kanjers van tongen zoals bij Stefan maar wij zijn al dik tevreden met tongen die ruimschoots boven de 30 cm. zijn.   We hadden al een mooi partijtje vis voor de pan en…..het donker moest nog komen.  De stroming was inmiddels zo sterk geworden  dat het onmogelijk was om een beet te kunnen waarnemen en ook Jack kreeg hierdoor ’n vastzitter. Dinsdag zou het springtij zijn vandaar waarschijnlijk nu al deze sterke stroming die ook het nodige vuil op de lijnen met zich meebracht. Rond  20.30 uur viel de stroming weer weg en konden weer  rustig met twee hengels vissen  doch nu vond de schipper van een sleepboot het nodig om kort op de kant te komen varen. Supersnel binnendraaiend  kon ik een lijn redden maar helaas was m’n andere lijn het haasje, jammer dit was inmiddels al m’n derde lijn.  Terwijl ik deze aan het vervangen was zag ik vanuit m’n ooghoek de bekende aanbeet van de tong en jawel hoor…..prijs.

Het koelde wel wat af maar we zaten heerlijk beschut achter de paraplu en met regelmaat kwamen wat passanten ’n praatje maken, uiteraard was het inmiddels hartstikke donker dus……laat nu de vis maar komen. Niks bleek minder waar te zijn, wat we ook probeerden, ver weg, dicht bij, zagers en/of pieren, de tong maar ook de andere vissoorten bleken geheel verdwenen te zijn.  Bijna alle vis die we vandaag gevangen hadden  was met pieren in plaats van met zagers terwijl  de kenners toch meestal de tong proberen te verleiden met een zagertje.  De beet was er tegen al onze verwachtingen helemaal uit, de vis leek in het donker bij afgaand water helemaal geen trek meet te hebben in ons verse aas. Ook gezouten pieren die Sjakie bij zich had waren niet in trek.  Beteuterd keken we elkaar aan, nou is het donker, we zitten op ’n prachtige stek en de vangst valt helemaal weg.  We spraken af om tot 23.00 uur door te vissen in de hoop dat er toch nog verbetering zou komen maar dit bleek vergeefs te zijn. Al met al hadden we gezamenlijk toch 7 mooie tongen, 4 dikke botten en een flinke wijting voor het thuisfront dus we waren dik tevreden met onze vangst. Uiteraard hadden we meer verwacht van het vissen in het donker maar zoals ik in het begin van m’n verhaal al vertelde, ’s nachts behoren kleine kinderen en oude mensen in hun mandje te liggen!!! Om 1.15 uur arriveerden we moe maar voldaan weer op ons eigen stekje , terugkijkend op een mooie en gezellige visdag.  Tegen iedere Fishguppyer zou ik zeggen, ga op pad met je hengels, vang nog ’n paar mooie zomertongen en laat ons genieten van jullie belevenissen,  vang ze!!!!!!

Groetjes, Henry