Langeland met Ben en vrienden

Naar Denemarken/Langeland

Al weer enkele maanden geleden hadden wij het plan opgevat, om eens te gaan vissen in Denemarken. Cees, Ruud, Fons, Djurre en ik waren de enthousiaste deelnemers. Voor mij was het de 5e keer, maar alle andere collega’s waren al tientallen keren in Denemarken geweest.

Cees maakte de voorbereiding. Huisje huren, boot huren en een bijzondere opdracht van Cees: maak een warme maaltijd voor 5 personen, vries die in en neem die mee naar Denemarken in een vrieskist. Zo heb je voor bijna elke dag een maaltijd voor iedereen.

Maar wat neem je dan mee voor vismateriaal? Dat is een beetje moeilijk te zeggen. Soms staat er een behoorlijk stroming en soms helemaal niets. En ook voor de dagen dat er te veel wind zou staan, werd materiaal me genomen. Een strandhengel. Die hebben wij nog gebruikt in Bagenkop, het uiterste zuiden van Langeland.

Ik nam 3 “stokjes” mee. Een Ugly stick van 2.52 meter, een 3.30 meter stok tot 100 gram en een lichtere spinhengel. Ik houd namelijk van niet te zwaar vissen. Dan het lood: eigenlijk moet je van alles (van 50 gram tot 300 gram) meenemen. Omdat er nogal eens wier op de bodem ligt is ankerlood niet aan te bevelen. Maar rollood en/of plat lood. Daarnaast haken van 4 tot 1/O Het is mij opgevallen dat voor de gul de haakmaat één (1) vaak meer dan voldoende is.

Als aas werden zagers, gewone landwormen en mesheften meegenomen. Vooral de (verse) mesheften zouden het erg goed doen. En kunstaas? Dat zie je daar heel veel! Maar ik heb niet de indruk dat men daar veel mee ving. Iedere keer als wij terug kwamen en bij onze collega’s gingen “snuffelen” dan zag ik, dat wij het niet zo slecht deden. En sowieso vis ik het liefste met levend aas.

Vrijdag 21 september startte mijn reis naar Duitsland, waar ik samen met Cees zou vertrekken naar Denemarken. De KIA Sorento van Cees heeft een laadruimte waar je stil van wordt. Wat daar allemaal in kan hou je niet voor mogelijk. Daarnaast is het ook nog eens een zeer comfortabele reisauto.

Wij besloten te stoppen in Handewitt, vlakbij de grens met Denemarken.

Daar staat een ETAP-hotel (goedkoop!) en ’s-avonds zaten wij relaxed te eten in een naburig restaurant. Het ETAP-hotel is eenvoudig qua inrichting, maar zag er netjes uit.

Voor € 51,50 kun je daar overnachten incl. een goed ontbijt.

Op zaterdagmorgen vertrokken wij om 09.00 uur en na een tweetal uurtjes rijden kwamen wij aan in Spodsbjerg. In Rudkoping werd de sleutel opgehaald van het huisje en nadat de schoonmaker was vertrokken mochten wij er in.

Direct daarna naar Spodsbjerg gereden en daar kennis gemaakt met de bootverhuurder (IBI). Alles in orde! Anker, ankerlijn, benzine, reserve jerrycans etc. etc. kregen wij direct mee en daarna werd een korte instructie gegeven op “onze” limboboot 699. Uitgerust met dieptemeter/navigatie. Wat ik miste was een marifoon en/of een noodnummer. Bijvoorbeeld als je pech hebt met de motor van de boot………………….

Bij de plaatselijke hengelsportwinkel is werkelijk alles te koop. (hengelsportwinkel in het dorp zelf).

Daarnaast verkoopt hij maand- en jaarvergunningen. Maar ook aas. (bijvoorbeeld gekweekte zagers van Topsy Baits uit Nederland)

Rond de klok van 14.00 uur verschenen Ruud, Djurre en Fons bij het huisje. En zo als je mag verwachten van sportvissers: Kunnen wij vandaag nog weg? Een extra/bonusdag?

Om 15.00 uur nam Djurre het stuur in handen van de Limbo 699 en wij waren op weg naar de “gele paal”. Na een poosje kwamen de eerste vissen al boven. Niet allemaal “knoerten” van gullen, maar best een mooi aantal. Dit herhaalde zich elke dag (behalve maandag; storm) maar naarmate de week vorderde, wisten wij op verschillende dieptes mooi gul, schar en schol te vangen. Vooral de schol had een mooi formaat (mijn grootste 41 cm) en was ook lekker dik.

Handig waren ook de zeekaarten die wij van deze site hadden gedownload en vervolgens hadden vergroot en geplastificeerd.

Zoals al eerder geschreven: met pilkers of andere kunstaas, maar ook aan het hulpvangertje, hebben wij niets gevangen. Alle vis werd gevangen op levend aas. Ook de landworm (het water is daar minder zout) deed het prima. Een combinatie –mesheft en landworm- was wel mijn favoriete aasaanbieding.

In het dorpje Spodsbjerg is een benzinestation voor brandstof voor de boot en een supermarktje voor de dagelijkse benodigdheden. In Rudkoping (5 km verder) zijn grote supermarkten, waar je alles kan krijgen.

Is Spodsbjerg een aanrader? Ik vind van wel. Wij hebben ons vaargebied redelijk beperkt gehouden en elke dag vis gevangen. Je moet wel goed zoeken naar de juiste diepte. Onze vismethode was bijna altijd: een sleeplijn met één haak. Vis je te zwaar, dan ben je vaak alles kwijt. Daardoor heb ik fors “huis gehouden” in de loodvoorraad van Cees.

Het huisje was van alle gemakken voorzien: 4 slaapkamers, toilet, douche met toilet, keuken met vaatwasser (gelukkig, puf…..) oven, grote koelkast, magnetron,fornuis, etc. etc. Er was een apart schuurtje met een plaats om vis schoon te maken.

Wij hebben alvast maar geboekt voor mei 2013.

Denemarken en dus ook Langeland is een prachtig land. Soms sta je verbaast over de kleding van de mensen. Zij lopen al snel in hun T-shirt en wij nog in dikke jassen. Zij zijn veel meer aan de kou gewend. Zij zoeken geen contact, maar een vraag (in het Engels) wordt bijna altijd beantwoord. Houd er ook rekening mee, dat Denen niet houden van jakkeren. Alles gaat in hun tempo. En aanpassen went snel!

Rest mij een compliment te geven aan de schrijvers/beheerder van deze site. Dankzij deze informatie hebben wij van te voren veel geleerd.

Ik hoop dat ik een klein steentje heb bijgedragen aan de informatie die er al is.

Allemaal veel visplezier in Langeland!

Kamperland, 4 oktober 2012/Ben Biondina