Jack en Henry op jacht naar Tong, in de Botlek

Hoi visvrienden,

Dinsdag 21 juni weer een visdagje gepland aan de Botlek. Omdat Kees, Wim en Ron zo’n twee weken geleden lieten zien dat daar wel degelijk tong aanwezig was wilden we daar ons geluk weer gaan beproeven. Om 8.00 uur stond m’n maatje Jack al aan de deur en tuften we bijna traditiegetrouw richting Bruinisse om daar het benodigde aas te steken. Mede door de perfecte spoorzoekers kwaliteiten van Jack hadden we binnen afzienbare tijd een leuke portie zagers gestoken, tevens zet hij daarbij alles op alles zodat ik nog zoveel mogelijk m’n rug kan sparen van mijn herstellende hernia, het mag dan ook gerust gezegd worden, Jack is gewoon een supermaatje. Om 13.15 uur vlogen onze loodjes in het water, bijna onmiddellijk gevolgd door een paar korte tikken en een slappe lijn, de eerste stevige paling was een feit.

Ook Jack takelde, hoe kan het ook anders, in vlot tempo een leuke bot op de kant, dit beloofde veel goeds, maar niets was minder waar.

De weerprofeten hadden een droge dag beloofd maar toch moesten we het solleke opzetten om onze pelskes droog te houden. Er volgde een lange tijd van stilte dus ging ik er maar voor zitten om een ei uit te broeden ( zie foto), “ waarom krijgen we geen aanbeten?”

Zijn aan het vissen met opkomend tij? Ligt het aan de grote hoeveelheid hoosbuien die de afgelopen tijd het water zoet maken? De enige die goed hun best deden waren de krabben en in korte tijd had ik 6 haaklijntjes vervangen omdat ze keurig netjes zo’n 5 cm. boven het haakje afgeknipt werden. Ook Lowieke de vos kwam wederom poolshoogte nemen om te kijken of er wat te schransen viel, deze keer kwam ie zo dichtbij dat ik dacht dat ie zelf de lijnen binnen wilde gaan draaien!!!

Om 17.00 uur keerde het tij en hoopten we alsnog enkele tongen te kunnen strikken en jawel hoor, na een uurtje ving ik de eerste tong.

Ook Jack scoorde even later een pracht exemplaar van 35 cm dus de stemming zat er helemaal in.

Helaas zat er ontzettend weinig stroming in het water en wat later haalde Jack, die dacht dat het een paling was, een bliek op het droge. Na wederom een uurtje haalde ik mijn tweede tong op het droge.

Herhaaldelijk de haken van nieuw aas voorzien was een must omdat de krabben blijkbaar een feestelijke reünie aan het vieren waren. Wat later verzilverde ik mijn tweede mooie paling en ook Jack liet zien dat hij wel een palinkje aan de haak kon slaan. Zo snel als er geen stroming was, zo snel kwam deze even later op wat resulteerde in lijnen die moeilijk in te draaien waren om dat deze continu vol zaten met apenhaar. Toen daarbij de aanbeten ook weer helemaal weg waren besloten we om rond 21.45 uur ons boeltje bij elkaar te pakken en weer af te reizen naar het Brabantse land. Ondanks de mindere aanbeten konden we toch weer terugzien op een gezellig en leuk visdagje.

Groetjes, Henry