(Winter)Vissen aan de Waterweg

Beste visvrienden,

Nadat we tijdens onze laatste twee vissessies veel last hadden van regen en wind kozen we nu voor een 100 procent droog visdagje. Woensdagmorgen om 7.00 uur stond mijn trouwe vismaat Sjakie al breed grijnzend op de stoep en was het snel inpakken en op naar de Zeeuwse kust. Vandaag was het niet het weer wat ons parten kon gaan spelen maar de ondernemers van bouwstoffen die met allerlei zwaar materieel richting den Haag togen voor hun bestaansrecht. Wij Nederlanders staan te boek als het gelukkigste volkje van Europa doch na de gezondheid, het onderwijs, de gepensioneerden en de boeren waren vandaag de bouwvakkers en grondverzetbedrijven aan de beurt om te protesteren tegen onze helemaal dolgedraaide regeringsleiders betreffende het milieu en klimaat, dit is blijkbaar de enigste manier om hun ogen te openen en te laten zien dat het zo niet verder kan. Gelukkig hadden we van al deze acties geen hinder en na een voorspoedige reis kwamen we aan bij het strand om ons benodigde aas bij elkaar te gaan spitten. Het water was al ’n heel stuk af dus we konden meteen aan de slag, we waren uiteraard niet de enigste die probeerden om wat zagers en pieren op te graven om zo onze visdag redelijk betaalbaar te houden. Na zo’n 1½ uurtje hadden we evenals anders een mooie partij prachtig aas bij elkaar dus….. laat de vis maar komen!!! Toen we ons aas in wilden pakken kregen we even bezoek van Rien v/d Ven, een visser die ook net z’n aas bij elkaar had. Na een korte en gezellige babbel maakt hij nog snel ’n fotootje van ons beiden bij onze zagers en pieren zodat we ook weer ‘ns samen op het plaatje staan, Rien bedankt!!

Nu snel naar onze visstek aan de Waterweg, in de regio Rotterdam werden we wel eventjes geconfronteerd met de protesten van de bouwstoffenhandel maar gelukkig stonden de files allemaal aan de andere kant van de weg. Rond 13.00 uur waren we op de stek , snel onze spullen uitladen en we konden beginnen. Het was laag water, er scheen ’n prachtig zonnetje en voor het zuidoostenwind briesje van 2 tot 3 Bft plaatsten we onze paraplu’s in onze rug. Om 13.00 uur vlogen onze goed beaasde haken in het zilte nat en was het wachten op wat komen zou, dit was pas echt genieten. Met nieuwe gevlochten lijn op onze molens, goede onderlijnen van amnesia en scherpe haken van gamakatsu waren we helemaal klaar om de strijd aan te gaan met de wijting en/of de gul. Na zo’n 3 kwartier echter kreeg ik mijn eerste korte felle aanbeet en kon ik een ondermaatse zeebaars naar boven draaien , de nul was van de teller.

Wederom na zo’n half uurtje mocht ook mijn vriend Jack zijn eerste vis aan wal takelen, een mooie bot voor de pan.

We kregen nog bezoek van ’n visser uit het Brabantse Oirschot die uiteraard ook gezellig even ’n babbeltje kwam maken. Met regelmaat kregen we kleine korte aanbeetjes die resulteerden in veel ondermaatse vis meestal botjes die we met doubletjes naar boven draaiden.

Rond 16.30 uur viel de beet er even helemaal uit en konden we de afval die her en der om ons heen lag verzamelen. De jongeman uit Oirschot nam deze tijd om van stek te verkassen en ’n heel eind verderop te gaan zitten in de hoop dat daar de vis wel aanwezig was. Het verbaast ons nog steeds dat er talrijke vissers zijn die van prachtige stekken een vuilnisbelt maken met als einddoel dat deze stekken door gemeente en/of grondeigenaren afgesloten worden. Nadat we weer zo’n 2 emmers rotzooi van anderen verzameld hadden was het inmiddels 18.00 uur en helemaal donker.

Bij de aanbeten die nu volgden zat met regelmaat ook ondermaatse tong, uiteraard zat er zo nu en dan ook een prachtige tongflap bij voor het thuisfront.

Terwijl ik bij onze laatste sessie de sterren van de hemel ving, 4 gullen en dikke wijtingen, was ik nu degene die continu zat te klooien, vastzitters, haken weg, etc. etc. Mijn maatje had ondertussen al verschillende botten en tongen in z’n emmer zitten, maar de komst van wijting en gul bleef helaas uit. Toen ik wat later wat gemompel vanachter de paraplu van Sjakie hoorde ging ik op onderzoek uit, de brave borst had ’n angel in z’n duim en er deze met ’n tangetje doorgetrokken wat hevig bloedde. Ron Tak, de slagerij die gespecialiseerd is in bloedworst was helaas niet aanwezig en omdat m’n vriend bloedstillers slikt leek het me verstandig om hier als ’n volleerde pleegzuster ’n mooie pleister op te doen. Met het afgaand water was de stroming ’n poos zo sterk dat je met geen mogelijkheid ’n aanbeet kon zien. Plotsklaps kreeg ik dan ineens die grote doorbuiger waar iedere visser op wacht en was het draaien , al wat me geleerd was, wat zat er aan de andere kant, een grote baars??? Een dikke gul??? Het bleek een complete grote grijze vuilniszak te zijn die zich aan m’n haken had vastgezet, wat ’n teleurstelling!! Na deze krachtinspanning was ik hard toe aan ’n gele rakker, terwijl m’n maatje nog een mooie paling haakte. Met tussenpozen vingen we nu ook wat kleine steenbolk maar de wijting en gul lieten zich in z’n geheel niet zien. Vanaf 21.15 uur leek het erop dat de vis helemaal verhuist was naar andere oorden, het maakte niets uit ver weg of dicht op de kant, ons aas bleef onaangeroerd. Terwijl onze Brabantse buurman nog even afscheid kwam nemen besloten ook wij om nog zo’n half uurtje af te wachten en dan ook maar op te gaan ruimen. Om 23.00 uur zaten al onze visspullen weer in de auto en konden we beginnen aan de thuisreis, terugkijkend op wederom ’n geslaagd visdagje. Voor het thuisfront hadden we gezamenlijk 6 mooie tongen en 14 botten dus we mochten helemaal niet mopperen. Onderweg bij ’n groot tankstation nog even gestopt om 3 emmers rotzooi ( meest van andere vissers) in de vuilcontainers te deponeren dus ook wij hebben onze bijdrage aan het milieu voor vandaag weer geleverd. Aan al onze vrienden en lezers zou ik zeggen; GOEDE VANGST!!!!, de wijting en de gul zijn onderweg.

Groetjes, Henry