Henry en Jack, vissen op wintervis

Beste visvrienden,

Na lange tijd konden we eindelijk weer eens ’n visdagje plannen. Dinsdag 5 februari was het tij goed en ook de weergoden voorspelden een droge dag met ’n matig windje dus….wegwezen!!! Om 7.00 uur stond mijn trouwe maatje Sjakie al breed lachend onder mijn carport en nadat we snel onze visspullen ingeladen hadden tuften we, zoals altijd, goed geluimd richting de Zeeuwse kust. Onderweg volop kletsend over koetjes en kalfjes maar zeker ook over de huidige problematiek zoals het pensioenfonds en de momenteel heersende milieugekte waren we vrij snel op de plaats om ons aas te gaan steken. Het water was al ver af dus we konden meteen aan de slag, er bleek weinig animo te zijn want we zagen slechts een man die ook aan het steken was. We gingen dit keer voor de gul , wijting en schar dus proberen om sowieso een partijtje dikke pieren naar de oppervlakte te spitten!!

Ondanks dat de politieke goochelaars voorspelden dat iedereen er financieel op vooruit zou gaan blijft het toch noodzakelijk om zelf ons aas te gaan steken.

Na zo’n 1½ uurtje ochtendgymnastiek voor de ouderen hadden we samen toch maar weer een ruim 1½ kilo mooie pieren en enkele zagers in onze emmers zitten. Nadat we ons aas netjes verpakt hadden ging het hoopvol richting de Botlek waar we deze visdag wilden proberen om enkele gulletjes te gaan haken. Aangekomen bij deze stek zagen we op de parkeerplaats dat er nog 2 andere vissers net hun spullen uitgeladen hadden dus we waren sowieso niet alleen. Terwijl we bepakt en bezakt naar de waterkant liepen zagen we dat er nog een visser meer aanwezig was, na een korte gezellige babbel bleek dit ook een Brabander te zijn, Rien uit Gemert. Ook hij was net ter plaatse dus kon ook niet vertellen of er wat te vangen viel, de brave borst ging uitsluitend voor de gul , viste met stevige grote haken, wapperlijnen en had in Zierikzee voor dit doel ook ’n partij mooie grote zwarte pieren gestoken. Het was 12.30 uur , het water stond op z’n laagst en nadat we onze hengels hadden opgetuigd en uiteraard ons tapijtje over de spekgladde stenen hadden uitgerold, we moeten immers voorzichtig zijn dat we onze oude knoken niet breken, vlogen onze goed beaasde haken in het zilte nat.

Een hengel met de welbekende click-afhouders en een hengel met wapperlijnen en een iets grotere haak om te kijken waarop de meeste aanbeten zouden komen. Het duurde ruim 3 kwartier totdat de hengel totdat mijn hengel met wapperlijnen enkele tikjes vertoonde en na het binnen draaien bleek dit een wijtinkje te zijn van zo’n 24 cm. wat meteen na zijn terug zetting meeuwenvoer bleek te worden.

Om het half uur gaven de hengels via korte tikjes aan dat er onder water wat gerommeld werd en telkenmale was het ondermaatse vis, hoofdzakelijk wijting , die naar boven getakeld werd.

Ook tijdens het opkomend water met een mooie stroming veranderde er niets en ook buurman Rien takelde met zijn grote haken en dikke zwarte pieren alleen maar klein spul naar boven. Wat later op de middag arriveerden nog ween drietal vissers dus stonden we momenteel met een achttal een maar liefst 16 stokken te proberen om wat panvis naar de oppervlakte te takelen. Het was prachtig weer en ondanks dat er overal alleen zo nu en dan wat klein spul, wijting en botjes ter grote van ’n flinke postzegel, gevangen werd was het heerlijk toeven aan de waterkant. Onder het genot van ’n warm soepje en langsvarende schepen is het gewoon genieten!!! Ook tijdens hoog water veranderde er niets in het vangpatroon, verre worpen, dichtbij, pieren en of zagers, de vis bleek op wintersport te zijn…… Vrijwel meteen na de worp kreeg je enkele korte aanbeetjes wat resulteerde in ondermaatse vis.

Onze hoop was nu in z’n geheel gevestigd om tijdens het afgaande water toch nog wat maatse vis te kunnen gaan vangen maar ook dit bleek later op de dag een fobie te zijn. De buurman links van mijn trouwe maatje Sjack bleek de enige te zijn die 1 wijting van 30 cm. voor de koekenpan gescoord had en dat met 16 hengels….. Toen we nog als enigste, samen met Rien uit Gemert aan de waterkant zaten, bleek er ook gewoon in het donker geen vis te zijn die trek had in ons mooie aas. Buurman Rien gaf de moed nog niet op en hoopte later op de avond toch nog mooie wijting en/of gul te kunnen haken. Om 19.30 uur besloten wij echter om na 7 uurtjes hengelen ons boeltje in te gaan pakken en te gaan verhuizen naar m’n Brabantse houtkacheltje. Na een voorspoedige reis huiswaarts konden we toch ondanks de minimale vangst terugzien op een gezellig en leuk visdagje. Het gaat er tenslotte niet om dat je telkenmale een flinke partij vis voor de pan scoort, ook een dagje lekker uitwaaien aan de waterkant is een heerlijke belevenis. Uiteraard hopen we wel bij onze volgende sessie wat vis voor de vriezer te kunnen haken……..wie weet……het blijft immers vissen!!!!

Groetjes aan al onze visvrienden en ik zou zeggen,

vang ze!!!

Henry