Henry en Jack, veel vis in de zak!

Beste visvrienden,

Na een poosje niet geschreven te hebben vond ik het nu toch weer tijd worden om de griffel uit de pennenbak te halen.

Veel Fishguppy vrienden schreven als er ’n verslag verscheen met redelijke vangsten dat ze jeuk en kriebels kregen.

Nou die jeuk was er ook bij Sjakie en mij maar omdat onze pensioentjes al zo’n 13 jaar niet meer geïndexeerd worden gaan we  momenteel maar een keer per week in bad dus onze jeuk is waarschijnlijk niet te wijten aan visdrang.

Woensdag 27 oktober was het rond 12.30 uur laag water en alhoewel er een straffe wind stond van 4 tot 5 Bft. zou het droog blijven dus…….rond 12.00 uur zouden we kunnen steken.

Om 10.30 uur stond m’n vriend en trouwe vismaat  met een stralende grijns op z’n snuit onder m’n carport en tuften we vol verlangen naar de Zeeuwse kust.

Ondanks de steeds maar stijgende brandstofprijzen was het ontzettend druk op de weg maar we hadden meer dan genoeg stof om over te converseren.

De stijgende corona opnames, Kaagje en Rutte die nog steeds blijven steggelen in plaats van te regeren, de stijgende zeespiegel, Eindhoven aan zee zou trouwens voor ons een uitkomst zijn!!!

We zaten zo te zeveren dat het bijna nodig was om ook aan de binnenzijde van de autoruit wissers te moeten zetten toen we arriveerden op de steeklocatie.

Het water was nog niet ver genoeg af om aan het werk te gaan  maar na ’n kwartiertje konden we toch niet wachten.

Terwijl ik ons eerste gat aan het spitten was kregen we bezoek van een visser die ons herkende van de Fishguppy site  (altijd leuk natuurlijk) en na ’n korte babbel vertelde hij ons dat ie naar ’n andere locatie ging om te steken.

Hier kon je volgens hem in enkele uurtjes een groot aantal grote dikke pieren steken en omdat we hoopten om wijting te gaan vangen hadden we daar wel oren naar.

Snel de spitvork weer terug in de auto en na een ritje van zo’n 15 km. arriveerden we op de nieuwe locatie, hier waren al een vijftal mensen verwoed bezig om aas in hun emmer te krijgen.

Door de harde wind was het moeilijk te zien waar veel uitwerpselen van pieren zaten dus begonnen we bij ’n stuk dicht aan het water, veel oesterschelpen bemoeilijkten het steken maar inderdaad grote en dikke pieren.

Na zo’n twee uurtjes m’n rug en schouder meer dan voldoende gymnastiek gegeven te hebben hadden we zo’n 2 kg. mooie dikke pieren, ideaal voer voor de wijting en of een verdwaalde gul.

M’n maatje had ook nog prachtige gezouten zagers bij die we hadden overgehouden van onze laatste sessie dus ruim voldoende voor een schitterende visdag.

Nadat we ons aas netjes verpakt hadden met turf en kranten ging het in snel tempo naar ons beoogde stekje aan de waterweg.

Om 16.45 uur waren we op de stek die waarschijnlijk door de straffe wind ook nog eens recht op kop helemaal voor ons alleen bleek te zijn.

Snel de spullen uit de auto om de stek te bezetten, optuigen en…….om 16.30 uur vlogen onze goed beaasde haken in het golvende water.

Terwijl ik op  m’n eerste blikje gerstenat opentrok zag ik bij m’n linker hengel al een formidabele aanbeet, wijting??? Na het binnen draaien bleek het een doublet botjes te zijn.

Sjakie raakt bij het zien van bot al helemaal opgewonden en nadat ie vak daarop ook z’n 1^e bot binnendraaide resteerde dat meteen in ’n vreugdedansje op de kade, gelukkig waren er tijdens dit winderige weer geen toeschouwers.

In zeer korte tijd allebei al vis op het droge dit voorspelde een prachtige dag te worden.

Wat later draaide ik wederom een doublet bot uit het water, we keken elkaar aan met dezelfde gedachte, er zal vandaag toch niet alleen maar bot gevangen gaan worden??

De wind was harder en kouder dan ik gedacht had  en ook nog eens recht op kop wat wel heel nadelig was om ver te kunnen gooien en ik was blij dat ik de gevoerde jas van m’n hengelpak bij me had.

We visten met de bekende clickafhouders, korte gevlochten haaklijntjes ( om het snel doorknippen door de krabben te bemoeilijken) en loodlifters met daaronder  ankerlood van 160 gram.

Terwijl ik  zat te genieten van de passerende schepen kreeg ik een prachtige aanbeet en kon ik de 1^e mooie dikke wijting verzilveren, jippie hier waren we voor gekomen.

Terwijl ik nieuwe dikke pieren op de haak deed takelde ook m’n makker Sjakie z’n eerste wijting op het droge.

Nu kregen we  vlak na elkaar op beide hengels met regelmaat prachtige rammels, kleine wijting voor de meeuwen maar ook mooie exemplaren voor de pan, dit was werken geblazen maar natuurlijk ook volop genieten.

Door het winderige en bewolkte weer werd het vroeg schemerig en werden de breeklichtjes op de toppen gedaan.

Sommige schepen, vooral de slepers, konden het blijkbaar niet laten om kort langs de kant te varen terwijl er toch meer dan genoeg ruimte is op het water.

Vooral de sleepboot met de letters “Texel” op de boeg scheen er uitermate veel plezier in te beleven om doelbewust lijnen kapot te varen, zo’n schipper valt onder de catagorie”Supereikel”

Jack had pas geleden bij Mario in ( Supercatch in St. Willebrord) ’n paar nieuwe gekocht en terwijl hij bezig was kreeg ik wederom een mooie doorbuiger.

Het was zwaar binnen draaien en m’n gedachten stonden op een doublet mooie grote wijtingen toen het ’n tong van 32 cm. bleek te zijn, ’n prachtige grote flap gewoon formidabel!!!

Meteen nadat m’n maatje had ingegooid kreeg ook hij de bekende rammel op de top en jawel hoor, een knoert van een tong  van tussen de 35 en 40 cm. ons geluk kon niet op.

Terwijl hij bezig was om deze scheefsmoel te onthaken begon ook z’n andere hengel te stuiteren en gaf duidelijk te kennen dat er volk aan de andere kant van de lijn zat.

Bij het binnendraaien zagen we twee stuks vis aan de lijn zitten en een doublet van wijting en steenbolk verdween in de emmer van m’n vriend.

Wederom bij mij een paar korte felle trillingen en ook ik kon weer een prachtige tong verzilveren, wat kan vissen toch geweldig zijn.

Eindelijk werd het wat rustiger met het voortdurend gerammel van de toppen en konden we genieten van ’n warm drankje en onze krentenbollen.

Jack had ook nog gezouten zagers bij die hij uit wilde proberen maar de vis koos duidelijk voor de grote dikke verse pieren.

Een passerend prachtig verlicht cruiseschip gaf deze avond ondanks de straffe wind een sprookjesachtige beleving.

Jack had ook een mooie nieuwe hooflamp gekocht, usb op te laden en maar liefst lichtopbrengst van 600 lumen, ontzettend handig als in het donker je gevlochten haaklijntjes over je onderlijn verward zitten.

Terwijl we gezellig langs elkaar zaten te kletsen kreeg ik een mooie aanbeet en na het binnendraaien was het een doublet van wijting en tong.

De beet begon er weer in te komen en terwijl Sjakie over de kade huppelde met z’n hoofdlamp aan leek het wel op ’n wandelende TL bak, onvoorstelbaar wat ’n licht.

De vis die nu binnen werd gedraaid was echter aanzienlijk kleiner van formaat en kon veelal meteen terug naar de kinderkamer,

We besloten om door te vissen tot 23.30 uur omdat ik de dag erop ook al ’n afspraak had waarvoor ik redelijk vroeg uit de veren moest.

Om 23.30 uur ving m’n maatje echter nog een prachtige tong en konden we het niet laten om toch nog voor de laatste keer een dikke pier op de haak te zetten.

Een kwartiertje later was het toch echt de hoogste tijd om onze spullen op te gaan ruimen en om 0.15 uur waren we klaar voor de terugreis.

Moe maar voldaan arriveerden we om 1.45 uur weer in Eersel en konden we terugzien op ’n leuke visdag waarbij we ook nog ‘ns allebei enkele lekkere maaltjes vis aan overhielden.

Thuis nog ’n plaatje gemaakt van mijn totale vangst voor de pan, Jack had evenals ik ook 5 mooie tongen iets minder wijting maar hij blijft nou eenmaal de bottenkoning!!

Beste vrienden hopelijk zien we jullie ‘ns tijdens het vissen  (of aas steken)  de vis is volop aanwezig dus ik zou zeggen: “VANG ZE !!!”

Groetjes, Henry