Stefan, vissen aan de Noorderpier

Hoi Peter en visvrienden en anders lezers of toekomstige schrijvers,

Al reeds 2 weken kriebelt het om te gaan vissen, maar vorig weekend zat het er niet in vanwege het slechte weer en doordeweeks moet er gewerkt worden en eigenlijk is het in de huidige situatie ook niet mogelijk om doordeweeks een dagje vrij te nemen. Dit weekend goede weersvoorspellingen en het zo gepland om op nieuwjaarsdag pieren (en een paar zager) en gaan steken, nou, er waren er meer met hetzelfde plan, maar goed er is daar ruimte genoeg om wat kuilen te graven, na een 2 uurtjes steken kon ik met een leuk klusje pieren huiswaarts en kon ik mooi nog wat darten kijken. Zaterdag een dagje met en voor het gezin en nieuwjaar wensen bij mijn ouders en vervolgens op zondag de wekker gezet om 04.00 uur.

Bestemming: de Noordpier bij Wijk aan Zee, de reden: slecht getij en slechte vangsten in de Waterweg en in Zeeland ben ik niet goed genoeg bekend. Vanwege de voorspelde noordoost 4 ging er ook nog door mijn hoofd om eens de zuidpier in Scheveningen of IJmuiden te proberen, maar toch maar voor de inmiddels aardig vertrouwde noordpier gekozen. Aankomst 05.30 uur en er stonden al wat auto’s op de parkeerplaats. De wandeling bracht me naar mijn voorkeurstekkie en omstreeks 06.15 uur ging de 1^e lijn het water in, de 2^e er vlak achteraan. Dat was allemaal precies op tijd, want de een na de andere visser kwam de pier op om zijn kunsten te vertonen, maar gelukkig alles vooralsnog op gepaste afstand!

De beet zat er gelijk in en er kwamen gelijk al wat doubletten en enkele draaien schar binnen, voor de afwisseling zaten er wat meuntjes tussen, maar ja, wat moet je daar nou mee? Dan zelfs nog liever een bot… ik had me voorgenomen de schar vandaag als zeebaars te behandelen, indien het even kans van overleven had, terug gooien! Maar ja, die scharren zijn daar echt erg gulzig en ondanks dat ik toch een groter haakje vis, vanwege de minieme kans op een gulletje, zaten er veel slikkers tussen, de grotere daarvan gingen in de emmer met in 1^e instantie een onbekende bestemming.

Het formaat van de grootste scharren was zo’n 28-29 cm. Alle scharren waren erg dik, vol met kuit.

Het was trouwens om 06.15 uur hoogwater en de ebstroom deed met hulp van de oosten-noordoosten wind zijn werk iets te goed, er kwam enorm veel vuil los van de bodem, laat ik het maar “apenhaar” noemen, dat doen de anderen tenslotte ook, het is wel een nieuw soort apenhaar, ik had er 4 weken terug ook last van, maar nu was er gedurende 1,5 uur nauwelijks te vissen, het was echt te gek, te zwaar en bijna niet binnen te draaien, even met 1 hengel gevist vlak onder de kant, maar vooral niet te lang laten liggen, want dan zat je lijn al vol, pffff, wat moest dat worden? De buurman kwam al vragen of dit zo bleef en ik zei positief als ik ben dat ik dacht dat het straks wel minder werd als de stroming af nam.

Maar de locals vertrokken 1 voor 1 en de buurman ook, achteraf jammer, want om 11.00 uur kwamen er een tweetal vissers rechts van me zitten die dachten dat 1,5 meter wel genoeg was… pffff, ongelooflijk zeg! Collega Jeff schreef er nog over in zijn verslag, maar dit ging ook weer nergens over. En ik had wat ergernisjes achter de rug zoals dat apenhaar en rond 10.30 uur brak mijn topoog van mijn 27 jaar oude traverse x af, moest wel even een paar keer tot 10 tellen, maar goed, met 1 hengel verder en de buren melden mij dat ze dichtbij gooien en dat het met de ebstroom en mijn verdere worpen geen problemen zou opleveren, nou, vooruit maar dan, het zal niet anders zijn zeker… het apenhaar gaat er overigens wel makkelijk vanaf, dat dan weer wel.

Vervolgens begon er een wat fijnere periode met afnemende stroming, minder vuil en de een na de andere triplet.

Hier met 2 scharren en zo’n meuntje.

Hier 3 kleine scharretjes welke allen voor in het bekkie gehaakt waren en na de foto gauw weer hun vrijheid terug kregen.

Om eerlijk te zijn ben ik gedurende de dag de tel qua vangst kwijt geraakt, had overigens ’s ochtends 1 klein wijtingkje, dat was vorige keer wel anders en deze keer ving ik ’s middags ook nog een bot van zo’n 30 cm.

Volgens mij had ik 5 meuntjes, tot 5 tellen lukt nog wel, maar de hoeveelheid scharren/scharretjes? Denk alles bij elkaar een stuk of 40, waarvan er uiteindelijk 10 in de emmer terecht kwamen (na de totaalfoto ving ik nog een mooie welke geslikt had). Het ging na de foto en het schoonmaken (dat was rond 12.30 uur) sowieso nog ff erg hard met de vangsten.

Collega Matthijs (zie verslag in april 2020) ondertussen geappt en hij wilde wat graag de scharren hebben, niet verkeerd dus.

Om 14.00 uur ben ik gestopt en heb dus best lang met 1 hengel gevist, maar het was druk genoeg hoor, af en toe moet er tenslotte ook wat gegeten en gedronken worden.

Het overgebleven aas (voornamelijk kleine piertjes) heb ik ingezouten voor een volgende sessie op schar.

Overigens worden wij vissers misschien soms thuis voor gek verklaard, maar deze waaghalzen zijn ook niet bang:

Toen ik terug gewandeld was naar mijn auto kwamen ze juist daar vooraan de pier aan de binnenkant weer het water uit bij een klein strandje, toch lekker ff een paar uurtjes aan het peddelen geweest.

Vooraan op het strand lag overigens ook nog erg veel apenhaar.

En oh ja, ’s middags was het echt verschrikkelijk druk met wandelaars.

Het was een toch wel bewogen sessie en moet maar gauw zorgen dat er een nieuw topoog op mijn lievelingetje gaat. Geen idee waar de volgende sessie naar toe gaat, liefst toch wat dichterbij huis in de Waterweg, maar ja, de vangsten zullen verder afnemen… de schar zal zich nu ook op gaan maken voor andere bezigheden als voedsel zoeken… ach ja, de spanning vergoed veel, zullen ze maar zeggen en zoals Jeff al zei, de belevenis is ook erg belangrijk!

Hopelijk laat het weer het toe om over een paar weken weer op avontuur te gaan.

Met vriendelijke visgroeten,

Stefan Groenheide