Naar mijn oude stek in de Europoort

Deze ochtend, voor het eerst dit jaar weer eens naar mijn oude stek in de Waterweg, waar ik in het verleden erg mooie resultaten heb geboekt, maar volgens de laatste berichtgeving, zou het al weken zo dood als een pier zijn, slechts enkele tongetjes per sessie. Nu trek ik mezelf van dergelijke berichtgevingen niet veel aan, dus proberen maar. Ik ben er juist voor hoogwater en vis vandaag met de hengel die het meest op de stroming ligt met hoekafhouders en de andere met verzwaarde afhouders van  hengelhuishuijgens. Er staat een flink windje en een harde stroming, maar toch zie ik al snel op beide hengels mooie klappen. De eerste die ik indraai voelt goed aan en voelt ook als tong aan, maar ik twijfel om de berichten dat er veel bot gevangen word in de Waterweg. Maar het is een mooie maatse tong.

Ik ben blij, zou het toeval zijn, of volgt er nog meer? Deze vraag laat zich niet lang onbeantwoord, als ik na een mooie beet mijn 2e ophaal en ook deze voelt weer goed en meteen na dat ik hem terug ingeworpen heb, weer beet en deze voelt nog beter!

Inmiddels is het gaan regenen, maar dit deert mij niet, in het begin, als je maar vis vangt! Inmiddels heeft de andere ook weer beet en die gaat zwaar, pff, niet normaal en het resultaat mag er wezen, een doublet erg mooie tong.

Inmiddels wisselen regen en droog weer elkaar af, maar de regen is erger geworden en ik ben zeik nat tot op mijn rug. De volgende tong is er weer een van ruim 26 cm en daarna komt mijn eerste ondermaatse pas.

Wat een overdonderend begin, had er totaal niet opgerekend en nu gaan we door voor de meeste maatse in “De strijd der Giganten”. Inmiddels begint de stroming de andere kant op tegaan, dus het water gaat weer af en de vangst blijft gewoon doorgaan en ik vang er eentje van precies 24 cm.

Ik neem geen risico en zet hem terug, omdat ze in dode toestand altijd 1 of 2 mm krimpen en om daar nu een prent voor te riskeren?

Even later weer een doublet.

Even later vang ik op de ene stok de grootste tot dan toe en op de andere de kleinste.

Als het licht begint te worden, is het werkelijk aan het plenzen en de koude rillingen lopen over mijn rug, maar zolang je blijft vangen, blijft het meevallen!

Als het helemaal licht is, komen er gemeente werkers voor de groenvoorziening en ze noemen me een bikkel, omdat ik in dit weer sta te vissen zonder jas en ik zeg tegen hen, doen jullie toch ook, maar ik heb het nog niet gezegt of ze zitten beiden al terug in hun vrachtwagentje, het is natuurlijk slimmer dan op een schop leunen!

Ook de vangst valt ineens helemaal weg en zie een uur lang helemaal niets en ineens zijn ze er weer en nu vang ik mijn eerste bot van vandaag en geluk heeft hij, omdat ik totaal geen liefhebber van bot ben, maar hij geeft wel sport in doublet met een maatse tong!

Even later weer doublet waar weer een erg mooie tong bijzit.

Dan na een mooie beet, gaat hij zwaar niet normaal, maar dit voelt niet alleen naar vis.

Een kluwen met nylon en onderlijnen met zwaar ankerlood.

Mensen, in de Waterweg dien je niet met nylon te vissen en ook niet met een voorslag op je lijn, omdat je soms door de gierende stroming eerst helemaal je lijn strak moet kunnen draaien, voordat de klapankers lossen en dan heb je een robuuste gevlochten lijn nodig met minimaal 15 kg trekkracht en beslist geen voorslag, omdat het knoopje een verzwakking is!

Inmiddels is het half 10 en ik vind het weer genoeg, mijn pijp is leeg en ik werp voor de laatste maal in en na 10 minuten brengt de eerste na ferme tikken weer een doublet mooie tong.

Inmiddels zijn de gemeentewerkers weer aan het werk, omdat inmiddels het zonnetje schijnt(wat een leventje, maar ben niet jaloers) en voor ik naar de auto ga, gauw een paar totaal foto’s voor de strijd der giganten, met 16 maatse tongen.

Resultaat, 16 maatse tongen, 5 ondermaats en 3 botjes en 2 grondeltjes, op een 4 uur tijd.

Ik daag jullie allen uit, wie vangt er meer maatse?

Stuur in dat verslag!