Wrakvissen

 

Gisteren, zaterdag 06-02,

alweer een afspraak met Nortseacharter, ditmaal ben ik alleen.Als ik om 05.30u aan boord stap is er al een groep Belgen van 5 personen, die samen het achterdek hebben ingenomen waarvan een echte gedreven wrakvisser, die het wekelijks doet.Even later komt er nog een groep Belgen van 6 personen, waaronder een knul van 12 jaar.Deze groep neemt allemaal plaats aan de linkerzijde van de kajuit, zodat ik de rechterzijde geheel voor mijzelf heb.

De jongen van 12 is erg ongeduldig en fanatiek om te vissen en komt om de 10 minuten in de kajuit vragen, hoe lang nog? Tijdens deze trip staat er een nieuwe schipper aan het roer.

Nee jongens, zonder gekheid, Ludo was even naar het toilet en ik heb ook mijn vaarbewijs, dus dat is even leuk om te doen.

Net voor aankomst gaat iedereen weer zijn materiaal in orde maken.

We beginnen op het goede wrak, waar we donderdag voor het laatst waren.Het begin is overdenderend, de ervaren wrakvisser op het achterdek begint als eerste met een mooie van een 70cm.

Dan hoor ik die kleine knul hard roepen, amaai da’s ne groote, zijn hengel buigt door tot aan het water en tot mijn groot genoegen, weet hij hem helemaal alleen tot in het net van Ludo te loodsen.Knap gedaan en ik maak een plaatje van hem, met erg veel genoegen.

Hij is onder begeleiding van zijn oom en deze kijkt erg trots toe.

Daarna ben ikzelf aan de beurt, met een mooi exemplaar.

Even voor de statistieken, om alvast iets weg te zetten.

Hij meet ruim 68cm.

Dan komt die jongen van 12 jaar vragen of hij naast mij mag komen staan, wat geen probleem is en hij verteld dat dit de derde keer is dat hij gaat vissen en de vorige keer had hij 3 kabeljauwen gevangen die hij had verkocht voor 40€.Dan vraag ik aan hem, maar de boot is toch duurder, dan verdien je toch niets?

Dan zegt hij, mijne nonkel betaald de boot voor mij, dus dat wordt een groot zakenman voor de toekomst!

Inmiddels vang ik mijn 2e en 3e gul en dan krijgt de jongen naast mij ook weer beet en hij vangt weer zo’n mooie en geeft zijn oom en de rest van hun groep het nakijken.

De ervaren wrakvisser op het achterdek vangt een doublet en nog verschillende op de shad en heeft er dan al 6.Inmiddels heeft er rechts van mij ook iemand van de groep van 6 plaatsgenomen,die nog niets heeft gevangen.We vangen nog wat “wrakratten” van een ongelooflijk formaat, zo ook de man rechts van mij.

Dan krijg ik weer een mooie eraan en vang mijn 4e en dan gebeurt er iets wat de rest van de dag gaat verzieken, er schieten allemaal grote vissen langs de boot, een hele grote groep en dan komen ze ook aan het oppervlak en ik zeg, een school Bruinvissen, nee zegt Ludo, daar zijn ze te groot voor, ze zijn ruim 2 meter en hebben een langere snuit dan bruinvissen, het zijn echte dolfijnen.

Het valt niet mee om ze op de plaat te zetten, maar ik heb mijn best gedaan.

Er is er een bij en dat lijkt wel de leider van de groep, een soort albino, die voorop gaat en het lukt redelijk om hem te schieten.

Maar vis vangen is klaar, er krijgt niemand nog een aanbeet, dus verkassen naar een ander wrak, maar inmiddels is het ook erg mistig geworden en gevaarlijk, er zijn kleine bootjes zonder radarreflector op het water en als we op het het volgende wrak komen kan Ludo juist op tijd stoppen, omdat ze niet te zien waren op de radar.

We krijgen niets meer te zien van kabeljauw, ook de kleine bootjes blijven verkassen, we proberen verschillende wrakken, maar totaal geen vis meer en regelmatig komt er een mamoettanker op werpafstand voorbij varen en het wordt te gevaarlijk en Ludo zegt, indraaien we gaan uit de vaargeul, richting de mexicanen, een 20 mijlswrak.

Dan onder het varen kun je zien dat vissen erg vermoeiend kan zijn voor de jeugd.

Maar niet alleen voor de jeugd.

Als we een 1,5 uur later op de Mexicanen zijn aan gekomen, zien we volop vis op de fishfinder/gps, maar er krijgt niemand iets te pakken, dus na een paar driften, besluiten we in onderling overleg huiswaarts te keren, zodat we om 18.00u terug aan de steiger zijn.

Mijn totaalplaatje van vandaag.

Zou de mist de boosdoender zijn, of kunnen wij gewoon niet vissen?

Op de marifoon horen we nog de kustwacht die is moeten uitrukken voor een pleziervaartuigje(klein vissers bootje).

Ik zorg tijdens het terugvaren, dat ik op tijd binnen kan zitten en dan zijn we al snel weer in de haven.

Conclusie:Het was erg slecht vandaag en ijzig koud, door de mist, terwijl de ochtend lekker zonnig was begonnen, heeft de hardnekkige mist roet in het eten gegooit.

Er zijn maar 21 gullen aan boord met 12 personen.

De groep van 6 Belgen heeft er 3 in totaal, waarvan 2 op de jongen zijn naam staan.

De andere 5 Belgen hebben er samen 14, waarvan de geroutineerde wrakvisser er 6 had en de overige 4 vissers samen 8.

Ik persoonlijk kan er niet mee zitten, ik heb genoeg aan 4 gullen, het is natuurlijk altijd leuk om 100 kilo te vangen, maar wat moet je ermee?Het vissen en contact met de mensen is voor mij de hoofdmoot en ik heb vandaag erg genoten van de jongen van 12 en de andere Belgen op de boot, wat een gezellig volk, onze zuiderburen!