Strandvissen Zoutelande, met Arno

Deze ochtend ergens aan de Walcherse stranden afgesproken met Arno Jacobs, na zijn succes tijdens daglicht vorige week vrijdag. Om 5 uur kom ik op de parkeerplaats aanrijden en Arno gaat me voor in een wirwar van smalle weggetjes, richting een duinovergang en na een korte wandeling, beginnen we in het schemer met vissen, het zou rond 7 uur laagwater zijn en Arno had alle tong gevangen, ver in het opkomend getij, maar iedere keer is weer anders. Er staat een flinke partij wind, recht op de kop en een leuke branding voor misschien een baarsje.

De hengels staan flink te bonken met de golven en de gevlochten lijnen, al snel vang ik een botje en daarna een scharretje, maar geen tong. Ook Arno vangt regelmatig een scholletje. Als ik dan ook nog een scholletje vang, besluit ik om er dan toch maar een foto van te maken.

Daarna vang ik een spiering in zijn staart.

Ik besluit hem op een haak te prikken door zijn kop en hoop op een zeebaars, maar ik krijg geen beet en de spiering is wel weg als ik weer ophaal, waarschijnlijk de krabben?

Als ik dan ga draaien, voel ik een zware last en ik weet al gelijk dat het geen vis is.

Arno schrikt van het formaat en zegt die zijn echt lekker, dat weet ik wel, maar naar mijn transplantatie mag ik slechts beperkt orgaanvlees hebben en ik heb al mosselen gegeten pas geleden. Ook Arno wil hem niet, nu hij op het vakantiepark verblijft, dus krabmans heeft geluk!

Dan besluit ik stiekem een snapshot van Arno te nemen.

Tussen het vissen door kletsen we gezellig en er is ook veel gelachen door ons beiden. Arno vangt dan zijn 5e schol alweer, net onder de maat.

Inmiddels is het water nu 2 uur aan het komen en Arno zegt, nu moeten ze gaan beginnen, was vrijdag ook het geval, maar inmiddels is de wind die al flink was, nog een stuk toegenomen met het komende water en het ver inwerpen gaat steeds moeilijker.

Als ik dan weer ga draaien, voel ik alweer hetzelfde als met die grote krab, alleen minder zwaar!

Nog steeds een grote, maar toch een stuk kleiner dan de eerste, ook deze mag weer terug!

Inmiddels is het al 10 uur en zijn we nog steeds tongloos, dus we spreken af, dat we nog een maal inwerpen en ook deze maal geen tong, dus opruimen en weer een korte wandeling naar de auto.

Bij de auto maken we nog een praatje en besluiten dat het met weinig vis niet minder leuk was en we komen tot de conclusie, dat we vandaag gewoon een 30 tot 40 meter te kort kwamen, tegenover Arno afgelopen vrijdag, omdat de wind op kop spelbreker was en ook de baars was niet aktief!

Ik wens Arno nog een paar prettige laatste dagen met zijn gezin, aan Dishoek en we nemen afscheid.

Groetjes peter