Vissen aan Dishoek Strandweg

Gisterenmiddag mijn jonge visvriend Jorian opgehaald in Krabbedijke en gelijk door gereden naar mijn favoriete visplaats van de laatste maand.

Dit was de derde keer na veel afzeggingen van mijn kant door ziekte of te veel wind, dat we samen gingen vissen.

Jorian had deze keer zijn eigen nieuwe molen bij, ditmaal voorzien van 30/100ste vislijn met voorslag en een sportex carbon van 4.40m van mij, dus dat is al een goed begin.

Na aankomst aan Dishoek, vlug de spullen uit de auto en viskleding aan en gaan door die vermoeiende duinen naar het strand, waar we doodvermoeid aankwamen en eerst moesten bekomen met een lekker bakje koffie, nadat de hengels te water waren gegaan.

Maar Jorian zou Jorian niet zijn, als hij terwijl hij aan het genieten is van zijn koffie, niet met een oog zijn hengel in de gaten hield en al snel een beet ziet en ook gelijk fanatiek zijn hengel pakt en begint te draaien.

Het brengt slechts een ondermaats wijtinkje wat weer zwemt, maar toch goed gezien.

Maar het loopt weer niet echt lekker en we krijgen best veel grote beten, maar ze zitten er bijna nooit aan, tja dat is de keuze van de haak, om toch voor de wat grotere vis te gaan.

Het zou zo rond 18.30u laagwater zijn en om 18.00u wordt het donker en dan begint het als een tierelier te gaan en ook met het dode getij van laagwater gaan ze gewoon door, maar we vangen maar een scharretje en de rest bestaat uit net aan de maatse en veel ondermaatse gulletjes en wijtingen.

Jorian is in vorm vandaag en vangt met slechts een hengel veruit de meeste vis, hij had alleen graag een paar grote scharren gevangen, maar die blijven zitten tot de volgende keer.

Ik vang natuurlijk ook wel wat en de enige triplet van de avond, terwijl het er anders meer zijn, maar als je de helft van alle inworpen maar met twee haken vist kun je er moeilijk drie tegelijk vangen!!

Om half acht geef ik het sein aan Jorian dat we nog een keer alle hengels inwerpen omdat we anders het gevaar lopen dat de mui achte onze rug vol met water loopt.

Jorian heeft intussen weer een paar keer flink beet gehad en zegt dat hij hem indraaid om nog een keer in te kunnen werpen en dat is geen verkeerde beslissing, volle bak aan twee haken een net ondermaatse gul en een mooie wijting.

De laatste keer dat we indraaien is het onder druk om zo snel mogelijk weg te gaan, omdat het water met deze wind zéér snel opkomt en brengt geen vis meer, dus we zijn snel opgeruimd en kunnen dan terug beginnen te lopen.

Jorian is maar wat blij dat hij mee is kunnen gaan en neemt een mooi maaltje vis mee naar huis, maar vind het wel jammer dat hij niet een paar mooie scharren heeft gevangen, maar die blijven wel zitten tot de volgende keer.

We spreken af om over twee weken weer te gaan, omdat dan de getijden hetzelfde zijn, maar dan gaan we wat later in de week omdat we dan met afgaand water ook in het donker kunnen vissen.

Dan verwacht ik ook wat grotere gullen omdat de paaitijd van de gul zo langzamerhand weer voorbij is en hij dan weer masaal langs de kust trekt.

Mijn conclusie is dat we lekker gevist hebben en dat het weer heel gezellig was en vooral dat het me erg goed doet, om al mijn kennis en kunde van de visserij over te brengen aan een zéér fanatieke jonge sportvisser.

Ik wil gelijk even van de gelegenheid gebruik maken om Paul Frederik in het zonnetje te zetten, omdat hij mij aan het helpen is om mijn site aantrekkelijker te maken voor mijn bezoekers en ik moet zeggen, hij is niet alleen een “visexpert”, maar ook een expert op het gebied van een website.