Leo op herhaling naar De Maasvlakte 2

Jongens wat is het rustig op de site momenteel 🙂

laat ik maar weer eens een berichtje insturen. Het weer strooit dan ook veel roet in het eten wat het vissen betreft. De wind die er de afgelopen dagen stond was niet bepaald kinderachtig. Toch geeft veel wind op de kant ook vis onder de kust en dus begon het bij mij alweer te kriebelen. Donderdag even aas gehaald, wat onderlijnen geknoopt en vrijdag naar de waterkant vertrokken. Er stond nog steeds veel wind dus gekozen voor de Landtong van Rozenburg.

Niet te ver rijden en met de wind in de rug hoopte ik op een paar mooien Gullen uit de Nieuwe Waterweg. Toen ik de Landtong opreed kreeg ik al een soort voorgevoel dat het vissen niet echt mee zou vallen. Sowieso was ik een van de weinigen die wilde gaan vissen; maar de waterstand baarde me meer zorgen…. Het had nog zo’n beetje laag water moeten zijn maar door de storm van de afgelopen dagen is er zoveel opstuwing vanuit zee dat er niet veel water “afgaat”. Maar goed: wie niet waagt die niet wint , dus een mooie stek in de luwte gezocht en de hengelspullen geinstalleerd. Een hengel met een Jo-jo systeem met een enkele haak nr.1 en aan de andere hengel een Jo-jo systeem met 2 haken nr. 4 gemonteerd. De ene bedoeld voor Gullemans en de andere voor mevrouw Wijting. Om een heeeel lang verhaal kort te maken: er viel eigenlijk niet te vissen. Er stond werkelijk zo’n gierende stroming met (opkomend !) water dat er niet te vissen viel. Zo’n stroming heb ik tenminste nog niet meegemaakt daar! Ik had er 200 gram lood aan met vaste ankers maar je lood spoelde in no-time richting de Grebbeberg en verder…

Na anderhalf uur vond Leo het wel welletjes en de spullen ingepakt. Maar ja,wat nu? Het strand was ook geen optie want daar word je ook compleet gezandstraald met deze wind. Besloten om naar de Maasvlakte te rijden om nog een paar Scharren te verleiden en mogelijk stond ik daar ook een beetje beschut. En inderdaad stond ik daar achter de auto behoorlijk uit de wind. Er kwam nog even een vrachtauto keren die in de slip terecht kwam vanwege het mulle zand.

Zo’n chauffeur laat je ook niet tobben dus eerst maar even de helpende hand uitgestoken. Helaas voor de chauffeur hielp dat handje ook niet veel en moest er zwaarder materieel aan de pas komen om de auto weer vlot te trekken. Ook hier stond een aardige stroming in het water maar er viel toch goed te vissen. Het water was zeer onstuimig en ik heb diep respect voor de sleepboten die met deze wind en golfslag de grote schepen binnen moeten brengen!

Op deze stek gevist met korte bezemafhouders en klapankerlood van 170 gram. Regelmatig kwam er vis naar boven in de vorm van een aantal mooie grove Scharren, Wijting (klein), Steenbolk, Torretjes en 1 gladgeschoren Meun. ( hoeveel dradig weet ik dus niet)

In totaal 10 Scharren meegenomen voor het buffet en de rest zwemt weer in zee of een in meeuwe-maag.

Al met al heb ik het best naar m’n zin gehad en lekker uitgewaaid. Er zit nog vis genoeg onder de kust dus wat let je!

Mvg, Leo