Op gul en tong vissen in de Europoort

Vrijdagochtend 10-10-2014, staat er een sessie gepland in de Waterweg met Gijs Willemsen, een winnaar van “de strijd der Giganten” 2013, met de grootste gevangen tong, waar hij 5 ons aas mee had verdiend. Een dag later zou ik ook nog met Huib Heiboer gaan vissen, maar donderdag ben ik wakker geworden, met alweer het begin van een jicht aanval en uit wel overwogen redenen, stel ik het met Huib een week uit en ga wel met Gijs.

Tegen 2 uur ontmoeten we elkaar ergens aan de waterweg en na een erg prettige kennismaking, zijn we al snel aan het vissen en het is fantastisch weer, gewoon een erg lekker aangenaam temperatuurtje en de jas kan uitblijven. Ik zie al snel erg agressieve aanbeten en ik vang 3 keer een grote bot op rij en Gijs, die voor het eerst opdraait, terwijl ik al 2 keer heb binnen gedraaid, roept, tong. Zijn eerste tong is een feit.

Hij meet 28 cm en Gijs is tevreden, want op andere plaatsen zijn ze meestal kleiner en zou dit een grote zijn, zegt hij. Gijs vangt ook nog een ondermaats gulletje en verschillende botten.

Gijs helemaal blij en dan gaat het helemaal los aan mijn kant, 2 mooie tongen van 35cm en een gulletje van voor in de 40 op rij.

Bij Gijs blijft het verdacht stil!

Mijn hengels blijven rammelen en ik moet mijn voeten pijnigen, om iedere keer op de schuine dijk, naar beneden te lopen, om weer in te draaien. De tongen en gulletjes komen snel binnen. Deze maal zitten er kleinere exemplaren tussen, beneden de 30, wat de laatste malen niet het geval was, maar ook 35ers.

Een gulletje is te kleine en heeft niet geslikt en de andere is juist aan de maat, maar heeft diep geslikt en als ik hem terug zet, wil hij niet meer, blijft drijven, dus neem ik hem toch maar mee, maat is maat en blijft zonde, om hem dood te laten rond drijven!

Tussendoor is het weer een gezellige boel en Gijs praat over zijn gezin en zo ik kan horen is hij beretrots op zijn zoontje van 2,5 jaar en hij kan niet wachten, tot hij hem kan meenemen en verteld trots, dat zijn zoontje eerst altijd de vis moet vast houden, voor hij hem kan invriezen, mooi man.

We praten ook over mijn periode bij Philip Morris en dergelijke en ik vertel hem ook dat hij toch wat meer aas moet verversen, omdat hij nog niet de helft van mij verbruikt.

Dan een mooie klap op zijn hengel en Gijs vangt weer een tong en dan is het al tegen half 5 en de vloedstroming gaat er al langzaam uit.

Als hij hem terug heeft in geworpen, met de verwisselde onderlijn, gelijk weer een echte tongenklap, nu op de lange dwarrel en het brengt de grootste van de avond, ruim 36 cm.

Hij is er reuze blij mee en roept, die had ik van dit jaar nog niet gevangen, zo groot!

Dan rond de kentering, vang ik buiten de vele botten, weer een mooie tong van 35 en een gulletje van in de 40.

Dan weer 2 keer op rij, tong, waar zelfs een ondermaats exemplaar bij zit, maar ook een hele mooie!

Inmiddels is het 5.15u en we besluiten voor het laatst in te werpen, omdat ik behoorlijk moe ben en pijn heb. Half 6 houden we het voor gezien en we vangen beiden aan onze laatste hengel nog een leuke tong, als afsluiter.

Ik vang deze sessie 9 tongen, waarvan 8 maats en 4 gulletjes, waarvan 3 maats en geef Gijs 2 van mijn tongen, zodat we er allebei 6 mee naar huis nemen. We nemen afscheid, na een werkelijk erg leuke sessie van 3,5 uur. Deze zal volgend jaar zeker een herhaling krijgen!

Bij thuiskomst maak ik nog een foto van mijn emmertje vis en ga daarna naar bed!

Ik krijg van een trotse Gijs nog een leuke foto na gestuurd, die verder geen woorden nodig heeft!

Dan nog voor de club van dierenvrienden, mijn excuses voor de soms wat bloederige foto’s, maar ik klop de vis die ik mee wil nemen, altijd onmiddellijk dood, zodat ze niet onnodig lijden!

Groetjes Peter

Voor meer foto’s

Zie ook Onze Facebook Pagina

We zouden het erg op prijs stellen als u een like geeft, voor onze pagina en de verslagen, om verder te groeien in de toekomst!