Samenraapsel van visdagen, Wim Bresseleers

Beste vissers,

Hier nog wat info van Delta 926. Enkele late berichten maar ik was teleurgesteld door de slechte vangsten van heden en besloot de vangstberichten te bundelen. Op 26-06-2011 ben ik met mijn jongste zoon Robbe (8j) op zeebaarstrip geweest aan de zeelandbrug, nieuwe dobbers, nieuwe draad en stokken gesteld voor dobbermontage. Verschillende maten circle-hooks gekocht en mooie verse zagers besteld om die schitterende baars te vangen. Met afgaand water op 8m aan peiler 51 gevist maar geen beet kunnen krijgen.

Die baars zit er gewoon niet dacht ik … Omdat mijn zoon ook wel een visje wil zien dan maar met de laatste restjes stroom aan de rode Kt4 van “Hoek Van Ouwerkerk” gaan liggen en inderdaad hier vingen we vis maar alles ondermaats.

Vijf scharren en twee mini – steenbolken zijn “return to sender” gegaan. Vanaf 16.30 u trok de mistige bewolking die dag op en kregen we een slag van de zon, zeer warm en zelfs de kap moeten sluiten om in de schaduw te zitten. Alles of niets dus. Toch wat natte staarten gezien en daarom vol goede moed tegen de kant aangedrift op 2-4m diepte om met pluggen een baars te strikken. Spijtig maar baarsloos moeten binnenvaren te Stavenisse.

Eenmaal met andere visser Tom gesproken te hebben werd het wel duidelijk, volgens hem zaten alle baarzen aan de “Bergse Diepsluis” de ansjovis achterna. Daar waar de “weervisserij” gebeurt en daar moet ik zijn dus! De volgende sessie stond ik er dus. Met mijn goede vriend Stephane op 3 juli 2011 naar de “Bergse Diepsluis”.

Het was laag om 11.45u en de wind was al enkele dagen veranderlijk. Volgens winguru was de voorspelling 3 Bft afnemend naar 2 Bft om 20.00u en NW. Dit kan wel eens tegenslagen natuurlijk om aan de oesterdam te liggen maar als het wat meevalt dan hebben we min of meer wind mee met opkomend tij. Het aas goed voorbereid, messen en zagers. We proberen op de bodem met wapperlijn met liftertje (drijvertje) aan de haak in het opkomende tij. Wel nu, we zijn drie keer verkast en hebben alles geprobeerd maar NIETS. Slechts één makreel die we per toeval haakten op de wapperlijn.

Op 4-07-2011 dan nog enkele uren ’s avonds het aas gaan opvissen van zondag samen met schoonbroer/zwager Tom. We hadden niet veel tijd, daarom gingen we het niet te ver zoeken, een stek in de nabijheid van de haven moest voldoen. Het is fel bewolkt als we in zeeland aankomen en er staat toch een wat frisser oostenwindje van een 2 à 3 Bft. We kunnen niet snel genoeg onze motor starten en uitvaren. Zalig wanneer je de frisse zeelucht kunt opsnuiven en de rust van het water kunt ervaren. Ook de geluiden van de zee brengen me in een roes van pure ontspanning. Fier richt de neus van mijn vissersbootje zich op als ik de 4-takt motor laat werken en naarmate de Beekmanboot snelheid haalt voel ik de frisse zilte zeelucht in mijn haren. Zalig om met dit weer over het water te scheuren en de meeuwen krijsend te laten opvliegen. Het plan is om te ankeren op zo’n 25 m rechts buiten de haven in de richting van Sint Annaland. Na een kilometertje varen vinden we een mooi plaatsje buiten de vaargeul tussen de groene boeien Kt 17 en 19 en we ankeren hier op 27,5m diepte om alvast het begin van de stroming te kunnen pakken.

Belangrijk is om nooit in de vaargeul te gaan liggen en zeker hier aan “Het Keeten” niet omdat deze arm van de Oosterschelde druk bevaren wordt door beroepsvaart die pendelen tussen Rotterdam en Antwerpen. We zullen dan ook af en toe een deining doorkrijgen door de golven die deze grote lichters achterlaten als ze voorbij varen. Op de haakse hengel aan stuurboordkant (landzijde) krijg ik plots een eerste beet van een scholletje zo’n 23 cm lang. Dit is hoopgevend want schol en tong houden van dezelfde bodem-eigenschappen. Vang je overdag schol dan heb je veel kans op tong in de avond. De stroom begint nu goed te lopen maar niet overdreven en ik zie een stroomnaad in het water op zo’n 50 tot 100 m van de boot aan landzijde. Dit geeft aan dat er een afwijkende bodemstructuur is die misschien duidt op stenen of andere onderwater-structuur. Er liggen ook wat boeien in de buurt van deze stroomnaad die de plaats van fuiken verraden, hier zit vis! De schemering is ingetreden en de zon kruipt stilletjes weg achter wolken en horizon. Dit is het moment! Een prachtige zonsondergang brengt spanning mee: “Zal de tong bijten?”. Onze boot ligt mooi in de oostenwind en op de afgaande stroom. Tom en ik zitten vol spanning beschut door onze cabine te wachten op de eerste tong. Dan volgt er een merkbare beet op dezelfde hengel, geen joekelbeet maar wel een felle korte droge tik. TONG! En ja hoor de eerste tong van 2011 is een feit en 24 cm lang net aan de maat om mee te mogen nemen.

We hebben een tongenplaats gevonden en hopen op meer natuurlijk. Een derde beet meldt zich op weer dezelfde hengel, ditmaal krachtiger nog dan de vorige. Bij het ophalen blijkt dit een zeer mooi exemplaar te zijn van 30 cm lang. Wauw, hier doen we het voor. Omdat alle beten op de minst ondiepe hengel komen, het verst naar de kant dus, besluiten we een beetje te verleggen. Dit gaat gemakkelijk met de luxe van een elektrische lier. We hopen nu op meer hengels beet te krijgen en zo kan mijn vismaat ook eens vis vangen. We ankeren voor de tweede maal op 22,8 m en zetten zo snel mogelijk de hengels weer uit. Snel komt er een beet bij Tom mijn vismaat aan bakboordzijde. Zijn eerste tong is een feit en na een worsteling met deze sterke ”scheefsmoel” zijn we een tong van 29 cm rijker in de koelbox.

Mooi! Even later vangt hij nog een paling die snel weer terug over boord gaat. We knippen de haak af omdat hij de haak toch diep in de keel heeft en zo de beste overlevingskansen heeft. Spijtig dat paling zo bedreigd is, want het is een fantastische consumptievis. In het laatste half uurtje vang ik nog een maatse tong van 24 cm en wordt het stilaan tijd om te stoppen. We willen immers binnenvaren met het laatste restje schemerlicht om nog op een respectabele tijd thuis te komen. Morgen immers weer gaan werken en nog 60 km te rijden. Al bij al een geslaagde tongsessie van zo’n twee uurtjes vissen met als balans 4 maatse tongen en één ondermaatse schol en paling die weer terug zwemmen. Met wat geluk en gezond verstand hebben we een tongenstek gevonden. Dit maakte de afgelopen slechte dagen weer helemaal goed. Wat zijn de vangsten op de Oosterschelde slecht momenteel! Voor een Nationaal natuurpark is dit een schande! Het wordt dringend tijd dat er iets gebeurd om dit water te beschermen. De natuurlijke aanvulling van vis op dit water wordt volgens mij helemaal teniet gedaan door overbevissing van de beroepsvisserij. Als sportvisser wil ik gerust meewerken aan een betere toekomst van dit mooie natuurgebied en de fauna de kans geven om terug op een gezond peil te komen. Wie weet vangen we dan nog eens maatse vissen. Stel je even voor, een viswalhalla waar je mooie maatse gullen, schollen, roggen, … enz. kan vangen! Hiermee doe ik dan ook een oproep naar het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij om dit probleem te onderzoeken en op te lossen zodat mijn zoon Robbe later met mij als gepensioneerde sportvisser nog een visje zou kunnen vangen.

Bedankt.