Henry en Jack, vissen aan de Waterweg

Beste visvrienden,

Terwijl ik samen met m’n vrouw wederom op pad was met m’n oude VW-busje stond m’n vismakker Sjakie met dit mooie weer natuurlijk te steigeren om gaan te vissen.

Bij thuiskomt duurde het dan ook niet lang  voordat er ’n afspraakje werd gemaakt, voor dinsdag was het water te vroeg laag wat inhoud dat Sjakie dan al om 5.00 uur uit de veren moet we willen immers zelf ons aas steken.

We besloten om donderdag te gaan, we kunnen beter iets langer in ons mandje blijven liggen zodat we niet ’s avonds om 22.00 uur aan de waterkant in slaap sukkelen, als oudjes heb je immers ook wat slaap nodig.

Om iets voor 8.00 uur arriveerde m’n vriend na ’n stevige omleiding over ’n bospad ( en fietspad met z’n auto) via ’n ander dorpje  bij mij en was het snel inpakken en wegwezen.

Onderweg hadden we zoals altijd meer dan genoeg stof om over te zeveren. Mijn leuke vakantie, prachtig weer en de talrijke Belgische terrasjes waar we verschillende speciaalbiertjes geproefd hebben was ’n waar genot.

Maar ook  over ons eigen kikker landje waar Rutte en Kaagje nog steeds liggen te bekvechten en alleen met de linkse partijen ’n regering willen vormen terwijl het volk toch overduidelijk voor rechts heeft gekozen.

Hoe democratisch kun je zijn, als ze hun zin doorzetten kunnen we de verkiezingen voortaan ook wel achterwege laten maar het zal allemaal wel heel erg moeilijk zijn en gelukkig hebben wij meer verstand van vissen!!!

Na een voorspoedige reis arriveerden we op onze steeklocatie, het water was dit keer al ontiegelijk ver af dus we konden meteen aan de slag.

We begonnen om de ene emmer met pieren te vullen, deze zijn uiteraard gemakkelijker te steken dan zagers en ik wil niet meteen m’n rug tot het uiterste belasten.

Uiteraard waren we met dit prachtige weer niet de enigste stekers en werd er met regelmaat voor de ontspanning en rust ’n babbeltje gemaakt.

De pieren lieten zich redelijk goed vangen maar om wat mooie zagers in de emmer te krijgen was het flink zoeken en ploeteren.

Doordat de tongvangsten aan beginnen te trekken zijn de zagertjes bij alle vissers gelieft en dit was wel te zien aan het omgeploegde strand, het leek wel ’n maanlandschap.

Na zo’n 2 uurtjes hadden we toch zeker 1½ kg prachtig aas bij elkaar gespit, ruim voldoende om er een mooie visdag van te maken dus laat de tong maar komen.

Om 14.00 uur arriveerden we bij ons voorgenomen stekje aan de Waterweg en bleken de enigste gegadigden te zijn die ’n visje wilden vangen.

De kade daarentegen was druk bezet door dagjesmensen, strandstoelen, ligbedden etc. etc. iedereen lag heerlijk te genieten van het fel schijnende zonnetje.

De drukte werd uiteraard ook wel ’n bietje veroorzaakt doordat er in de nabijheid een grote priklocatie van de GGD was en het is natuurlijk met dit mooie weer geweldig om dit te combineren met wat luieren aan de waterkant.

Snel onze hengelspullen opgesteld zodat we verzekerd waren van ’n mooi plekje en het feest kon beginnen.

We vissen allebei met 2 haken en clickafhouders die voorzien zijn van korte gevlochten haaklijntjes om het afknippen van de haak door de talrijk aanwezige krabben te bemoeilijken.

Het was opkomend water en rond 17.00 uur zou dit op z’n hoogst zijn dus we konden twee getijden bevissen.

Het duurde niet lang voordat de 1^e bot op de kant lag bij m’n vriend maar ook  ikzelf was  snel van de nul af.

Het was alleen bot en nog eens bot dat we aan de haak kregen, veelal ook van postzegelformaat en werd dus onmiddellijk naar moeders teruggestuurd om groter te worden.

Tijdens het voorbijvaren van ’n oude driemaster zat ik met ’n koel biertje in m’n knuisten met m’n gedachten in vroegere tijden, dit was echt genieten.

Het was eigenlijk korte broekenweer maar omdat we het vrouwvolk niet op stang wilden jagen hadden we eer toch maar voor gekozen om onze gespierde onderbenen te bedekken.

Naarmate het water hoger kwam werd de stroming een stuk sterker wat resulteerde in redelijk wat vuil op de lijnen en flink kromgebogen hengeltoppen waarop moeilijk beten te registreren zijn.

Wat later arriveerden ook twee goede vrienden van m’n maatje, Peter Jacobs en z’n vrouw Anky, uiteraard ook alle twee besmet met het visvirus, dus we waren niet meer de enigste vissers.

Ook Mar (inus) een visser die vlakbij in  ’n appartement woont was uiteraard al ’n praatje komen maken, hij was verliefd op m’n eigen gemaakte rijgnaalden en nadat ik hem deze eentje cadeau had gedaan werden we kort daarna allemaal voorzien van ’n lekkere warme kroket, wat ’n service.  Terwijl ik zat te smullen zag ik vanuit m’n ooghoek de alom bekende aanbeet met de natril op de top….. zou ie dan toch gearriveerd zijn???

Jawel hoor, nadat ik moeizaam had binnen gedraaid lag de 1^e tong op de kant, hier waren we uiteindelijk voor gekomen.

Alhoewel we op redelijke afstand van elkaar zaten was het door de sterke stroming moeilijk om niet in elkaars lijnen te komen en ook het binnen draaien van de lijnweed door het aanhangende vuil bemoeilijkt.

Ik besloot om loodlifters boven m’n ankerlood te hangen en dit maakte inderdaad het binnen draaien ’n stuk gemakkelijker.

Terwijl m’n maatje, Peter en Anky  met regelmaat botjes aan het haken waren ving ik mijn 2^e tong, dit overigens nog steeds met pieren.

Iedere 10 minuutjes waren bij het indraaien de haken kaal dus ook meneer en mevrouw krabbemans bleken ons aas overheerlijk te vinden.

Terwijl Sjakie verderop bij z’n vriend Peter stond te kletsen gaf Mar ’n gil dat ie een enorme aanbeet op een van hengels zag.

Na een enorme spurt was het oude baasje bij z’n hengel en ongelofelijk wat later hing een mooie zeebaars onder tegen de stenen rand.

Heel behoedzaam en voorzichtig opdat z’n onderlijn niet zou breken takelde de oldtimer de baars op het droge, z’n dag kon helemaal niet meet stuk.

Uiteraard meteen enkele fotootjes gemaakt en na meting bleek de baars een lengte te hebben van 47 cm.

Natuurlijk werd de zeebaars ook door menig toerist bekeken en na het vreugdedansje van Sjakie werden de visactiviteiten weer hervat.

Bij het indraaien van m’n 2^e hengel bleek er wederom een scheefsmoel mijn pieren niet te hebben kunnen weerstaan dus de 3^e tong was een feit, ze allemaal niet groot maar rond de 28 cm. prima voor ’n lekker maaltje.

Wat later  kreeg ik op m’n andere hengel ook een stevige aanbeet en vol hoop begon ik met het binnen draaien wat zeer zwaar ging doch ik voelde dat het niet alleen vuil zou zijn.

Het bleek een grote bot vergezeld van een krab te zijn, de gevlochten haaklijntjes waren dus geen overbodige luxe.

Ondertussen waren we uiteraard ook begonnen om onze haken te voorzien van mooie steekzagers doch dit resulteerde niet in meer beten.

Ik werd weer gealarmeerd door een vreugdekreet van m’n vismakker en  jawel hoor, het manneke draait simpelweg zeebaars nummer twee op de kant, deze bleek na meting 42 cm. te zijn, dus net aan de maat.

Het was fantastisch om de blijheid op de snuit van de oude rakker te zien, hier hadden we dan ook niet van durven dromen, gewoon geweldig.

Peter en z’n vrouw waren al bezig met opruimen omdat er de volgende dag ook weer gewerkt moest worden en gelukkig was dat voor ons vervlogen tijd.

We kregen met toerbeurten toch nog wat botten aan onze haken en de sfeer op de kade was mede door het prachtige weer ook in de avond uren nog erg gezellig.

De moeheid begon echter toe te nemen en dus besloten ook wij om zo onderhand ook maar ‘ns in te gaan pakken, we hadden twee getijden gevist, ons aas gestoken maar ook prima gevangen.

Alle botten van redelijk formaat verdwenen bij Sjakie in de emmer, twee mooie zeebaarzen en ikzelf met 3 tongen huiswaarts keren da’s toch geweldig!!!

Om 2.00 uur waren we na een voorspoedige rit weer veilig thuis en konden we terugkijken op ’n  prachtige visdag, dit was voor herhaling vatbaar.

Beste vrienden, door de opwarming van het water zullen de tongvangsten alleen maar toe gaan nemen dus ik zou zeggen, veel plezier en VANG ZE !!!

Groetjes, Henry