Samen met Maup naar de nieuwe Maasvlakte

Gisterenavond om 8 uur afgesproken met mijn vriend Maup, aan Maasvlakte 2, waar we geen van beiden eerder zijn geweest, we zijn ruim bijtijds en we komen tot de conclusie dat het een erg lange B weg is, als je van de N15 af bent, het is als maar rechtdoor en dan komen we eindelijk op het punt waar we de zee kunnen zien en we stoppen even, omdat we even wat foto’s willen maken van de kitesurfers en de vele muien en zwinnen.

Erg jammer dat men hier niet mag vissen, denken wij tenminste?

We krijgen te horen dat we een kilometer door moeten rijden en dan staan we op de plaats waar het moet gaan gebeuren, eerst de boel verkennen en er staat nog niemand te vissen, dus plaats genoeg.

Terwijl wij foto’s maken komen er meer vissers en die zijn ons voor, dus vlug de spullen op de rug en gaan met die banaan en we lopen wat naar rechts en het is perfect weer met een branding van ruim een meter hoog en al snel zijn we aan het vissen en Maup kijkt gespannen naar zijn hengel.

We zijn in de veronderstelling dat het tussen 8 en 9 laagwater zou zijn, maar als we naar onze Rotterdamse buren lopen, blijkt het pas om 22.45u laag te zijn, dus niet ideaal! Ik weet al snel een mini baarsje te verzilveren.

Hier zijn we niet voor gekomen, maar het is in ieder geval “baars”. We hebben weer heel wat bij te kletsen en het is weer beregezellig, zoals iedere keer! Maup heeft een snoeiharde beet gezien, maar helaas, hij hangt niet. We krijgen regelmatig mooie aanbeten, maar als je met grote steekzagers vist, weet je dat ze ook weleens mispakken. Als ik weer eens ga indraaien voel ik weer enige weerstand en het brengt weer een baarsje.

Weer veel te klein.

Even later voel ik meer weerstand en het lijkt me een redelijke, maar helaas lost hij in de branding vooraan. Er beginnen druppels te vallen en we gaan op onze viskoffer zitten met onze rug in de wind en de regen wakkert aan en het zijn striemende zweepslagen die in je gezicht slaan, als je in de wind kijkt, gewoon niet normaal meer en na een half uur lijkt het niet op te houden en we zien de andere vissers terug naar de overgang lopen en we besluiten bij nader overleg ook eieren te kiezen voor ons geld!

Als we bij de auto aankomen zijn we werkelijk zeik en zeiknat.

We kletsen nog even onder het genot van een bakje hete koffie en een tabaksstikkie(Maup) en nemen weer afscheid en beginnen weer aan de tocht naar huis, wat weer gepaard gaat met enkele omleidingen, maar eind goed, al goed!

Ondanks de tegenvallende vangsten en het verkeerde getij, hebben we toch enorm genoten van het vissen op zich en de gezelligheid en dat is ook vissen!

Groetjes peter