Sanne en Romy op de Westerschelde

Beste Pa

Afgelopen zaterdag was ik uit genodigd door mijn erg goede vriendin Sanne en haar vader Bart, om een dagje op de Westerschelde te gaan vissen. Bart had overal voor gezorgt en dat was top, broodjes ei en dergelijke, de inwendige mens heeft niets geleden! Maar voor we vertrokken, was het nog spannend, de voorspelde windkracht 5 bleek ineens windkracht 7 te zijn, maar bij aankomst in Hansweert, bleek het geen probleem, voor deze grote boot, waarop we met 28 personen zaten. Bij vertrek uit het kleine haventje, was het bar en boos, wat de wind en de kou betrof, gelukkig had ik de viskleding van mijn pa meegenomen.

Maar de zee was gelukkig vlak, omdat de wind uit de kant kwam en we een beetje in de luwte lagen. Even varen en we begonnen met vissen en dat was even afzien, met die koude wind.

Rond de middag, toen we naar beneden gingen voor een lekkere versnapering en wat te drinken, waren er door de 28 vissers pas 2 vissen gevangen, wat heel weinig is, omdat iedereen zulke hoge verwachtingen had, omdat er zoveel positiefs geschreven is over de Westerschelde, de laatste tijd. Maar na de middag vangt Sanne die alles volledig zelf deed, aan azen, inwerpen, haar eerste vis en trots gaat ze op de foto!

Dan denk ik, bijmezelf, dan kan ik niet achter blijven en vang even later ook een mooie bot.

Daarmee behoren Sanne en ik, op het einde van de dag, tot de 5 personen, die vis wisten te landen!

Rond 15.30u zoeken we de haven weer op, na een teleurstellende vangst, onze mentor Bart, heeft geen vis mogen vangen, maar heeft toch genoten. Het was reuze gezellig met ons 3, tussen al die andere vissers.

Groet Romy Schuurbiers