Henry en Jack, vissen in de Waterweg

Beste visvrienden,

Omdat de vrouw van m’n vismakker Jack met gezondheidsproblemen kampt staan onze visuitstapjes de laatste tijd op een laag pitje. De weergoden voorspelden voor maandag 26 november de beste dag voor deze week, droog en weinig wind en…..m’n maatje kon ’n dag worden. Om 7.15 uur stond dan ook ’n stralende Sjakie onder m’n carport en was het snel spullen inladen en vol verwachting richting de Zeeuwse kust. Buien”rader” had het echter wederom mis en vanaf ons vertrek hadden we motregen, hierdoor was de ochtendspits uiteraard weer drukker en bij Tilburg ging het helaas al stapvoets. Meer dan genoeg tijd dus om vrolijk kakelend te discussiëren over dingen van de laatste tijd bijv. de Pietendiscussie!!! Terwijl Klaas traditiegetrouw met z’n witte knol ieder jaar de nodige dakpannen van de huizen vernield terwijl ie over de daken rijd wordt hier met geen woord over gerept. Piet daarentegen, die zich met veel moeite door mijn schoorsteenpijp wroet en deze tevens dus schoon maakt, om de cadeautjes rond de haard te zetten, krijgt op z’n kloten omdat ie zwart is!!! Jammer dat we in deze tijd voor kindersprookjes alleen maar naar de Efteling kunnen maar ach, wij hebben daar geen verstand van dus….. laten we het maar over vissen hebben. Aangekomen op onze locatie om aas te steken regende het helaas nog steeds dus moesten onze regenpakken aan. Er was nog een visser meer die met dit weer aas aan het steken was maar na zo’n 1½ uur wroeten hadden we evenals anders een mooi partijtje pieren en zagers verzameld. Snel ons aas verpakken, de natte kleding uit en hoopvol richting onze beoogde visstek om te proberen of we wat wijting en schar aan de haak konden slaan. Om ± 12.30 uur arriveerden we op onze stek aan de Botlek en gelukkig was het eindelijk droog. We hesen ons eerst in onze warme vispakken om toch maar zeker de kou voor te blijven, de spullen op de kar en richting de waterkant. Tijdens deze wandeling zagen we dat er helaas nog steeds veel sportvissers zijn die denken dat de visstekken milieustortplaatsen zijn en smeken er om dat hierdoor veel mooie stekken afgesloten worden, we hadden al ’n emmer zooi voordat we bezig waren met vissen.

Het voordeel van de regen was dat er niemand zat te vissen dus…..ruimte genoeg!!! Het was laag water en we hadden een matig maar fris windje zijdelings dus meteen maar de plu’s gezet zodat we wat behaaglijk konden zitten. Terwijl ik nog volop bezig was om mijn hengels op te tuigen slaakte m’n maatje al een vrolijke kreet en toonde me ’n mooie maatse wijting.

Enkele minuten later , nog maar amper tijd om van ’n warm soepje te genieten, kreeg ik ook ’n mooie doorbuiger en kon een mooie schar aan de oppervlakte takelen.

Zo , dit was nog ‘ns een prachtig begin en beloofde natuurlijk ook veel goeds. Tijdens het opkomende water, we hadden ons rolletje kamerbreed tapijt weer uitgerold zodat we onze knoken niet zouden breken op de gladde stenen, rammelden onze toppen met regelmaat. Doubletten wijting waren zeker geen uitzondering maar veelal waren ze ondermaats en dienden ze als voeding voor de meeuwen die ons stekje blijkbaar ook wel leuk vonden.

De krabben leken gelukkig op vakantie te zijn maar toen de stroming wat feller begon te worden kregen we last van ’n andere vijand “Apenhaar” !! Tijdens hoogwater bleven onze toppen voortdurend in beweging en Sjakie takelde nog ’n mooi zeebaarsje van zo’n 28 cm. naar de oppervlakte. Ook de doubletten vis bleven aanhouden, meestal wijting zo nu en dan vergezeld van steenbolken.

Toen het echt donker werd kwam er nog ’n prachtig verlicht schip voorbij varen, dit was vissen in ’n sprookje, gewoon heerlijk genieten!!!

Het was super, zo nu en dan wat tijd voor ’n babbeltje en doorlopend wat vis naar de oppervlakte hijssen. De vis prefereerde de pieren boven de zagers en het maakte weinig uit , verre worpen of dichtbij, doch helaas ontzettend veel wijting van rond de 20 cm.

Met het afgaande water kregen we wederom te maken met ’n sterke stroming en uiteraard dus ook weer met ontzettend grote plukken apenhaar op onze lijnen. Na 3 minuutjes moest alles telkenmale binnen gedraaid worden en kreeg je met de nodige krachtinspanning de lijnen beladen met haar en zo nu en dan vergezeld van ’n ondermaatse wijting op het droge terwijl je doordat de toppen flink doorgebogen stonden geen enkele beet meer kon registreren. We hadden de man al zeker ‘n 30 tal ondermaatse wijting retour gegeven aan het zilte sop en/of de meeuwen maar hadden toch nog ’n mooie buit voor onze vriezer. Rond 21.00 uur besloten we om ons boeltje in te gaan pakken en weer richting de auto te gaan kuieren. De wijting voor het thuisfront was mooi en vet en de topexemplaren zaten tussen de 30 en 32 cm. Onze gezamenlijke buit bedroeg 27 wijtingen en 7 steenbolken dus ’n prachtig partijtje vis om ‘ns lekker van te smullen. Om 23.15 uur waren we weer thuis van ’n plezierig en gezellig visdagje met prachtige vangsten. Ik wens al onze visvrienden een leuke en sfeervolle sinterklaasavond en bovenal natuurlijk een goede vangst!!!

Groetjes,

Henry