Skjervoy 2024 – deel 3

Deel 3 (laatste deel)

Zaterdag 8 juni: nogmaals een nieuw boot record

Deze dag was het ‘s ochtends één van de meer gure en koudere visdagen met enkele fikse regenbuien tussendoor. De vaarweg naar het noorden naar ons favoriete stekje aan de oostzijde van het in het Fjord was een best helse rit. Op deze momenten ben je maar wat blij dat je een Merry Fisher huurboot hebt met een grote en vooral droge warme cabine. Een kilometer of vier voor onze  beoogde stek zagen we een flinke concentratie van vis op de dieptemeter tussen de 90 en  100m diepte, vlak bij de bodem. We maakten toen een ‘inschattingsfout’ door niet direct op deze stek te stoppen om te gaan vissen (of op zijn minst toch een half  uurtje te proberen). Later, op weg terug naar de haven, een tien of elf uur later hebben we hier nog wel even gevist maar toen was er op de dieptemeter veel minder vis te zien en waren de vangsten dan ook minimaal.

Toen we eenmaal op onze favoriete stek aankwamen waren de vangsten niet echt spetterend te noemen. Na een uur allerlei dingen geprobeerd te hebben zonder al te veel succes, hebben we toen beslist om de oversteek naar het noordoosten van het fjord te maken en dit in de buurt van de stekken waar we de eerste dag ook reeds hadden gevist. Door het woelige water was het een flink trage oversteek, maar eenmaal ter plekke was dit snel vergeten omdat John enkele minuten na de aankomst er al direct een mooie heilbot aan had. John was op de punt van de boot gaan staan omdat hij daar de hele voorkant van de boot voor zichzelf had. 

Een tiental minuten in de dril van de heilbot van John moest er aan de hengel bij U2 op het achterschip een nieuwe voorslag geknoopt worden (met een FG-knoop dus) en omdat Wim de betere FG-knoper is, werd de hengel van Wim aan U2 doorgegeven en kon Wim zo aan de slag met de fluoro om de nieuwe voorslag te knopen. Wij vissen in noord-Noorwegen altijd met 24/100 Dyneema en een fluoro voorslag van 1 of 1,2mm op de 30 lbs hengels en 16 of 18/100 dyneema op onze lichtere hengels met een 40 tot 50/100 fluoro voorslag. 

Toen Wim enkele minuten later de voorslag had geknoopt, kon hij zijn hengel terug overnemen en net op dit moment denkt Wim dat hij vast hangt maar enkele seconden later begint er 45 tot 50 meter dieper dan toch het één en het ander te bewegen en realiseert Wim dat hij niet vasthangt maar dat hij een hele kapitale vis gehaakt heeft. Vrijwel direct in de dril wist Wim dat dit een formaat van vis was, welke hij nog nooit aan zijn haak had hangen. Het gevecht van Wim met de heilbot kon beginnen.

Een kwartier tot 20 minuten later lag de vis van John in de boot (115cm) maar Wim was nog steeds niet veel verder geraakt dan enkel zijn nukkige vis wat tegen te houden. Af en toe kon Wim enkele meters lijn winnen om daarna in luttele seconden weer meters lijn van zijn spoel te zien verdwijnen als de vis door de slip weer terug richting de bodem zwom. Het is toch keer op keer weer verbazend hoeveel kracht een heilbot wel niet heeft als je ziet met hoeveel gemak deze, een met een flink vastgedraaide slip op een kwaliteitsmolen toch tientallen meters draad  kan aftrekken met een run tot de vis terug op de bodem is. (hoe diep de bodem ook mag zijn)

Na een gevecht van ongeveer een uur kwam de vis van Wim boven en werd deze met de ‘haaihaak met koord’ vastgemaakt . Hierna kon de vis  naast de boot even uitrazen. Dat het een bakbeest was konden we wel zien maar hierna kwam de vraag: “hoe gaan we dit beest aan boord tillen”. Uiteindelijk maakten we toch de betere en rationele beslissing om de vis naast de boot op te meten om daarna via de ‘Kveitetabell’ via de lengte van de vis het gewicht te kunnen bepalen. (‘Kveite’ is Noors voor heilbot)

De ‘Kveitetabell’ is een Noorse tabel waarbij je het gewicht van de vis kan bepalen in relatie tot de lengte. Hiervoor moest er eerst nog een extra staartlus met een touw aan de vis vastgemaakt worden om de vis toch enigszins recht in het water te kunnen opmeten.

Na enkele verwoede meetpogingen werd de lengte op 153cm gezet wat een geschat gewicht van 50kg opleverde. Deze grootste en zwaarste vis en werd gevangen aan één van de kleinere shads (met flapperstaart) dewelke we bij hadden. Na een ietwat  mislukt fotomoment werd de vis weer vrij gelaten en verdween de oude dame terug in de diepte van het fjord. Over 25 jaar moet ze ongeveer 2 meter zijn en hopen we ze nog eens te mogen vangen.

De rest van de zaterdag vingen we ook weer de nodige mooie kabeljauwen en zeewolven en natuurlijk ook regelmatig, de niet gewenste lommen. In de loop van de zaterdagmiddag nam de wind flink af en konden we heel blij om het nieuwe bootrecord, rond 19.00h terug naar de haven raggen.

Zondag 9 juni: verkiezingen in België

Onze voorlaatste visdag was de dag met veruit de slechtste vangsten van onze 6 visdagen.  Het klassieke stramien werd gevolgd om eerst wat kleine koolvissen proberen te vangen om daarna naar het noorden te varen op zoek naar de grotere targetvissen. De gehele dag werd er gevaren en vooral veel gezocht maar de vis liet zich weinig zien en vangen op deze dag. Dit was ook de enige dag waarop we geen enkele heilbot konden vangen. Op alle andere dagen konden we telkens wel twee of drie tot soms wel vijf heilbotten op één dag vangen. Een dag om snel te vergeten dus.

Maandag 10 juni: de laatste visdag en (één van de betere)

Omdat maandag onze laatste visdag was, zijn we extra-extra vroeg opgestaan en vertrokken en dit ook vooral omdat er wat later in de late ochtend een venijnige wind zou opsteken die het lange  varen dan onaangenaam zou maken. Iets na 04.00h waren we bij de boot en kwamen er net jongens terug die de hele nacht hadden doorgevist. Hun was verteld dat de vis vooral ‘s nachts beter zou bijten, maar wanneer het daar dan 24u per dag licht is, dan lijkt dit ons een heel raar en absurd verhaal. (maar het zou kunnen……) Ze hadden de hele nacht door gevist maar hadden eigenlijk niet veel vis gevangen. 

Eenmaal uit de haven stuurde ik de boot naar een nieuwe stek gelegen aan de uitgang van het fjord aan de oostelijke kant. Na ongeveer een uurtje varen waren we ter plekke en konden de eerste shads overboord. De dieptemeter beloofde veel goeds want deze locatie liep flink vol met vis tussen half water en de bodem. De visvinder bleek niet te liegen en binnen de kortste keren stonden we constant met 2 tot 3 en zelfs enkele keren 4 kromme hengels aan boord. Na enkele uren vissen werden we verrast door, dachten we, een 4-tal jonge orka’s die rond de boot kwamen gezwommen maar toen we de dieren wat beter konden bekijken, bleken dit waarschijnlijk witsnuitdolfijnen te zijn (met dank aan Google).

De mobiele telefoons werden bovengehaald om zo de dolfijnen die rond de boot zwommen op film te zetten. De dag verliep weer veel te snel maar gelukkig bleven de vangsten uitermate goed. De voorspelde wind bleek niet op te steken (toch niet waar wij aan het vissen waren)  en er kon zelfs rond de middag in een t-shirtje gevist worden in het fletse arctische zonnetje. We vingen vooral mooie kabeljauwen met af en toe een  zeewolf maar ook af en toe de ongewenste lommen. Ook werden er enkele kleine heilbotten gevangen. Er was al enkele keren een visarend rond de boot komen cirkelen en op een gegeven moment gooiden we één van onze aas-koolvissen enkele meters achter de boot in het water. Na enkele cirkels boven de boot rondgefladderd te hebben, kwam de visarend aan gevlogen om deze koolvis in volle vlucht uit het water op te vissen. John en Wim konden dit mooi filmen. 

Na een tijdje werd het nogmaals nodig om de  gevangen vissen te gutten. Dit bleef niet onopgemerkt bij de meeuwen in de buurt en binnen de kortste keren zaten er tientallen meeuwen te krijsen rond de boot. Ik was weer wat aan het vissen met een chromé pilkertje voor mogelijke koolvissen en natuurlijk vloog er net een meeuw in mijn lijn toen ik ingooide. Met veel gekrijs en gejoel (het gekrijs van de meeuw en het gejoel van de medevissers) werd de meeuw binnen gedraaid en met een hele grote handdoek over zijn kop (ik ga er maar van uit dat dit een mannetjesmeeuw was…) werd het ontzettende boze beest ontdaan van de nylondraad dewelke tijdens het ingooien rond zijn vleugel was gedraaid. Hierna werd de meeuw terug losgelaten en kon deze met veel kabaal terug naar zijn soortgenoten vliegen.

We hadden afgesproken om uiterlijk  14.00h te stoppen omdat we de boot mooi gepoetst en gecontroleerd om 17.00h terug moesten afgeven en uiteindelijk zijn we, dik tegen onze zin, om 14.15 gestopt en kon eerst alles in gereedheid worden gebracht om terug naar de haven te varen. Ik en de andere Joeri konden op weg terug naar de haven onze laatste sigaret roken volgens de afspraak die we op voorhand hadden gemaakt om te stoppen met roken na de laatste vissessie. (ik heb het toch veel langer volgehouden dan de andere Joeri)

In de haven werden eerst de fileerders afgezet en konden zij zo snel mogelijk beginnen met het fileren van de gevangen vis. John en ik wilden de boot toen gaan voltanken aan de andere kant van de haven. Er waren aan de pomp (met een heeeeele lange vulslang) nog enkele andere boten van het viskamp aan het tanken en toen het uiteindelijk onze beurt was bleek er geen druppel benzine meer in de tanks van de pomp te zitten. Na heel lang wachten aan de pomp op één van de meisjes van het viskamp die kwam vertellen wat we eigenlijk al een uur wisten, zijn we dan maar terug  het hoekje om naar het viskamp gevaren en daar stonden de ‘viskampmeisjes’ al weer klaar met een berg aan jerrycans die we achterin de oude VW Transporter van het viskamp konden leggen. We werden naar de lokale benzinepomp gereden en daar konden we al de jerrycans vullen. Ik denk dat we rond de 160 liter benzine nodig hadden om de boot  weer mooi vol af te leveren. Hierna reden we terug naar het viskamp (dit was maar ongeveer 700 meter) en toen kwam de uitdaging om de volle jerrycans zonder een degelijke trechter in de benzinetank van de boot te kunnen gieten. Er zal hier en daar wel een ‘druppeltje’ gemorst zijn tijdens het vullen maar uiteindelijk zat alle benzine in de boot  en gaf de benzinemeter aan dat de ingebouwde benzinetank terug vol was (de Merry Fisher’s 795 hebben hier een 250 liter ingebouwde benzinetank).

Toen kwam de volgende ‘uitdaging’: Er was maar één knullig hogedrukreinigertje dat op de steiger stond waarmee alle boten van het viskamp gereinigd moesten worden en de waterslang naar deze hogedrukreiniger was dan ook nog eens veel te kort waardoor men maar in de eerste box links en  box rechts op de steiger de boten kon poetsen met dit systeem. 

Uiteindelijk na veel gehannes en enkele ‘herkeuringen’ door één van de viskampmeisjes omdat de boot toch nog niet proper genoeg bleek, werd de staat van de boot uiteindelijk goedgekeurd. Er was één Engelse groep die de extra optie had genomen om voor 120 Euro hun boot te laten reinigen door het viskamp en hun boot was op één week tijd werkelijk veranderd in één grote vuilnisbelt en dit waarschijnlijk onder het motto: ‘Don’t be gentle on the rental’. 

Nadat beide ‘viskampmeisjes’ ongeveer drie uur hadden staan poetsen en schrobben  aan deze drijvende vuilnisbelt vertelde de meisjes me dat de prijs van 120 Euro per boot al per direct verhoogd was naar 250 Euro om je boot niet meer zelf te moeten poetsen. 

Maar er is verbetering op komst: Toen dit begin juni 2024 gebeurde, was het viskamp enige verbeteringen aan het uitvoeren voor het systeem om de boten te kunnen poetsen op de inleverdag. Op de botensteiger stonden al twee of drie vaste oprolhaspels met een hogedruklans klaar en de centrale hogedrukreiniger thv. het fileerhok was ook al reeds geïnstalleerd. Ik hoop dat dit systeem enkele weken later operationeel werd om het fiasco met het ene knullige hogedrukreinigertje voor het poetsen van al de boten op de laatste visdag te verbeteren. Dit systeem was echt een viskamp onwaardig.

De rest van de avond werd gebruikt om alle hengelspullen en bagage terug klaar te maken voor de terugreis  en het huisje ook wat te poetsen (al is dit niet niet nodig).

Dinsdag 11 juni: de terugreis (helaas weeral veuls te snel)

De wekker liep iets voor 05.00h af en na een snel ontbijt konden we de beide huurwagens inladen en wandelden we naar de koelcel om de vier styrofoam boxen te halen met onze bevroren filet en verpakten we deze nog extra met stretchfolie om de boxen zo nog beter tegen de vliegreis te beschermen. Uiteindelijk zijn we omstreeks 06.00h vanuit het viskamp terug aan de rit van 3,5 uur naar de luchthaven van Tromso begonnen. 

Voor de vissers die denken dat er geen controle is van de douane op de luchthaven voor de uitvoer van de 18 kg vis per persoon, kan ik hierbij vermelden dat die controle er wel degelijk is. let wel op: deze uitvoer van 18 kg mag enkel wanneer je via een erkend viskamp werkt en van het viskamp krijg je dan ook een officieel document mee wanneer je vertrekt in geval van controle door de douane.. Wanneer je niet via een erkend viskamp werkt mag je wettelijk zelfs niets uitvoeren.

Zonder enige problemen onderweg en met alle bagage, inclusief de styrofoam boxen met de visfilet, op de bagageband in Schiphol, waren we uiteindelijk rond 22.00h terug thuis.

Al tijdens de terugvluchten waren we al aan het plannen om terug naar het Skjervoy Fiskecamp te gaan in  2025 en enkele weken nadat we terug thuis waren, werd er opnieuw geboekt voor 2025. 

Wat heeft dit avontuur ons dan ongeveer gekost?

1/ De huur van de boot en huisje voor één week is 2900 euro. De wisseldag in dit viskamp is steeds dinsdag (wat meestal ook de goedkoopste dag is om te vliegen met SAS)

2/ De vlucht met SAS van Schiphol naar Tromso en terug was per persoon en met alle extra bagage 440 Euro PP 

3/ De twee huurauto’s waren 325 euro per auto. Wanneer je met zijn 4 gaat, kan alle bagage niet in 1 huurauto. Met 3 personen kan dit nog net wel in één auto. Een busje huren voor alle bagage en 4 personen is nog steeds duurder dan 2 kleine huurauto’s.

4/ De benzine voor de boot voor 6 dagen  te varen was net meer dan 1000 Euro. Hou er rekening mee dat we redelijk wat varen maar zeker nog niet zoals sommige andere groepen van het viskamp die nog veel en veel verder varen.

5/ enkele bezoeken aan de lokale supermarkt voor eten en andere levensnoodzakelijke snoep en drank kostte ons bijna 350 euro

6/ links en rechts nog enkele kleinere rekeningen voor ditjes en datjes.

Uiteindelijk waren we net 1800 Euro pp kwijt om een week te kunnen vissen in noord-Noorwegen. Als je er tegenop ziet om alles zelf te regelen, kan  je best via een visreisorganisatie (ik ga hier geen reclame maken voor de ene of de andere organisatie)  boeken. Dat dit dan een stukje duurder wordt is de logica zelve maar je hoeft dan wel niets meer te regelen.

Houd er aub ook rekening mee dat de vissen, ook in Noorwegen, niet zomaar in je boot springen. Beginnersgeluk kan zeker voorvallen maar ook hier geldt dat je de eerste keren flink wat leergeld betaalt (wat perfect normaal is) maar het is wel zo dat je na elke vissessie, keer op keer weer wat ‘vis-slimmer’ wordt en je de lokale omstandigheden beter en beter kan inschatten. Elke avond, na het vissen met de groep de visdag analyseren en uitzoeken waar het goed liep maar vooral waar het verkeerd liep loont ook. 

In Noorwegen is de zee, net zoals bij onze Noordzee, ook voor minstens 99% leeg en is het aan ons vissers om de resterende 1% te zoeken waar de vis dan wel kan zitten. Vertrek de eerste keer niet met te veel verwachtingen ivm. recordvissen en/of aantallen want anders kom je na je eerste week vissen in Noorwegen waarschijnlijk met een flinke kater thuis.

ps. Op voorhand je huiswerk maken, de getijden en de maanstanden opzoeken en al de mogelijke stekken al zoeken op online zeekaarten loont ook zeer zeker. Ga niet onvoorbereid naar Noorwegen want dit gaat je heel veel kostbare vistijd kosten.

Ik heb via de Navionics online zeekaart (toen deze Gvd. nog werkte, Garmin shame on you om dit te stoppen) en enkele online Noorse zeekaarten (gule sider.no) op voorhand al tientallen waypoints aangemaakt. Als je weet met welk merk en type dieptemeter/kaartplotter jouw huur visboot in Noorwegen is uitgerust kan je deze waypoints al naar het juiste file-formaat omzetten en deze data op een SD kaart meenemen om de waypoints de eerste dag in de dieptemeter op je huurboot te dumpen.

Ik organiseer mijn waypoints al jaren met het gratis programma ‘EasyGPS’.

Zo, ik hoop dat het leuk lezen was en ondertussen is de winter al weer zo ver gevorderd dat de viskoorts stilletjes aan terug begint op te steken.

Tot binnenkort en vang ze,     Joeri (Team Somnium)