Henry en Jack, vissen aan de Nieuwe Waterweg

Beste visvrienden,

Omdat er her en der, vooral met de boot, al wat mooie maatse wijting naar de oppervlakte getakeld wordt besloten wij om ook weer ’n visdagje in te plannen. Vrijdag 15 november waren de weersvooruitzichten goed, wel wat fris maar daar kun je passende kleding voor aantrekken. Om 7.30 uur stond m’n trouwe vriend en metgezel Sjakie al aan de deur en was het snel spullen laden en richting de Zeeuwse kust. Alvorens we naar onze steekplaats te tuffen hadden we eerst nog ’n stop bij SuperCatch in St. Willebrord om onze voorraad Gamakatsu haken, wartels etc. aan te vullen. Om 9.15 uur gingen eindelijk knarsend de rolluiken van de winkel omhoog en werden we meteen verrast op ’n lekkere kop warme koffie. We namen ook nog wat molentasjes mee, onze oude waren flink versleten en een goede opberging van de vrij kostbare Ultegra molens verlengt uiteraard met het nodige onderhoud ook de levensduur. Jack kon het niet laten om ook nog 2 ons kweekzagertjes mee te nemen omdat we, van horen zeggen, hier prachtige vangsten mee geboekt werden. Nu was het echt de hoogste tijd om naar het strand te tuffen om de broodnodige pieren en/of zagers naar boven te spitten. Bij aankomst bleken er al meer gegadigden te zijn, het water was door de oostenwind ontzettend ver af dus we konden meteen aan de slag. Nadat we zo’n 1½ uurtje ochtendgymnastiek gedaan hadden, tussendoor wat kletsend met andere stekers, zat er wederom als vanouds een prachtige partij mooie pieren en zagers in onze emmers. Ook nu werd dit alvorens we naar onze visstek reden netjes vermengd met zeeturf en verpakt in kranten. WE waren er helemaal klaar voor en goedgemutst tuften we vol goede hoop naar de Waterweg. Om 14.00 uur arriveerden we daar en toen we naar de waterkant liepen zagen we dat 2 andere vissers net aan het uitpakken waren op het door ons beoogde stekje. Maar de Waterweg is lang dus na ’n praatje met deze heren, ze kwamen uit de buurt van Zwijndrecht, gingen we ons tientallen meters verder installeren. Het was laag water en om 14.30 uur vlogen onze goed beaasde haken in het zilte nat. Ondanks dat het zonnetje scheen was de Noordoosten wind van zo’n 3 tot 4 bft best fris en was de gevoelstemperatuur maar zo’n 2 graden maar ’n parrasolleke in de rug doet wonderen. Een lekker kopje het soep en afwachten op wat gaat gebeuren, genietend van de voorbij varende schepen was het heerlijk om aan de waterkant te vertoeven. Sjakie kreeg vrij snel na z’n 1e worp al enkele mooie aanbeten doch tijdens het binnen draaien bleek er helaas geen vis aan de haak te zitten. Rond 15.15 uur kreeg ik m’n eerste buigertje op de top en kon ik een mooie bot naar de oppervlakte takelen, de nul was van de teller.

M’n maatje kon wat later ook z’n eerste bot in z’n emmer gooien dus….volop genieten.

Met regelmaat kwam er vis naar boven, zelfs doubletten, tripletten kunnen we helaas niet vangen om de doodsimpele reden dat er maar 2 haken aan onze onderlijn zitten.

Wat kortere onderlijnen bevorderen de verre worpen en als we telkenmale twee vissen naar boven kunnen takelen zijn we meer dan dik tevreden. We visten afwisselend met pieren en zagers maar de vis gaf bleek ditmaal de voorkeur te geven aan de pieren. Wat later zat m’n maatje in de knoop omdat ie zichzelf gevangen had met z’n andere lijn, maar vele handen maken licht werk, daar heb je tenslotte ’n maatje voor! Ook de gekochte kweekzagertjes van Mario, die er overigens voortreffelijk uitzagen, werden door de vis niet geaccepteerd. Ook viel het ons op dat er helemaal geen wijting en/of steenbolk gevangen werd, dit bleek gelukkig niet aan ons te liggen want toen het donker was kregen we nog even gezelschap van de visser uit Zwijndrecht die ’n babbeltje kwam maken. Hij zag onze lampjes met regelmaat naar beneden gaan en kwam ‘ns kijken wat wij zoal in onze emmers hadden, zij hadden gezamenlijk slecht 3 botjes gevangen en ook hun hoop was om later op de dag nog wat wijting en/of gul te hunnen haken. Niets van dit alles bleek waar te zijn, er was alleen maar bot te vangen, uiteraard ook veel ondermaats die weer terug naar hun mama mochten om verder te groeien. Tijdens mijn indraai zag ik dat er op m’n molen ’n grote lus van m’n gevlochten lijn zat en nu kwam Jack van pas om de lijn gezamenlijk ’n stuk af te rollen totdat we bij het euvel van de lus waren, iets dat met z’n tweetjes makkelijk op te lossen is. Rond 20.00 uur kreeg ik ’n aanbeet met de bekende scheefsmoelen trilling en warempel, ’n doublet vis met een maatse tong.

Misschien was de grote toevoer van zoet water wel de oorzaak dat de wijting zich helemaal niet liet zien??? Rond 21.00 uur was de beet er helemaal uit, verre worpen of dichtbij het maakte helemaal niets uit, het aas bleef onaangeroerd op de haak zitten. Ook bij onze buren bleven de aanbeten helemaal weg, en toen kwam m’n trouwe maatje op m’n koelkist achter m’n paraplu zitten en vertelde me dat ie zich helemaal niet lekker voelde. Hij had een hand bij zijn rikketik en ik zei dat ie rustig moest blijven en moest proberen om rustig te ademhalen. Dit hadden we uiteraard in z’n geheel niet voorzien en mijn beluit stond dan ook vast, we ruimen rustig alles op en kuieren richting de aut0. Onze buren wilden maandag weer gaan vissen waren enthousiast dat ze van ons nog ’n hele hoop mooie zagers en pieren mochten hebben. Ook hun vangst was tot heden beperkt tot slechts 4 botten. Rond 22.00 uur waren we bij de auto en nadat we alles op ons gemak ingeladen hadden konden we koers zetten naar het Brabantse land. Op de terugreis begon Sjakie zich gelukkig weer wat beter te voelen, een gemakkelijke zit en de warmte leken hem goed te doen. Om 23.35 uur waren we weer veilig in Eersel en konden we ondanks dit abrupte einde van deze sessie toch weer tergkijken op ’n geslaagd en gezellig visdagje. Onze gezamenlijke vangst bestond uit 28 mooie botten en een tong, omdat Peter me de laatste keer vroeg een foto bij te sluiten van de totale vangst heb ik dit keer zaterdagmorgen nog een plaatje geschoten , uiteraard alleen van mijn vangst!!

Ook m’n vriend Jack belde me nog dat het allemaal wel weer wat beter ging maar ik heb hem toch maar dringend verzocht om maandagmorgen efkes bij de huisarts binnen te wippen. Gezondheid is helaas niet te koop maar gaat natuurlijk wel boven alles, ik hoop maar dat het allemaal mevalt!!!

Aan iedereen zou ik zeggen, veel plezier aan de waterkant en……….vang ze!!!

Groetjes, Henry