Waterweg, samen met (Tongenfluisteraar)Rob

Gisterenochtend eerst naar het Erasmus op poli en na thuiskomst even Rob gebeld en afgesproken om 2 uur in de middag, op een stek aan de Waterweg. We arriveren gelijktijdig en gaan eerst even checken of er nog plaats is en er staan al 4 vissers, maar er is nog een krappe ruimte voor 2 personen. Het staat bij tijd en wijl, gigantisch te plenzen, maar we besluiten het er toch maar op te wagen en we nemen beiden plaats tussen de andere vissers, we staan krap 15 meter uit elkaar, maar als je elkaar verstaat is dit geen probleem. We zijn al snel aan het vissen, Rob vist met zelf gemaakte, geclipte onderlijnen, welke er echt fantastisch uitzien, binnenkort zijn systeem maar eens goed bekijken of om tips vragen! Ik zie al snel beetjes en Rob ook, bij mij brengt het een botje waar ik helemaal “vrolijk” van word. Rob begint voortvarend, met een doublet dikke wijting.

Ik vang weer een steenbolk en een ondermaatse wijting achter elkaar, maar ik heb voor mezelf besloten om geen ondermaatse vis meer op de foto te zetten! Tussendoor is het weer reuze gezellig en ik luister graag naar Rob zijn verhalen en dan zien we op Rob zijn hengel een gigantische doorbuiger en als hij gaat draaien, roept hij, dat is een dikke! Na een gevecht wat uit pompen en draaien bestaat, ligt er een dikke gul aan de kant en trots als een pauw gaat Rob er mee op de foto.

De gul is op de kop af, 65 cm en is goed voor “De strijd der giganten” en misschien ook voor het jaar record van De Eurovissers.

Rob geeft de gul aan mij, waarvoor dank en ik pas gelijk de keelsnede weer toe.

Een fantastische start van de vissessie voor Rob en bij mij blijft het erg stil en ik zit een keer in de knoop met de buurman links van mij, wat mij weer een onderlijn kost. Met Rob zit ik totaal niet in de knoop en de mannen links van mij zie ik ook niets opdraaien, behalve een bot.

Als Rob op een gegeven moment, net voor het duister bij mij staat te kletsen, zien we een doorbuiger op mijn Grauvell en hij voelt redelijk aan de maat en als ik denk, eindelijk, de buit is binnen, lost hij een 20 meter van de kant, tja dat hoort er ook bij, maar leuk is het niet, als je er zolang op gewacht hebt! In het donker hebben we beiden erg veel aanbeten, vooral met afgaand water en voor mij brengt het nog 2 ondermaatse gulletjes en Rob vangt de ene na de andere, maar vele ondermaatse gulletjes en wijtingen en dan heeft hij alweer een dikke wijting te pakken.

Hij heeft de vis nog niet onthaakt en op de andere hengel weer een overduidelijke gul aanbeet en hij draait hem weer pompend binnen.

Ook deze meet voor in de 50 cm.

Ik snap er helemaal niets meer van?

Maar ik ben wel erg blij, dat ik weer niet door het Erasmus ben gebeld over de uitslag, wat betekent, dat alles nog steeds goed is met mijn niertje!

De andere vissers waren om 17.30u al weg gegaan en wij ruimen tegen 20.30u op en ik heb welgeteld 5 ondermaatse visjes gevangen in deze voor mij zijnde vismarathon en Rob, heeft er 20, waarvan 5 aan de maat.

Zit ik hiermee? Nee totaal niet, ook dit is vissen en Rob heeft het vandaag geweldig gedaan, als enige van 6 vissers, enkele mooie gullen eruit gesleurd. Ik heb genoten van het zien vangen!

Rob bedankt voor de gul, ook al was hij ziek, het waren 2 mooie filets!