Leo aan de Waterweg

De ene week is de andere niet….

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan zeggen ze wel eens. Na de sessie van vorige week donderdag in de Nieuwe Waterweg had ik mezelf beloofd om daar voorlopig niet meer te vissen. Maar hoe verder de week vorderde, hoe meer ik de kriebels kreeg. Ik had nog wat Mesheften in de diepvries liggen en nog wat gezouten Pieren dus de verleiding werd wel heel groot. Vanmiddag dus de spullen maar weer in de auto geladen. Bij de laatste sessie ging er een werpmolen kapot en die bleek niet meer te repareren. Dus vandaag zou m’n nieuwe Penn molen de vuurdoop krijgen.

Het zou rond 15.45 uur hoog water zijn in Hoek van Holland. Nu maar eens gekozen voor de stek bij de Maesland-kering maar dan aan de landzijde.

Een hengel opgetuigd met rode afhouders en korte haaklijntjes en een hengel met een pennelrig jojo-systeem met haak 1. Na 2 uur vissen nog geen stootje gezien. (Overigens stroomt het hier wel raar; bij opkomend water stroomt je onderlijn richting de kering…) Snel de spullen bij elkaar gegrabbeld en naar de andere kant van de kering gegaan. Hier ging het vorige week “uitstekend” dus had ik hoop dat het hier wel beter zou zijn. Sowieso zit je hier dichter bij dieper water.

Dezelfde montages te water gelaten maar het was ook hier geen succes. Zou het dan toch aan het aas liggen? In totaal heb ik 2 x een beet(je) gezien. Over de vangst kan ik dan ook heel kort wezen: 1 Krab en 1 5 dradige Meun op haak no.1 ! Nou dan kan je wel vissen toch? 🙂 Om de tijd te doden maar een paar sfeer plaatjes gemaakt. Overigens is me de Penn molen erg tegen gevallen. Bij het indraaien is het net of er in het molenhuis een tandwiel zit wat een paar tanden mist. Morgen de “Ortho” maar even bellen dus….oftewel de leverancier benaderen voor een ander exemplaar. Ik denk dat Willem ( www.willemgaatvissen.blogspot.com) het bij het rechte eind had…. vorige week was het toch een momentopname. Helaas het is niet anders; maar dat is ook vissen!

Groet, leo