Zoutelande met Simon van Huffelen

Deze ochtend voor 12 uur, was ik op de stek, Simon zou wat later arriveren. Als ik de duinen overkom, schrik ik van de wind en het water staat nog vrij hoog, maar toch heb ik er zin in, wat is het weer lang geleden, veel te lang, eerst de boel opgetuigd, onderlijnen met dunne metalen afhouders afgewisseld met korte dwarrels. Ik vis met de ene hengel, met standaard top en de andere met de zachtere top, waarvan ik eerst aan Govert van hengelhuishuijgens gevraagd heb, welk loodgewicht ideaal is, voor de zachte en dat is 150, kan je gewoon keihard weg zetten. Nou dat inwerpen valt de eerste keer tegen, op de zachte gaat hij zelfs nog verder dan de standaard top. Maar ik heb al snel in de gaten dat dit aan de verzwaarde onderkant van de hengel ligt, zorgt voor een hefboom effect, dus je moet hem in feite afremmen om niet door te slaan! Ondanks de in mijn ogen mindere eerste worpen, vang ik van meet af aan vis, ik begin met een postzegel, maar het is wel de eerste aan mijn nieuwe hengels en daarna een doublet schar en dan stopt het niet meer.

Al gelijk een dikke wijting erbij en leuke scharren, dit ondanks dat er totaal geen stroming staat, vanwegen het dode getij, dus ik kan lekker zonder ankers vissen. Er zitten in het begin nog vele kleintjes bij die terug mogen zwemmen en de meeuwen mogen de wijting hebben, want die drijven gelijk boven.

Inmiddels heeft Werner, die ergens anders aan Zoutelande staat, gebeld dat hij ook zijn visje wel vangt, maar klein, al zitten er hier ook vele kleine bij. Dan beld Simon, dat hij de duin overgang neemt en dan is het een hartelijk weerzien tussen ons en Simon gaat maar met 1 hengel vissen en als hij hem heeft ingeworpen, proosten we op de mooie middag, want inmiddels schijnt het zonnetje en is de wind nagenoeg weg gevallen.

De toppen staan uitbundig te klapperen, als je er nog maar juist inligt, maar daar letten we niet op, we gaan voor 3.

Als ik dan ga indraaien, gaat het erg zwaar, niet normaal, ik zie mijn andere hengel al slap vallen en weet genoeg en het resultaat is 5 vissen aan 2 lijnen!

Ondanks deze beginners fout, 3 om mee te nemen en 2 gaan retour. Tussendoor vang ik ook weleens een enkeling, maar daar maak ik geen foto van, wel van 2 mooie grote scharren.

Simon is inmiddels ook gaan draaien en vangt zijn eerste van de dag.

Maar hij is er net zo gelukkig mee, het maakt hem niet uit, als hij maar lekker kan genieten, van de buitenlucht en van het vissen en hij verheugt zich op zijn pensioen, maar hij moet nog een jaartje! Hij geniet ook als ik er weer 3 indraai.

Wat er dan gebeurt, als we een biertje aan het drinken zijn en wat staan te ouwehoeren, bij mijn hengels, we zien een flauwe beet en dan een hele trage lange ruk, de hengeltop gaat een meter naar voren en de lijn valt slap, we zien hem weer strak komen en hij gaat weer een meter voluit vooruit, Gul roep ik en begin te draaien, maar het voelt gewoon als dood gewicht en we zien een zeehond omhoog komen in de branding en het is alsof hij vraagt, waar is mijn vis gebleven? Wat blijkt, er zit een grote bot aan, zo dood als een pier omdat zijn rug is gebroken, door de zeehond, het staat afgetekend op de bot te zien.

Dan volgt er weer een triplet kleintjes die weer mogen zwemmen.

Simon vangt er ook weer een.

Zo zou het de gehele middag blijven voor Simon, wel iedere keer vis, maar slechts 1 tegelijk.

Ik vang aan de ene 2 grote scharren en aan de andere 3 kleintjes met een redelijke hoofdkrab, ongelooflijk dat hij niet van de schar heeft gegeten!

Wat gaat de tijd toch snel als het gezellig is en als je de favoriete hobby mag beoefenen en inmiddels worden de afstanden van ruim 100 meter bereikt met de nieuwe Grauvell Surf advance 2, hard en zacht. Voor we het weten is het al half 6 en slaat de duisternis toe, we overleggen om nog een half uurtje door te gaan en het lijkt dat nu de grotere komen.

Daarna beaas ik de reserve onderlijnen nog een keer, dus nog 4 keer indraaien en dan gaan we naar huis! De eerste keer dat ik beide hengels indraai is het 2 keer een triplet.

Dan is het even wachten en dan roep ik Simon en we draaien in en ruimen op, de eerste brengt 2 kleine scharretjes, maar de laatste brengt een goede.

Ik neem zelf 10 mooie scharren en 2 botten en 1 wijting mee huiswaarts en de rest mag Simon meenemen.

Blijkt dat ik toch nog 41 mooie vissen heb om mee te nemen, dus 28 voor Simon en dan met zijn eigen vis erbij, hij is in de wolken!

Tja dan de conclusie: De zachte top werpt verder, maar dat was onder deze omstandigheden, want waar kun je nu nog fatsoenlijk vissen met 150 gram op een normaal getij en met de harde top, welke eigenlijk helemaal niet zo stug is als men doet veronderstellen, nou daar ga ik eens onder normale omstandigheden mee vissen, maar was er nu ook al over tevreden! Afstanden van 150 meter en verder worden behaald door wedstrijd vissers en die gaan steeds dunner om steeds verder te komen, maar dat hoofdstuk heb ik in 2000 afgesloten met een 2e plaats op de grote wedstrijd van de Edelkarper en ik moet zeggen, heb nu meer plezier in mijn hobby, ben te gedreven en wil teveel als ik ergens aan begin.

Mvrg Peter